word misschien alleendstaand moeder...

A

Anoniem

Guest
hallo,

op het moment dat ik dit schrijf is nog een hoop onduidelijk voor mij maar ik schrijf dit vanuit het huis van mijn ouders en mijn vriend is thuis, dat zegt denk ik wel voldoende.
ik slaap hier deze nacht, ik zal ff een beetje vertellen wat er aan de hand is.
mijn vriend en ik zijn in relatie therapie wegens een nare gebeurtenis van vroeger, iets wat mij overkomen is en nu doorwerkt in deze relatie.
ik wil het liever niet zeggen wat het is maar als je goed nadenkt dan kun je er misschien wel opkomen wat het is.
nu trekt hij dat probleem dus niet langer meer en wil niet meer verder met mij. dit is een probleem die niet in 1 keer opgelost kan worden en dat verwacht hij wel, hij heeft dat namelijk gezegd. we zijn net begonnen met relatietherapie en nu trekt hij het niet meer.
dat begrijp ik volledig maar ik zit wel met een aantal flinke problemen.
misschien dat iemand tips heeft voor mij wat ik het beste kan doen. de spanning thuis is om te snijden en bij mijn ouders kan ik niet blijven, er is geen ruimte.
ik zal mijn situatie een beetje uitleggen, ik werk niet, ben vandaag 31 weken zwanger, mijn vriend en ik hebben een koophuis waar ik dus geen hypotheek van betaal maar wel ben ik voor 60% eigenaar en hij voor 40%.
ik kan niet bij vrienden tijdelijk wonen, en ook niet bij mijn ouders.
ik heb geen idee waar ik heen kan gaan, ik heb 2 katten die van mij zijn en mijn vriend wil ze ook niet tijdelijk opvangen. dus ik kan helaas ook niet naar een blijf van mijn lijf huis want daar zijn katten niet toegestaan. en ik kan ze natuurlijk niet op straat zetten.
wie heeft er tips voor mij voor wat ik het beste kan doen?
ik ben ondertussen wanhopig!!

groetjes Miranda 31 weken
 
hoi,
alleenstaand en dan moeder worden is niet het einde van de wereld. Stress daarentegen is niet goed voor je en helemaal niet voor je kindje. Kies voor jezelf en voor je kindje en zoek de rust en zekerheid op. Als jullie van elkaar houden komt het wel goed en dan is het verspilde energie om je nu daar druk om te maken. Of het is juist goed om iets uit te zoeken met elkaar. Laat het even los, zoek een omgeving op waar je jezelf een beetje kan zijn, vrienden, ouders of als je geld hebt een herberg. Dat kan ook een kerstgevoel geven.
Ik ben alleen en dat gaat redelijk goed hoor.
veel sterkte,
buurmeisje
 
Hoi Miranda,

Kan me voorstellen dat je flink stress hebt van de hele situatie. Lijkt me verstandig om (professionele) hulp te zoeken die de warboel wat voor je kan ordenen. Informeer eens bij het maatschappelijk werk of wellicht kan het fiom iets voor je betekenen. Ik zou het in ieder geval melden bij je verloskundige/ gyneacoloog wellicht dat die je door kunnen sturen.

Veel sterkte.
Judith
 
Ik neem aan dat hij ook de vader van jouw kind is? Dan lijkt mij het meest logische dat hij er net zo goed aan mee moet werken om jouw zwangerschap goed te laten verlopen: laat hem maar een tijdelijk huis zoeken, totdat jij alles op orde hebt.
 
Hoi Miranda,

pittig hoor!!!!
Persoonlijk zou ik denken dat als hij het allemaal niet trekt en jij ook nog eens zwanger bent, dat je vriend eens lekker het eea op een rijtje zet buiten jullie deur. Dus dat jij in jullie woning blijft, iig tot ruim na het kindje is geboren. Zijn jullie er dan nog niet uit, dan zou ik eens kijken wat jullie dan kunnen beslissen. Of je nou mee betaalt of niet, het is JULLIE huis en JIJ bent zwanger, lijkt me behooooorlijk zwaarwegend.
Heb je het hier al eens met je vriend over gehad?

Hoe dan ook, ik wens je onwijs veel sterkte, met de zwangerschap en  je relatie!!

groetjes, Noes
 
Hoi Miranda,

heel vervelend allemaal, ik weet hoe het is, ben ook sinds drie weken definitief alleenastaande moeder en de vader is ook echt helemaal uit beeld.

Ik ben het wel met iedereen eens dat jij in het huis hoort te zitten en hijn kaar bij vrienden gaat logeren, tenslotte krijg jij een kind en begrijp ik dat het huis ook voor minstens de helft op jouw naam staat. En als hij niet meer wil, dan zorgt hij maar voor een nieuwe plek!

ga er iig snel met je verloskundige over praten en maatschappelijk werk of huisarts eventueel. Zorg voor backup tijdens de bevalling (wie gaat er bij zijn als je vriend er dan niet is?), zorg dat er snachts ook altijd iemand bij je is in de kraamperiode etc. Al die dingen ben ik nu ook al aan het regelen en het is wel belangrijk, hoe verdrietig het ook is dat de partner er niet meer is!

gelukkig had ik geen woonproblemen want ik woon gewoon in mijn huis en hij moest dus maar opdonderen ( ik kwam erachter dat hij er nog minstens 2á 3 andere vrouwen op na houdt én die oplicht met geld en vreselijke leugens verteld etc)  maar het blijft natuurlijk erg verdrietig zo aan het einde van een zwangerschap!!!!!

veel sterkte en praat er maar veel over met iedereen!

groet v mm, 30+3
 
Hoi Miranda,

Ik kan me eigenlijk alleen maar aansluiten bij bovenstaande berichtjes. Jij zou in het huis moeten zitten. Je bent al zo ver in je zwangerschap en sowieso als je zwanger bent, moet je eigenlijk niet met dit soort zaken belast worden. Schuif het maar door naar je partner. Het is het beste voor jou en je kindje.
Ik vind het een hele rottige situatie voor je en dat is nog zacht uitgedrukt. Gaan jullie nog wel door met relatietherapie? Ik zou het wel proberen als het kan. Degene die jullie hierbij begeleid kent jullie verhaal en dat  scheelt enorm. Al is het niet meer om de relatie te redden, hij/zij kan jullie ws ook bij andere zaken begeleiden. Persoonlijk zou ik zeggen dat dit het minste is wat je partner kan doen, maarja dat is makkelijk praten.
Ik wens je ontzettend veel sterkte toe met alles. En kop op. Ik hoop dat het gauw weer wat beter voor je wordt.

Liefs, Mimi
 
hallo,

wat een ontzettend nare situatie. het lijkt me heel moeilijk om er ineens misschien alleen voor te staan.
ik weet wel een site waar je misschien iets aan hebt www.AlleenMaarZwanger.nl
dit is een site waar vooral alleenstaande moeders/ zwangeren  of moeders die er mogenlijk alleen voor komen te staan met elkaar kunnen praten, elkaar tips kunnen geven, of waar je gewoon je verhaal ff kwijt kan.
misschien heb je er iets aan.
heel veel sterkte, en probeer wel van je kleintje te genieten
groetjes krista
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan