wiegje op onze slaapkamer???

[Anoniem]

Hoihoi,

De kraamzorgdame gaf gisteren in het kennismakingsgesprek  aan dat het de bedoeling is dat het wiegje (met kindje uiteraard) het eerste halfjaar bij ons op de kamer staat. Motivatie hiervan:
- je hoort elk zuchtje, kickje etc.
- je hoeft s'nachts je bed niet uit om te voeden

Ik vraag me af of je elk zuchtje wel wilt horen, kom je dan ooit nog aan slapen toe? Overdag zit je ook niet de hele tijd naast het wiegje te luisteren lijkt me. Om mijn kindje uit het wiegje te halen moet ik er toch uit, we kunnen het wiegje niet zo plaatsen dat ik liggend de baby kan pakken. Als ik (of man) er dan toch uit ben, kan ik net zo goed tien meter verder lopen naar de babykamer.
Het lijkt me voor het kindje ook erg onrustig om bij ons te slapen, zo hoort hij/zij de wekker gaan, hoort hij ons naar bed gaan, gaat er een licht aan om ons aan te kleden etc.

We hebben drie katten die 's nachts bij ons op de kamer slapen en het is uiteraard niet de bedoeling dat ze in het wiegje kunnen springen. We kunnen natuurlijk de katten afleren in onze kamer te komen, dat geeft nu een paar nachten slecht slapen want veel gekrab aan de deur. Ik zie dan al helemaal gebeuren dat je 's nachts naar de wc gaat en met je duffe hoofd even niet goed oplet en er een kat naar binnen sluipt...

Wat gaan jullie doen? Of, ervaren moeders, hoe hebben jullie dit gedaan?


Groetjes,
Belle

 

[Anoniem]

Wij hebben bij de beide jongens wel het wiegje eerst op onze kamer gehad.
Niet omdat iemand zei dat dat moest, maar omdat we het zelf wel erg prettig vonden. Overigens ook geen half jaar. De oudste een maand of 2, de (nu nog) jongste een maand of 4. Deze keer zien we wel hoe lang.

Wij hebben ook katten, maar zodra ik zwanger was van de oudste werd de bovenste verdieping verboden terrein. Ze kunnen daar nu gewoon niet meer komen, dus die zorg hebben wij niet.

Over het geluiden horen door je kindje hoef je je geen zorgen te maken. Die zit nu ook dag en nacht naar jouw hartslag, darmgerommel en harde geluiden van buitenaf te luisteren, die is echt wel wat gewend hihi. Voor zo'n uk is het in het begin juist wel erg stil op zo'n eigen kamertje na al die maanden continu geluiden horen.
Of je zelf naar de geluidjes wilt luisteren tja dat is een afweging.
Ik vond het in het begin erg fijn om de geluidjes te leren (her)kennen. Het ene huiltje is het andere niet en we hadden dan ook al snel door of het een honger huiltje was of gewoon ongemak/ vieze luier etc etc. Bovendien vond ik het gewoon erg fijn om als ik zelf wakker werd direct al dat moois te kunnen bekijken.

Je zou altijd kunnen zeggen: die wieg eerst op de kamer en als je er niet tegen kan zet je het alsnog op de eigen kamer.... maar er zijn genoeg die vanaf dag 1 hun kleintje op de eigen kamer hebben en dat kan ook prima werken.

groetjes,
Marije

 

[Anoniem]

hoi,

De eerste week heeft ons zoontje de hele nacht bij ons op de kamer geslapen, daarna sliep hij gewoon in z'n eigen kamertje totdat hij om 2.30 wakker werd voor een voeding. Dan ging mijn man (die vrachtwagenchauffeur) er uit op naar zijn werk te gaan en bracht ons zoontje met wieg en al bij ons op de kamer. Zodat ik er makkelijker bij kon.

Hoe we het nu gaan doen weet ik nog niet, moet zo wie zo een paar dagen in het ziekenhuis blijven vanwege de keizersnede en daarna zien we het wel.

groetjes Masja

 

[Anoniem]

Hai!

Mijn oudste heeft vanaf dag 1 op zijn eigen kamertje geslapen. Dat kamertje lag wel tegen mijn slaapkamer aan, zodat ik hem 's nacht prima kon horen als hij ging huilen ofzo. Maar dat hoor je tóch wel! Kindje wat nu geboren gaat worden gaat ook echt weer op een eigen kamertje slapen. Ook overdag, als ik beneden ben. In mijn beleving is dat het beste. Eigen wiegje, eigen kamertje. Enne... ieder kikje en geluidje horen is mooi, maar je haalt zo'n kindje toch ook niet bij ieder geluidje uit z'n bedje? Als er wat is, laten ze zich vanzelf wel horen!!!
Maar ja, daar heeft ieder natuurlijk zo zijn mening over...

Groetjes, Stasha.

 

[Anoniem]

Hier komt de kleine wel in de wieg op onze kamer te liggen, omdat wij dat willen en niet omdat het zou moeten. Bepaal je altijd zelf nog.
Ons zoontje heeft ook een half jaar bij ons op de kamer geslapen, wij vonden het zelf erg prettig. Maar niet iedereen kan er tegen inderdaad. Gewoon doen waar jullie je goed bij voelen!!!

 

[Anoniem]

hoi,


 
onze 1e oudste dochter heeft 7 maanden bij ons geslapen, en zelfs toen vond ik het vreselijk dat ze naar haar eigen kamertje moest, (het werd toch een keertje tijd he) , de oudste werd niet wakker van wekker/slaapgeluiden en licht aan deden we niet, we kleden ons aan/uit in de badkamer, kleding legden we van te voren klaar, deur ging dicht voor hond/kat. de 2e sliep 5 maanden bij ons maar reageerde wel eerder op geluiden en onze 3e komt volgende maand en hij gaat ook weer lekker bij ons de 1e maanden, ik vind het voor mezelf heel onnatuurlijk om mn kleintje al zo ver weg in zijn eentje te leggen maar voor iedereen is dat anders en je moet gewoon lekker doen waar je je goed bij voelt.


 
gr janneke

 

[Anoniem]

Hoi,

Ik heb hier zelf geen ervaring mee. Onze kleine gaat als ie over een week of twee geboren wordt gewoon lekker op zijn eigen kamertje.

Ik denk dat je gewoon moet doen wat je zelf prettig vindt!!!! Ik heb ook de kraamzorg hier gehad voor de intake, die hebben er helemaal niet naar gevraagd!!!

Heel veel succes alvast.

Groetjes,
Jolanda

 

[Anoniem]

Hallo,

Onze dochter sliep gewoon op haar eigen kamertje naast  de onze.Ze heeft de eerste nacht wel op onze kamer gestaan(we konden toch niet slapen).De 2e is onderweg en die blijft dadelijk ook meteen op z'n eigen kamertje.Ik vond onze dochter nogal luidruchtig in  haar slaap en als er echt iets was dan hoorden we het wel.
En daarbij,wij hadden niet echt plek op onze kamer om een wieg bij te zetten.
Ik geloof  dat je moet doen wat jezelf het beste of prettigste lijkt.

Groetjes Bien