Wie ziet er ook erg tegen de bevalling op.

het wordt mijn eerste, en ik kijk er wel tegenop. probeer jullie verhalen te negeren :)

ik weet gewoon nu al dat ik niet thuis ga bevallen, maar in het nieuwe Geboortehuis bij het ziekenhuis hier in nijmegen. geeft wat meer rust.

 
als het goed is zetten ze een knip toch in een wee.
Ik denk dat ik tegen mijn verlof meer aan de bevalling ga denken en er ook beetje tegenop ga zien maar dat komt meer door alle verhalen natuurlijk, je weet dat het pijn gaat doen maar je kan je er toch niet echt wat bij voorstellen.
Maar iedereen gaat het lukken in ieder geval das toch wel fijn!!!


 
Nou meiden hier een bevalling van 15 min weeën 1 perswee en geen last van naweeën. en wel een kind van 4610 op de wereld gezet met maar een minuscuul scheurtje en 1 hechting! Er zijn natuurlijk altijd horror verhalen maar ook zeer positieve verhalen. Je kunt de bevalling het best op je af laten komen en rustig blijven en ja cliché maar iedere bevalling is anders!!

 
ha,

ik kijk ook niet echt uit naar de bevalling, denk dat ik maar een olifantendracht ga volhouden ofzo.... Maar mijn eerste was met 12 uur en tweede met 2,5 uur. Nu 17 wkn zwanger van de derde. Heb wel besloten om een paar dingen af te spreken met vk. Zo wil ik absoluut niet op bed liggen om weeen op te vangen, alleen met persen. Maar dan dus ook gaan liggen en gelijk persen. Hoe de vk dat gaat zien is haar probleem.
Bij de 2e heeft de vk ook een paar keer gezegd dat ik het bed op moest omdat het bijna zover was, ik heb geweigerd. Op een gegeven moment moest ik wel echt en die ene wee op bed heb ik het langste nabeleeft (en mijn man ook want die was de enige om in te knijpen/vast te pakken) daarna zag vk gelukkig ook dat ik geen weeen op bed kon opvangen en mocht ik vast mee gaan persen.
Weet wel dat vk bij ons de laatste keren bij controle vraagt wat je wensen/angsten zijn en dit ook noteren voor collega vk zodat ze weten wat je echt wel of niet wil. Bespreek het dus vooral duidelijk met vk uiteindelijk wil zij je ook zo rustig mogelijk in de bevalling hebben.
Heel veel succes en nog niet teveel aan denken, doe ik ook niet
 
Ik was zoooo bang bij de 3de en ik heb bij de eerste twee zoveel pijn gehad dat ik echt doodsbang was!

Nou ik heb goed nieuws voor iedereen, ik heb een ruggeprik bij de 3de gekregen gelijk bij het begin van de bevalling en lachend bevallen nagenoeg niets gevoeld, gewoon televisie gekeken en toen kwam ze even kijken en zei ze oh 9 cm en ik had NIETS gemerkt.

Dus voor de mensen die echt heeel bang zijn ik zou het zo over doen met die prik die ik ook al niet heb gevoeld!
 
Ik maak me niet druk om de bevalling, heb een behoorlijk zware eerste bevalling gehad maar was het meteen weer allemaal vergeten toen ik in de oogjes keek van mijn hummeltje. Ik hoop dat dat nu weer zo zal zijn.
Ik ga nu wel yoga volgen om beter met mijn ademhaling om te kunnen gaan.

Groetjes, Kirsten
 
@micromuis die knip stelt echt niets voor! Daar voel je niets van. Je huid daar is namelijk redelijk gevoelloos tijdens de bevalling. Bevallen en weeën hebben ook niets met ene pijngrens te maken. De ene persoon heeft simpelweg pijnlijkere weeën dan de ander.
Na mijn 1e bevalling ben ik ook super boos geweest op mijn VK. Ze had er duidelijk geen zin in en ik raakte door de hevigheid aan weeën totaal in paniek. Ze ging alsmaar weg en liet me maar een beetje aanmodderen. Ik was na die tijd echt KWAAD! Mijnbevalling duurde toen lang en hevig. Het begon om 1 uur 's nachts en pas de volgende dag om 8 uur 's avonds was hij na twee uur persen er uit. Die persweeën was ik overigens het bangst voor, maar die vond ik juist heel goed te doen en erg prettig.
Bij de 2e zwangerschap zag ik dus ook enorm tegen de bevalling op. De VK in kwestie werkte niet meer bij de praktijk en ik zou ook niet meer naar dat ziekenhuis gaan waar van alles mis was. Ik heb een bevalplan opgesteld en die met de verloskundige besproken. De bevalling duurde nu ruim 17 uur, de weeën waren veel minder scherp en het uitdrijven ging ook vlot. Maar het belangrijkste was dat ik me begrepen voelde. Ik werd serieus genomen en ik bepaalde hoe ik wilde bevallen. Wel weer in het ziekenhuis, maar gewoon poliklinisch. Ik zie dus nu niet meer op tegen de bevalling. Nog een tip: vertel je vriend/man wat jij graag wil. Hij is namelijk wel in staat om straks jouw wensen over te dragen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan