Hoi Ils, hier weer even een berichtje van mij.. Ik hoop dat je het nog leest, want je moet nou wel erg ver doorscrollen. Misschien een idee om even een nieuw topic aan te maken? Ik lees bijna wel elke dag even op het forum, maar heb niet altijd de puf om ook een bericht te plaatsen.
Met de misselijkheid is het nog steeds niet goed. Maar zelf begin ik wat meer te wennen aan het feit dat ik zwanger ben en dat ik hier toch echt de komende acht maanden doorheen zal moeten. Ik probeer me er een beetje bij neer te leggen en ga ook dingen regelen voor na de zomervakantie. Hulp in de huishouding, vervanging op mijn werk. Ik ben eigen ondernemer en niet werken betekent dus ook geen inkomsten.. Heb nog geen idee hoe we dat gaan opvangen allemaal. Ik ben ook bij de huisarts geweest en heb nou ook medicijnen gekregen: emesafene. Je mag twee dagen de hoogste dosis gebruiken (3 keer per dag), maar ik merk er nog helemaal niets van. De huisarts had me al gewaarschuwd dat het geen wondermiddel is en bij sommige vrouwen ook gewoon helemaal niet helpt, dus...
Ik probeer me ook maar niet zo schuldig te voelen dat ik niets met mijn zoontje kan ondernemen. Oh ja, trouwens, kan ik wel zelf naar de wc en 's ochtends douchen enzo, al duurt het allemaal veel langer. En totaal geen eetlust, alle eten staat me tegen. Maandag mag ik weer naar de acupuncturist. Gelukkig is zij wel heel positief en heeft ze het idee dat het echt te verlichten is met acupunctuur. Ook mijn homeopaat heeft goede hoop en probeert naar oplossingen te zoeken.
Wat je schrijft over het onberip etc., dat herken ik wel heel erg. Maar die reacties van je gyneacologen: echt belachelijk!!! Wat een idioten zeg, ze weten gewoon niet wat ze zeggen. Ik vind het echt heel raar dat er nog zo weinig kennis over HG.
En ik snap heel goed dat je niet in de zorg kan werken nu. Wel een lekker idee dat je je over je werk nu geen zorgen hoeft te maken tijdens deze zwangerschap?
Trouwens, wat de bevalling betreft, ik ben er niet bang voor, ik zie dat moment juist als een soort verlossing, want ik weet dat de misselijkheid dan over zal zijn. Trouwens mijn schoonmoeder had ook nog een leuke opmerking vandaag. Ze zei dat mijn schoonzusje ook zo misselijk was, maar gewoon nog functioneerde, want ja, dat was niet zo'n klager he. Iedereen is daar anders in volgens haar, de één klaagt nou eenmaal meer dan de andere :-s Nou ja, ik weet gelukkig wie het zegt.
Wat ik me wel heb voorgenomen is dat dit (mocht dit allemaal goed gaan) echt mijn laatste zwangerschap is. Een derde kindje had me ook nog heel mooi geleken, maar ik wil dit niet nog eens meemaken, echt nooit meer! Dus ik neem hierbij afscheid van nog een eventuele kinderwens.
Ik hou het hier even bij. Ik wens jou ook een goede week en laat nog even weten hoe het nou gaat. Groetjes, Assepoester
