Wij zijn zo moe!

<p>Hoi, Wij hebben een dochter van 16 maanden.. een schatje, echt waar! Toen ik zwanger raakte waren mijn man en ik het er unaniem over eens dat ik thuis zou blijven om voor onze dochter te zorgen… maar al snel na een slechte start (onze dochter was een huilbaby die soms dagen wel 10 uur aan 1 stuk huilde) merkte ik dat ik tijd voor mijzelf miste.  omdat mijn man relatief veel verdient krijgen wij het minimale aan kinderopvangtoeslag. Dit betekend dat wij enorm veel geld kwijt zijn als wij onze dochter 4a5 dagen naar de opvang zouden brengen zodat ik zou kunnen werken en ik dus eigenlijk zou werken om de opvang te betalen. Dat wil ik niet, dan zie ik al haar eerste keren liever zelf… maar omdat wij toch willen dat zij zich sociaal goed ontwikkeld gaat zij 2 dagen een paar uurtjes naar een gastouder. Ik merk dat ik die dagen zonder mijn dochter ook echt nodig heb om op te laden en aan mijn eigen zaken toe te komen.  ik merk dat ik, sinds mijn dochter weer begint met nachtbraken, ik zo ontzettend moe ben dat ik het soms gewoon moeilijk trek. Soms ben ik zo moe op dagen dat ik een kort lontje heb of gewoon de energie niet heb om iets met haar te ondernemen. Wij moeten savonds echt vroeg naar bed want soms wordt ze midden in de nacht wakker en je weet nooit of ze daarna weer doorslaapt of dat ze wakker blijft. Ik vind het enorm zwaar! Vooral omdat je als thuisblijf moeder de hele dag te maken hebt met het opvoeden. Ik voel me schuldig dat ik soms niet goed weet hoe het moet of omdat ik me vaak zo moe voel. Het lijkt alsof er nooit een eind komt aan het aan staan.. ik vind opvoeden moeilijk.. helemaal nu ze zichzelf zo enorm ontwikkeld en een eigen wil krijgt en ik echt moet gaan opvoeden. Ik ben helemaal niet onzeker aangelegd maar soms vraag ik me af of ik het allemaal wel goed doe en voel ik me lui omdat ik soms niet meer dan de basis dingen uit mijn handen krijg als ik haar om mij heen heb. Er zit heel veel in mijn “vrije” dagen gepropt. Die gebroken nachten breken mij steeds sneller op en het lijkt alsof ik nog 100 uur slaap in te halen heb na de afgelopen anderhalf jaar.  Zijn jullie weleens onzeker over hoe jullie het doen? Ik wil zo graag het allerbeste doen maar weet soms gewoon niet meer hoe. </p>
 
Ik denk dat de onzekerheid er zeker bij hoort! En ook het soms niet weten wat je ermee aan moet (of her achteraf pas begrijpen wat je kindje eigenlijk voor behoefte had). Niet te streng zijn voor jezelf hoor! 
Wel heb ik zelf een baan naast m'n moederschap en dat vind ik heerlijk. Niet full time, maar ons zoontje gaat een dag per week naar kdv en 2 dagen naar opa's/oma's. Vooral bij het kdv leert hij weer allerlei nieuwe dingen en krijg ik ook weer leuke tips en ideeën. Nou hebben wij veel geluk met de opa's en oma's, maar ik zou ook het inzetten van je loon voor kdv op de lange termijn bekijken. Als je nu bijv alles inlevert bij het kdv (of gastouder) omdat je werkt, betekent dit op langere termijn wel dat je over 3/4 jaar (als je kids naar school gaan) je ook weer 3/4 jaar ervaring en salaris hebt opgebouwd. Op de langere termijn is het wel een investering, ook in jezelf. En ik denk dat gelijk 4/5 dagen kdv ook niet hoeft toch? 
Goed om ook goed voor jezelf te zorgen en ook niet te streng te zijn voor jezelf! Ik herken dat ik frustratie eerder krijg als ik mezelf niet goed verzorgd en mezelf kwalijk neem dat ik iets niet goed doe, niet omdat m'n kind lastig is. Als ik het lastige gedrag zie als bijvoorbeeld een moeilijke dag voor de kleine of met meer begrip voor het feit dat hij het ook nog niet goed snapt en zichzelf emotioneel niet alleen kan handelen, dan voelt het minder als mijn schuld en heb ik opeens veel meer geduld, word minder dwingend en heb gelijk minder strijd met m'n peuter.
Misschien heb je hier iets aan? Oh en ons motto is 'vroeg naar bed is het nieuwe uitslapen'.. ons zoontje is standaard 5.30 wakker, dus we liggen er idd doorgaans tussen 21.00-21.30u in om een beetje gezellig te blijven. Gelukkig missen we toch niks leuks nu in de coronatijd ? Succes en je doet het goed!!
 
Oh en een keertje bloedprikken voor je ijzergehalte en vitamine tekort oid kan ook nooit kwaad! Ik had laag ijzer gehalte (ben zwanger nu) en nu dat weer is opgebouwd is dat ook een heel verschil. Het zou zonde zijn als je zoiets 'simpels' over het hoofd ziet!
 
Waarom moet je persé 4/5 dagen werken en je kindje 4/5 dagen weg brengen? Je kunt toch ook 2 dagen werken?
Je hebt nu 2 dagen voor jezelf.. dat is echt énorm luxe!! Die 2 dagen kun je toch ook gaan werken? Tja, dan heb je ineens weinig tot geen tijd meer voor jezelf, maar dat is helaas ook het leven als mama.. de jongste was hier ook een echte huilbaby en met nog een dreumes in huis destijds was dat echt extreem zwaar. We sliepen écht maandenlang maar 4 uurtjes per nacht..
Ik heb 2 dochters, de oudste is net 3 en de jongste 15 maanden. Bijna elke nacht is het feest hier. En als ze wél doorslapen, zijn ze vaak om 5.30 wakker en uitgeslapen! Dus tja, elke dag vroeg dag! Ik baal er ook van soms, maar zo gaat het gewoon met kinderen. Meestal gaan mijn man en ik om en om vroeg uit bed zodat de ander nog even kan doorslapen.
Mijn oudste slaapt ook niet meer overdag, dus overdag heb ik ook nooit een moment voor mezelf. 
Ik werk 2 dagen per week en dat vind ik heerlijk. 2 Dagen gaan de meiden naar de gastouder. Ik kom moe thuis na een dag werken, maar ook heel voldaan en t is heerlijk om mn kids 2 dagen weg te brengen. Al vind ik 2 dagen ook wel de max, de andere dagen heb ik ze graag thuis.
Ik snap echt wel wat je zegt, maar besef wel dat je met maar 1 kindje die overdag nog slaapt én waarbij je 2 dagen in de week een aantal uren voor jezelf hebt, je in een best wel luxe positie verkeerd. 
Probeer wat leuks voor jezelf te zoeken. Een hobby, vrijwilligerswerk, een baan voor een paar uurtjes per week. Nu ben je 24/7 thuis en geen andere dingen aan je hoofd. Het is juist zo goed om een dag te werken en onder de mensen te komen. Daar laad je op een positieve manier van op!
 
Hi! 
Is het een optie om parttime te gaan werken? 


ik werk 20 uur en dus gaan onze dochters 2 dagen in de week naar het kinderdagverblijf. Onze oudste vind het prachtig daar! De jongste gaat vanaf januari, dan zit mijn verlof er op. ik wilde werken voor mijzelf. Ik ben een leuker mens en leukere mama als ik een paar uur werk. 
En heel af en toe, laten we zeggen een keer of 4 per jaar, gaan de kinderen naar het kinderdagverblijf terwijl ik een dagje vrij ben. Omdat ik het nodig heb. 

natuurlijk ben ik onzeker! Over mijn lichaam, over mijn manier van opvoeden, over of de kinderen het warm genoeg hebben, genoeg gegeten hebben. Over heel veel dingen eigenlijk. Maar mijn vriend verzekerd mij ervan dat het goed gaat met onze dochters. Doordat ik zoveel voor ze zorg?. Twijfels horen denk ik bij het ouderschap. Probeer niet te streng te zijn voor jezelf. Zolang de kinderen het goed hebben maakt het niet uit dat de was een keer niet gedaan is of het huis niet schoon is. Morgen is een nieuwe dag?
voel je niet schuldig als je wat tijd voor jezelf wenst. Papa kan ook even met zijn dochter buitenspelen zodat jij een half uurtje rust hebt. Probeer met hem de mogelijkheden op te zoeken. Je kunt pas voor een ander zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt zei mijn moeder altijd. Een wijsheid die ik in stand hou?
 
Hai danaantje,

Helemaal eens met het advies: vroeg naar bed! Ik ben thuisblijfmoeder van onze 16 maanden oude zoon. Mijn man is vaak weken van huis en dan sta ik er alleen voor. Ik ga dan ook meer dan eens tegelijk met onze kleine man op bed, (hij heeft deze week voor het eerst een keertje doorgeslapen, dus het nachtbraken ken ik!) Ik doe zo niet alles wat ik wil, hoopte of bedacht had, maar denk wel dat ik zo een uitgerustere mama ben!

Succes!
 
Het is niet zo dat ik die 2 dagen niks doe. Juist op die dagen ben ik ontzettend druk. Het is helaas niet zo dat ik lekker onderuitgezakt tv kan gaan kijken de hele dag :p Ik volg een opleiding en ondersteun mijn man met zijn bedrijf. Mijn vrije dagen zijn gevuld met allerlei zaken en afspraken die ik niet kan nakomen met een kind. Ik sta namelijk onder wekelijkse behandeling bij de ggz naar aanleiding van een postnatale depressie.  Ik ben dus zeker niet 24/7 thuis en heb die 2 dagen in de week nodig, dit betekent dus dat als ik zou willen werken zij echt wat vaker naar de opvang moet en eigenlijk wil ik haar helemaal niet meer dagen naar de opvang brengen. Buiten het feit dat dat ons echt heel veel geld zou kosten zou ik me daar ook niet beter door gaan voelen. Ik heb een man die 6 dagen in de week van 06:00 tot 20:00 werkt en dit betekent dus wel dat ik op die 2 dagen na altijd de zorg voor onze meid heb en daarbij ook nog eens heel veel andere ballen hoog moet houden. Het voelt een beetje als een spagaat en zit daardoor gevoelsmatig een beetje in de knoop. Ik denk dat het goed zou zijn om dit te bespreken bij de ggz ook... om hierin een middenweg te gaan vinden want vind het zelf erg lastig. Ik zou zelf ook niet snel over luxe posities spreken. Dat vind ik vrij voorbarig en aannemend aangezien we niet in elkaar leven kunnen kijken of in elkaars schoenen lopen? 
 
Terug
Bovenaan