wie zit er nog meer te wachten en te wachten?

[Anoniem]

hey

ik ben nu 39 weken en heb het zwanger zijn ook echt wel gehad
tuurlijk ben ik inderdaad zoals er al eerder gezegd is heel blij dat ik een gezonde zwangerschap heb enz.
maar ik  begrijp helemaal wat je bedoelt
je buik zit gewoon gruwelijk in de weg en slapen gaat ook helemaal niet lekker meer
en ik ben ook super nieuwschierig naar dat kleintje in mijn buik
dit is mijn eerste en ik weet dus ook niet echt wat ik van de bevalling moet verwachten
bij ieder pijntje en krampje denk ik: ooh nu gaat het beginnen
wat natuurlijk niet zo is hihihi
zo dat lucht wel even op om eventjes een beetje te klagen

allemaal heel veel succes en zet em op met de laatste loodjes

veel liefs ikjes

 

[Anoniem]

Ik begrijp het wel hoor en van mij mag je zeker klagen. Een zwangerschap is mooi, maar zeker ook zwaar en heeft zn beperkingen op elk vlak. Daar moet je een hoop offers voor brengen, dingen voor laten en een bevalling is meestal ook niet een prettige ervaring.   Maar wees blij dat je in ieder geval al bij week 40 zit, want dan weet je dat het niet langer als 2,5 week nog moet duren en kun je dus wel echt af gaan tellen.
Wat doen jullie  zoal om de tijd door te komen? Want echt ver weg gaan, kan ook niet.

 

[Anoniem]

Ik hoor hier wel niet thuis, maar ik kan me die frustratie nog heeeeeeel goed herinneren! Ik zat met 25 weken in de ziektewet ivm klachten, met 35 weken in ziekenhuis gelegen ivm uitputting en daarna letterlijk bijna geen stap meer buiten de deur kunnen zetten! En mijn mupke is tot 41+3 blijven zitten... Heb dus 6 weken (letterlijk) op de bank gezeten als gestrande walrus, niet in staat ook maar iets anders te doen dan forummen, boekje lezen en wachten, wachten, wachten....

Is heel zwaar en je mag best even klagen! Al die cliches maken het niet beter te verteren! Veel succes verder, ik hoop dat er snel een einde aan komt.

Groetjes, Karin
mama van Christian (23 weken)