Willen jullie weten wat "het" wordt? Waarom wel/niet?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Goed, sommigen hebben het hier al verteld, die wilden het dus graag weten! Ik twijfel ontzettend. Enerzijds, het ligt al vast, maakt het uit of je het nu weet of over 5 maanden? Anderzijds: ik hoef het eigenlijk niet te weten, het enige dat ik wil is een kindje dat gelukkig kan worden! Die verrassing lijkt me eigenlijk wel leuk, en ik ben toch al niet zo iemand die een meisje alleen rose jurkjes aan zou doen en een jongen alleen combatbroeken. Mijn man wil het graag weten, maar dan niet vertellen, terwijl ik denk: als je  het dan weet, waarom zou je het dan niet meteen vertellen? Dat hij het weet en ik niet is wat hem betreft geen optie. Tja, daar zit ik mooi mee!

Kortom: help! Ik zoek argumenten om een goede beslissing te nemen. Als ik het echt niet wil weten denk ik dat ik mijn man wel kan overtuigen, hij heeft al zijn zin gehad bij het vertellen: ik heb potdorie drie maanden mijn mond moeten houden : )

Waarom wil / wilde jij het wel / niet weten? Ik ben benieuwd!

Groetjes,

Zeeuws Meisje
 
Hey,

Ik ben nu voor de derde keer zwanger. Bij de eerste wilden we het niet weten. Gewoon alleen omdat we de verrassing het leukste vonden. Ik kwam toen met spoed op de OK terrecht en dat heeft doen beslissen om bij de tweede wel te willen weten wat het het werd. Ik zei toen meteen: stel dat ik op de OK terrecht kom en iemand anders weet het eerder dan ik. Misschien was het een voorgevoel misschien niet, maar het ging  zo slecht met onze kleine meid dat ze op de OK niet eens hebben kunnen zien wat het was. Nou geloof me dan ben je blij dat je het weet.

Tja en nu. Ik wil het gewoon weten omdat het kan en omdat ik dan de hele babykamer naar wens kan schilderen en aanpassen. En ik heb nu echt alleen die reden. Mijn man wil het ook weten, maar die wil het voor de buitenwereld wel geheim houden en ik heb ook daar mee zoiets van: Who cares.

Voorals nog weet ik het niet. De kleine was gisteren bij de controle erg preuts en hield de benen stijf tegen elkaar. Hahaha. Misschien over 2 weken.

Claudia
 
hoi hoi,

Wij weten al wel wat het word,
Bij mijn eerste wisten we het niet, dit vond ik erg leuk, die spanning enzo, maar nu was ik gewoon super nieuwsgierig, en leek het me leuk om ook een keer de babykamer in kleur te kunnen inrichten enzo.
Ik vind het erg leuk dat ik het weet zodat het voor mijn man ook wat tastbaarder word, maar de spanning van het niet weten was ook geweldig, dus dit maakt de keus vast niet makkelijker he?  haha, nou succes.

xx natascha
 
wij willen het wel weten, en dat komt eigenlijk vooral vanuit mij. Als het aan mij ligt, mag iedereen het ook weten maar dat vind mijn vriend geen leuk idee. Zo hebben we allebei iets, ik weet het geslacht en hij vindt het leuk om andere te 'plagen' met het geheimhouden.
De reden is puur nieuwschierigheid, maar ook wel een beetje voor de gemakkelijke naamkeuze. Wij hebben het er zelfs nog niet over een naam gehad en dan hoeven we straks maar 1 keer te denken over een naam. Dat is voor ons wel makkelijk, want zelfs een naam voor de kat duurde 4 weken voor we eruit waren haha.
Ik denk wel dat als we t weten, dat het allemaal iets reeel word. Dan is het niet meer onze kleine, maar echt ons zoontje of ons meissie. Vooral voor pa, want die heeft de kleine ook nog nooit voelen schoppen.
 
hoi hoi

wij zouden het weer niet willen weten wij wisten het van onze zoon ook niet. ik vindt de verrassing gewoon heel leuk.  en waarom zou je het moeten weten want het maakt toch helemaal niks uit wat het wordt.en bij de pretecho hadden we wel een envelop meegekregen waar in stond wat we kregen en die is dicht gebleven tot na de geboorte.
wij hadden alles neutraal ingericht waardoor ons tweede kindje nu naar de babykamer kan egaal of het een jongen of meisje wordt en mijn zoon die krijgt nu een echte jongenskamer hij is bijna 2 als de baby komt.
zwanger zijn duurt best lang 9 maanden en het leukste aan de zwangerschap vindt ik de spanning van wat het nou zou gaan worden want als jeje bedenkt het is een wonder maar dat dik worden en op moeten letten wat je wel mag eten en wat niet is toch niet het leukste.
nee wij laten ons verrassen en hopen op een vooral gezond tweede wondertje.

groetjes dominique
 
Hoihoi,

Ik wilde het graag weten, omdat ik het idee had dat als ik het zou weten ik meer op m'n roze wolkje zou kunnen komen (misselijk, zkh, slechte   uitslag nt2) en meer zou kunnen genieten van deze zwangerschap.
Toen we een negatieve uitslag kregen voor de nekplooiimeting hadden we de gelegenheid om via het DNA te weten wat het geslacht is d.m.v. de vlokkentest die ik heb ondergaan. De  uitslag van de test was gelukkig  goed :) en wat ik dacht klopte.
Nu we weten wat het geslacht is, wordt de zwangerschap voor mij echter (niet dat ik er met al die kwaaltjes omheen kon...). Ik weet ook niet hoe ik 't anders uit moet leggen, maar 't heeft voor mij een hoop verandert en zorgt dat ook ik meer op een roze wolkje zit.

Aan onze familie hebben we de keuze gegeven of ze het wilden weten of niet. De familie van mijn man wilde zich graag laten verrassen. Mijn familie wilde het graag weten.

Prettig weekend allemaal!
Anne
 
In eerste instantie had ik zoiets van: hoef het niet te weten, maar we hebben laatst de echo gehad en toen zat ik toch wel te kijken van: kan ik al wat zien, (tweede poging voor de eerste echo, ik was volgens de echo 13 weken, denk zelf toch stiekem al iets langer).
Dus, ben nu ook aan het twijfelen, wil ik het wel weten of niet? :) Ik denk, net als Anne, toch van wel, omdat ook ik me erg beroerd voel en het me denk ik toch wel zou helpen om het te weten: wordt het iets concreter waarop ik me kan verheugen. Ik hoop wel een beetje op een meisje, want het lijkt me wel leuk om een beetje te tutten, :) Maar een jongen is net zo welkom, wat dat betreft vind ik zowel mijn stiefzoon als mijn stiefdochter even geweldig, :-D, dus voorkeur is er dan uiteindelijk niet, :) En het zou wel helpen als ik toch af en toe stiekem al eens wat kleertjes zou kunnen kopen die niet neutraal zijn, :)
 
Hoi allemaal,

Bij onze oudste wisten wij het niet, toen had ik maar 1 echo gehad met 9 weken en toen was er niks te zien. Ik dacht een meid, het is een prachtige jongen.
Bij de 2e hadden zowel mijn man als ik het voorgevoel dat het weer een jongen zou zijn. Nu mocht het toeval dat ik met 7 maanden een echo kreeg en toen hebben we er meteen maar even naar laten kijken en inderdaad, weer een prachtige jongen. Niks aan de familie verteld, wat het een heel leuk geheimpje maakte ( iedereen gissen).
Bij de 3e wilden wij heel graag een pretecho. Niet alleen voor onszelf maar ook voor de oudste 2, zodat het voor hun ook allemaal wat echter werd ( zij waren inmiddels 9 en 7).
Wij wisten toen zelf wel dat het weer een prachtige jongen was, alleen hadden we de kinderen even afgeleid toen dit in beeld kwam. Maar omdat ze zooooooooooooo graag wilden weten hebben wij het toen aan hun verteld en tja, toen wist in no-time de hele familie het.
Nu willen we het ook weer weten, gewoon omdat het toch wel heel erg leuk is om te weten. En wij vinden het dit keer wel handig ivm het zoeken naar namen.Het doet niks af aan de wens van het krijgen van een gezonde baby vinden wij.
Alleen vind ik wel dat als de familie het weet, er toch een verrassingselement mist. We zijn er daarom nog niet over uit of we het nu ook gaan vertellen. Maar ik denk dat iedereen het uiteindelijk van te voren wel weet.

Groetjes,

Suus
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan