wie prenataal onderzoek laten doen met 10 weken?

Hoi,

Wij hebben maandag een vruchtwaterpunctie omdat ik verhoogde kans op open ruggetje en syndroom van Down heb.
Ik ben blij dat wij de kans krijgen om het van tevoren te weten omdat je je kan voorbereiden op datgene wat ( mssn ) komen gaat.
Een kindje met Down is bij ons ook welkom maar ik zou me daar graag op voor willen bereiden als het zo blijkt te zijn.
Zo wil ik ook zelf de keuze kunnen maken om de zwangerschap wel of niet af te breken als het kindje een ernstige handicap blijkt te hebben.
Maar dat is mijn mening.
Kan ook wel begrijpen dat mensen lekker willen genieten van de zwangerschap en wel zien wat er komen gaat.

Groetjes,
Cora  
 
Hoi,

Ik heb het wel laten doen (met 14 weken bij 2e kindje). Je moet je niet zozeer afvragen of je het wel of niet zou doen, maar vooral wat je zult doen als de uitslag niet naar 'wens' is. Wat doe je als blijkt dat je kindje inderdaad Down heeft? Als je daar al niet over kunt nadenken, dan kun je het maar beter niet weten.
Ik kan je wel vertellen dat wij (ik en mijn partner), al voordat we de uitslag kregen (het is gelukkig gezond), besloten hadden dat wanneer de uitslag Down (of andere afwijking) zou zijn, wij een abortus wilden. Voordat ik verontwaardigde reacties ga krijgen; ik weet dat kinderen met Down een supergoed leven kunnen hebben, maar ik weet ook dat Down gepaard kan gaan met bijvoorbeeld zeer ernstige hartafwijkingen. Wij hebben al een zoontje van 3 en ook al kunnen wij kiezen voor een kind met afwijking, hij kan dat niet. Als wij er niet meer zijn, dan zit hij met de zorg voor een gehandicapt broertje/zusje 'opgezadeld'. Zo hebben wij geredeneerd, maar iedereen moet dit voor zich beslissen.

Dus, bedenk goed wat zou jij doen als de uitslag tegen zou vallen?

Succes,

Annemarie
 
Ik denk er hetzelfde over hoor Annemarie dus kan me wel voorstellen.

Het is niet alleen dat je bv het kan laten aborteren als je dat zou willen maar ook een stuk voorbereiding kan helpen, dan krijg je het niet in een keer alles op je dak..
 
Hoi,

Ik zie hier verhalen over dat mensen kindjes met een Down syndroom weg laten halen. Ik ga verder nier oordelen maar het blijft een kans berekening. Er zijn verschillende die bij een verhoogte kans doortesten en als het kind dan inderdaad het Down syndroom heeft het weg laten halen. Maar als ze geen verhoogte kans hebben het kind gewoon voldragen, maar als je geen verhoogte kans hebt wil niet zeggen dat je kind geen Down Syndroom kan hebben. En dan? Denk je een gezond kind te hebben en dan is dat niet zo. Dus eigenlijk komt het erop neer dat je altijd een vlokkentest of iets  moet doen om zeker te zijn. En daar zitten ook weer risico's aan die je tegen elkaar af met wegen.

Nou iedereen in iedergeval succes met de beslissingen die ze misschien moeten maken.

Gr Cares
 
De combi-test is inderdaad een kansberekening. Maar toch. Bij ongerustheid wordt er verder getest en soms krijg je dingen te horen die je liever niet hoort.
Wij hebben niet getest, omdat wij in onze familie geen afwijkingen kenden en alle neefjes en nichtjes gezond geboren zijn.
Inmiddels is er wel wat veranderd (foute uitslag bij kansberekening en nog foutere uitslag bij vlokkentest van een naast familielid. De keuze die nu gemaakt moet worden is zeer heftig). Weet niet of wij bij een evt. volgende zwangerschap weer zouden kiezen om niet te testen. Maar da's nu (nog)niet aan de orde.
Testen is een persoonlijke keuze en of je het nu wel of niet doet: garanties krijg je nooit. Volg je gevoel zou ik zeggen!

Succes!
Dee
 
Ik heb het niet laten doen. Ik heb ooit een collega gehad die zonder armen geboren is. In die tijd was een echo nog niet zo gewoon, dus haar ouders wisten van niks. Als je ziet wat die allemaal kan en doet, dan ga je heel anders denken over mensen met een handicap. Ik weet niet zo heel veel van down maar volgens mij kunnen die mensen een heel gelukkig leven leiden. Dus ik wilde de last niet op me om in geval van een verhoogde kans op iets de beslissing te moeten nemen. De nekplooimeting hebben ze wel gedaan en die was goed. Ik ben 31 en val dus ook niet in de risico groep dus ik zag er het nut niet van in.
 
Even wat olie op het vuur: het is een piepklein topje van de ijsberg wat ze met zekerheid kunnen zeggen. na een vlokkentest zijn de chromosonale afwijkingen duidelijk. Maar de vele syndromen of stoornissen die er verder nog zijn (en dat zijn er heel veel meer) zijn nooit aantoonbaar. Dat risico is er altijd als er een kindje komt, als er een broertje of zusje komt. Persoonlijk vind ik het heel ver gaan om een zwangerschap af te laten breken vanwege Down. Ik vind dat de grens zou moeten liggen bij een menswaardig bestaan, en dat hebben kinderen met Down wel degenlijk. De hartafwijkingen zijn vaak ernstig, maar operabel. Natuurlijk besef ik hoe moeilijk dat moet zijn en dat wil je liever niet voor je kind, maar daar komen we wel doorheen met elkaar.
Groetjes Soela
 
Ik vond het zelf ook een lastige keuze, in de zin van: je bent zwanger en staat meteen voor deze belangrijke beslissingen. Mijn man en ik hebben ervoor gekozen de testen niet te doen. We zijn allebei gezond, jong en binnen onze families zijn er geen erfelijke ziektes.
Daarbij was een kindje met down-syndroom welkom, en zouden we niet voor een abortus kiezen. Daardoor was de keuze voor ons snel gemaakt.

Veel succes met het afwegen én maken van jullie keuze.

Groetjes, Line
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan