...Iris de laatste paar nachten om een uur of 4 - 5 wakker wordt voor flesje
...ik vannacht wakker werd om niks en nu niet meer slapen kan
...ik nu dus maar het forum ga bekijken met een kop hete melk, om zo hopelijk weer moe te worden en toch nog een paar uur slaap te kunnen pakken
...ik graag wil weten waar het opvoedingskamp Ik Ben Papa zit, waar griebelbaby het over heeft, want dan stuur ik Daniël er ook heen.
...zijn leven nog steeds zo doorgaat als voor de bevalling
...hij nog elke avond na t eten op de bank in slaap valt ("ik ga even soezen"
en t dan vreemd vind dat ik boos wordt.
...ik hem bijna moet smeken om een flesje te geven of Iris een paar uur te verzorgen
...meneer nog steeds niet snapt dat hij op zijn doordeweekse vrije dag dus niet de hele dag de hort op kan (want dat is nl zijn Iris-verzorg-dag)
...ik hem dan af en toe echt een L vind
...maar hij op andere momenten zo lief kan doen naar mij en iris dat ik m weer vergeef
...ik gister de nacontrole van de VK heb gehad
...het woord nacontrole de foute omschrijving is voor die afspraak want ze controleerde geen ene moer. niet mijn hechtingen (terwijl ik zei dat ik ze trekken en mijn bekkenbodem nog steeds snel pijn doet) en verder ook niets eigenlijk.
...ze alleen wilde weten hoe ik de bevalling had meegemaakt en of ik daar nog vragen over had en hoe ik de kraamtijd had meegemaakt. En hoe de weken erna gegaan waren
...ze totaal geen sjoege gaf op mijn verhaal dat ik ziek geweest ben, PPD heb en nu aan de medicijnen zit en dat ik denk dat dat niet alleen met mijn historie van winterdepressie maar vooral ook met de snelle bevalling en de ziekenhuisopname met Iris te maken had. Ik dat dus echt niet snap, want ze wilde toch weten hoe de weken na de bevalling waren?? nou ja, in het kort dus Kut.
...ik me dus zwaar "niet serieus genomen" voelde
...ik zowiezo al niet zo lekker met deze VK op kon schieten en dus ook al baalde dat ik haar met de bevalling had (van de 5 vk in de praktijk, krijg ik juist HAAR)
... ik vandaag naar de dokter moet om na te gaan of de medicijnen werken en of ze genoeg zijn
...het antwoord op het eerste deel ja is maar dat ik denk dat ik wel wat meer kan gebruiken (heb nog steeds supernegatieve gedachten en kan heel emo reageren, terwijl ik echt een natuurlijke-droogkloot ben)
...ik hem ook maar vraag of hij niet even naar de hechtingen kan kijken, want ze trekken zo ontzettend en de huid eromheen is supergevoelig
...ik dus nu wakker schoot van een vage droom (dat ik naar mijn oude werkgever terug was gegaan en Iris mee mocht naar t werk) en nu loop de malen
...ik het jammer vindt dat Martine nu meer medicijnen moet hebben en zich een beetje Zombie voelt, en dat ik lees dat er bij iemand anders een sterfgeval in de familie is (lijkt me echt zwaar K als je net een kindje hebt gekregen)
...ik iedereen via deze weg heel veel sterkte wens
...ik blij ben dat dit topic er is, want dan kan ik wat stoom afblazen
...ik nu toch nog maar een poging ga wagen om misschien nog een paar uur slaap te pakken
