wie ziet er tegen de bevalling op of juist niet

A

Anoniem

Guest
halloo allemaal    

bij mijn zoontje heb ik er van het begin tot het eind 48 uur over gedaan en dat was nog niet zo erg maar dat je 2 nachten niet slaapt breekt je op uiteindelijk 1uur en 50 min moeten persen   maar zoen was onze zoon er ook       alles op eigen kracht zonder hulpmiddelen of ook maar 1 keer schreeuwen dat ik een keizesnede wou
was best trots op me eigen

toch hebben we er snel weer vaart achter gezet met de tweede  als onze dochter wordt geboren zit er ander half jaar tussen    

toch kijk ik heel erg uit naar de bevalling       ja dames het klinkt raar     maar het moment dat je je kindje net warm op de borst krijgt en je mag zeggen hoe het gaat heten en daarna de familie       allemaal zo trots
daar kijk ik zo naar uit

sorry voor de dames die voor de eerste keer bevallen ik wil jullie niet bang maken met dit verhaal iedere   bevalling is anders natuurlijk

en voor de moeders die al een kindje hebben       kijken jullie er ook zo naar uit   of kijken jullie er tegenaan

groetjes soraya moeder van justin 14en halve maand   22 weken zwanger van onze dochter
 
ja ik kan me ook op de bevaling verheugen.
nou gingen mn 2 eerdere bevallingen aardig vlot,6 uur en 4 uur.
maar inderdaad het gevoel van zo'n warm glibberig klein mensje op je borst is het lekkerste gevoel dat er bestaat.
en omdat het de derde is,weet ik nu wel hoe bevallen gaat en maak me daar dus absoluut niet druk om,kan er alleen maar naar uitkijken dat het zover zal zijn.
 
Ik kijk er juist erg tegen op!
Waarom weet ik niet, maar het is echt zo.
Mijn 1e bevalling verliep vlekkeloos, buiten dat ik met weeen om de minuut de auto inmoest naar het ziekenhuis omdat onze dochter in het vruchtwater gepoept had.
Het heeft ong 12 uurtjes geduurd in totaal, met 26 minuten persweeen.
Nu ben ik juist bang dat het allemaal erg gaat tegenvallen, al hoeft dat natuurlijk niet!
Maar goed, nog 4 maandjes om mezelf gerust te stellen!

Liefs
 
Hallo,
Ik heb zelf een b-tje een dubbel gevoel over de bevalling. Bij mijn zoontje was ik 10 dagen over de datum. Bij de controle bij de vk bleek toen dat zijn hartslag veel te laag was. We schrokken ons rot, en moesten direct naar het zh. Daar werd via een echo gekeken wat de oorzaak kon zijn, die werd niet gevonden. Ws lag hij met zijn elleboog of heup tegen de navelstreng aan. Ik werd ingeleid met de mededeling dat het wel rap moest gaan want anders werd het een keizersnede. Gelukkig ging het prima en kon ik met goed ontspannen en concentreren op de weeen. De weeen zelf en het persen vond ik reuze meevallen, ook al is leuk natuurlijk heel anders!! Maar ik kijk ook uit naar het moment van de bevalling, dat bijzondere geurtje van je eigen kind, dat lieve lijfje op je. Die eerste week met elkaar vond ik zo ontroerend.

Maar ik ben wel heel bang om weer over de datum te gaan lopen. Naderhand heb ik vaak gepiekerd over "wat als.."   Stel je voor dat we die dag niet voor controle hadden gehoeven. Ik hoop dan ook erg dat deze kleine ons verrast en lekker een paar weekjes eerder komt. Dat zou ons heel wat zenuwen schelen!

Groetjes Soela
 
Ik ben altijd heel erg angstig geweest bij de gedachte te moeten/mogen bevallen voor ik zwanger was. Maar nu ik zwanger ben, denk ik er vrij rustig over. Het zal echt niet pijnloos zijn, maar de meeste vrouwen zeggen toch dat een kindje alles waard is. Aan die gedachte houd ik me vast.

 
hallo meiden

ik laat het wel weer over me heen komen.heb ik bij de eerste ook gedaan en is
me alles meegevallen. iets minder was dat ik ingeknipt werd, zeer pijnlijk maar
'goed daar ben ik ook weer over heen gekomen. voel je niks van tijdens de wee zei de verloskundige. nou ik zat tegen het plafon zo zeer als dat deed. dat is eigenlijk het
enigste waar ik tegen op zie. maar voor de rest maak ik me gewoon niet te druk.
het kindje moet er toch uit en het doet nou eenmaal zeer dat weet je van te voren.
veel succes iedereen en veel liefs hopvrouw
 
Ik ben als de dood voor de bevalling.
Bij mijn eerste ben ik ingeleid. Daardoor zat er geen pauze tussen de weëen. Na een uur of 8 kreeg ik een ruggenprik (niet eens zelf om gevraagd, was mijn eer te na ). Hemel op aarde was dat...voor de 2 uur dat ie werkte. Daarna heb ik nog 2x verdoving bijgekregen maar het werkte niet meer. Na 14 uur ploeteren bleek de ontsluiting niet te vorderen en heb ik een keizersnee gekregen.
De artsen waren bang dat mijn dochter een infectie had (ik had langdurig gebroken vliezen en koorts gehad, daarom werd ik ook ingeleid). Ze werd meteen weggehaald, onderzocht en kreeg een infuus. Ik heb haar heel eventjes gezien. Mijn man verdween met haar naar de kinderafdeling en daar lag ik, alleen. Eerst moest ik nog worden gehecht en daarna mocht ik terug naar mijn kamer. Nog een poos alleen gelegen totdat mijn man terugkwam. Toen voelde ik me even heel alleen , krijg nog een brok in mijn keel als ik bedenk hoe ik me toen voelde. Net het meest indrukwekkende meegemaakt wat je kunt meemaken, en geen kind om vast te houden.
Ik hoop dus zo dat mijn volgende bevalling anders is. Ik hoop zo dat ik mijn kind bij me mag houden, of dat ze in ieder geval bij mij op de kamer kan (dochter heeft 3 dagen op de kinderafdeling gelegen, overigens was ze kerngezond, bleek geen infectie te hebben).
Een voordeel is dat ik nu niet meer mag worden ingeleid. Met een keizersnee-litteken mag dat nooit, ivm risico op te krachtige weëen en scheuren vh litteken. Ik hoop dat een "normale" bevalling beter te doen is dan de ingeleide (hoor van mensen die allebei hebben meegemaakt dat dat wel zo is). Maar hoe dan ook, ik ga alles van te voren doorspreken met de gyn, want ik wil noooooit meer zo'n bevalling als toen!

Groetjes,
RV
 
hoi.
ik zie er juist niet tegen op.
ik ben juist bang dat ik een keizersnee krijg, terwijl ik het helemaal zelf wil doen.
ik ben erg voor natuurlijke bevalling, voor de band met je kleintje.
moet je een keizersnee is dat jammer.

DUS NEE IK ZIE NIET OP TEGEN DE BAVALLING.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan