Wil niet!!

Toen ik nog geen kindje had en ik van die vervelende draken ergens zag lopen, dacht ik altijd, dat NOOIT!!!

Nou die zelfde draak, huppeld nou door ons huis! Alles is nee en als ik zeg dat hij zijn jasje aanmoet, zegt hij, nee mama eerst mijn schoentjes. Oke, dan eerst je schoentjes, dan zegt hij, nee mama, eerst mijn jas... GGGRFRRR!! Ik ben wel echt heel streng en concequent, maar af en toe verlies ik ook de strijd! Gister stond ik ook te huilen bij mijn man, omdat ik dan niet boos wil worden, maar dat dan wel gebeurd!

Wel merk ik, dat wanneer ik rustig blijf en hem dingen uitleg, hij veel beter luistert. Maar ja, ook ik sta 's ochtends wel eens met het verkeerde been uit bed op!

Maar de hoop is daar, het zal vast over zijn als ze 21 zijn...
 
Oooo, wat fijn om dit allemaal te lezen! Heel vervelend voor jullie, maar heerlijk om te zien dat jullie kinderen ook in heksjes en draakjes zijn veranderd en dat het dus niet (alleen) aan mij ligt...

Ik heb me er toevallig vandaag maar bij neergelegd dat de dagen met mijn heksje voorlopig nooit meer helemaal vlekkeloos verlopen, ze doet elke dag wel een paar keer iets irritants of vervelends. De ene dag is ze erg stout, dan gooit ze haar vork op de grond en ´stoot´ haar beker om. De andere dag is ze in een zeurbui en zegt ze met zo´n zeurstemmetje `Maar wat moet ik dan spelen, jij moet kiezen, nee dat wil ik niet, nee jij moet kiezen, nee dat wil ik ook niet...´ En de volgende dag is ze heel ruw en schopt ze tijdens het verschonen van haar luier.

Maar zoals ik al zei, ik heb me er maar bij neergelegd dat het zo is, ik kan er toch niks aan doen, behalve zorgen dat ik me niet gek laat maken, anders hebben we zo ruzie. Ik word met al dit oefenen echt een kei in het onder controle houden van mijn emoties, hahahaha.

Ik zeg ook maar steeds tegen mezelf dat ik niet moet vergeten te genieten van de momenten dat het wel leuk is, want die zijn er ook genoeg. Het is alleen zo jammer dat ze die momenten steeds afwisselt met ´heksmomenten´.

Iedereen veel succes met deze fase!!!

Jamie
 
hier is de "ik wil niet "en nee fase gelukkig bijna weg
maar ik kan me heel goed vinden in jullie verhalen hahaha

soms heeft karlijn nog driftbuien en momenten dat ze iets niet wilt maar dat is met 5 minuten gelukkig weer over

hoop dat het hierbij blijft en dat ze het niet dubbel zo hard terug krijgt hahaha
 
Heel herkenbaar die fase. Gelukkig zijn wij hier op het einde ervan. Tenminste dat idee heb ik.
Hier is het nu zo dat ze alles zelf wil doen. Als je het dan voor haar doet dan eindigt het in een huilbui en dat ze alles weer uitpakt en het toch zelf doet. De oplossing is dus om het haar maar gewoon zelf te laten doen en als ik weinig tijd heb doen we het samen. Iedereen blij.

Succes ermee!
Groetjes Anne
 
Poeh hee, heftig hier hoor.
Ook het slapen is hier de hele nacht een drama. Deurtje moet open en lampje moet aan. Maar dan nog komt madammeke er télkens uit, maakt niet uit hoe laat en hoe vaak. Wie heeft dat ook? Hoe ga je er mee om? Ik ben best van het consequent aanpakken, maar ja, dat houdt dus nu even in dat ik continu bezig ben om Leah terug te leggen in bed. Het is deels angst, dat merk ik best, maar voor het andere deel gaat het hier ook om een soort 'machtsstrijdje'. Is het niet het eten, dan wel het slapen, lijkt Leah te denken.......
Hopelijk snel voorbij. Kom net bij de tandarts vandaan met de hele family, en er komen wel 4 nieuwe kiezen aan. Hoop hoop hoop..... dat het dus daar aan ligt....
Nou, moeders gaat hier weer verder met dikke wallen onder de ogen hihi....
 
Hahahahaha poeh wat een herkenning in al dat lezen!

Myrthe zit ook al in zelluf fase.... En ik was er ook achter dat ze het beter ook zelluf kan doen, anders duurt het nog langer....
Zelluf auto in en uit, zelluf uit en aan kleden (is nog weleens af te leiden daarmee gelukkig) zelf boekje lezen. Zelf boterham smeren. Met haast moet je overal wel middenweg in zoeken. Zo komen we er ook.

@ Hannah, Myrthe heeft ook "problemen" met slapen. Niet zozeer als jij het beschrijft. Maar ze wil bij voorbaat al niet naar bed (Myrthe niet moe, Myrthe wakker, Myrthe niet slapen)
Sommige avonden zijn we net weg, begint ze te gillen want dan wil ze drinken. Ze kan flink gillen om siroop, krijgt ze niet van mij alleen water. Papa is makkelijker over te halen, die heeft geen zin in strijd. Maar ik zeg altijd nee siroop op, alleen water of niks. Helpt (nog) wel....
Andere avonden gaat ze gelukkig wel gelijk slapen, maar niet voordat we op haar manier afscheid hebben genomen.
Eerst allebei toeterkus geven, dan allebei gewone kus. Dan eerst mama kus op voorhoofd geven en dan papa (niet volgorde veranderen want dan wordt ze boos)
Wat ik ook merk is dat ik er veel vaker uit moet. Ze droomt veel en ook veel nachtmerries. Dat terwijl ze altijd doorsliep. Nu is het minstens 4x per week raak, als het niet vaker is.
Ach ja het hoort erbij.....
Heel veel sterkte allemaal.

Liefs
 
Bij ons is deze ellende ook net begonnen, wat fijn om te lezen dat Laura niet de enige is! Laura wil dan iets wel, drie seconden later niet, even later weer wel en dat zo tien keer heen en weer. Eindigt in boos huilen, stampen, gillen. Optillen, niet optillen, optillen, niet optillen, (gillend)Optillen!!! en til je haar dan op dan is het NEEE!!! alsof je haar iets aandoet ofzo. Ik word er zelf erg boos van, en af en toe helemaal gek.
Nu is ze ook erg moe omdat we twee weken op vakantie zijn geweest en ze dus weinig geslapen heeft en uit haar ritme is. Hopen dat het beter gaat als ze weer wat meer uitgerust is.
Ik lees hierboven dat je het positief moet benaderen, maar hoe doe je dat als ze iets dan weer wel dan weer niet wil? Ik hoor het graag, ga zo ook maar even googelen op peuterpuberteit...
 
Hoi hoi

Het moeilijkste met wel/niet is dat je dus niet zeker weet of ze iets dus wel of niet wil haha.
Ik doe het dus niet, vraag het nog een keer. \
Ik probeer haar te laten kiezen. Bijv met beker, laat ik haar kiezen uit meerdere.
Bij broodbeleg krijg ik standaar 4 verschillende antwoorden wat xe nu op dr brood wil.
Dus pak ik ze allemaal en laat haar datgene pakken wat ze wilt. Dan mag zij dat open maken en smeer ik het op brood.
Ik laat haar dingen zelf pakken of aanwijzen als ik niet snap wat ze wilt, dat geeft haar vaak het gevoel dat ze "groot"is. En dan blijven prijzen... Goed zo, goed gedaan, grote meid. Pffff vermoeiend he deze fase.
Sterkte ermee, het is zoooooo vermoeiend.

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan