Zaadcellen van Man niet goed genoeg, toch nog zwanger kunnen worden?

<p style="text-align: left;">Hoi iedereen,</p><p>Ik en men man zijn al 1 jaar en 2-3 maand bezig om zwanger te kunnen worden. Nu hebben we mijn man zijn zaadcellen laten nakijken en bleek uit de resultaten dat er een verminderd aantal zaadcellen aanwezig waren en niet zo snel zwemden.. Binnenkort hebben we een afspraak om verder onderzoek te doen om na te gaan hoe dit komt etc,..</p><p>Iemand hier ervaring mee of wiens partner dit ook had, en toch noch zwanger werden op natuurlijke wijze ? Of wat de eventuele oplossingen kunnen zijn en hoe lang het dan duurde vooraleer je zwanger werd? </p><p>Need some positive vibe!! </p>
 
Ik ben (nog) niet zwanger, maar ik heb wel hetzelfde verhaal. Ik ben zelf ook onderzocht en met mij is alles in orde. Mijn arts vertelde ons heel duidelijk dat we geen kans hebben op natuurlijk zwanger worden. Uiteraard kan het natuurlijk altijd (de geluksfactor!), maar die kans is minimaal. 
Na verder onderzoek bij mijn partner, zijn wij zijn deze maand begonnen met IUI, terwijl we voor het verdere onderzoek in eerste instantie een ICSI traject kregen geadviseerd. Een minder heftig traject, dus wij waren blij!
IUI geeft 10% kans per poging (altijd beter dan 0%!) en bij ICSI is de kans zo'n 20 tot 25% per behandeling.
Ik snap dat het nieuws best een hele klap is, dat had ik ook. Geef het tijd en kijk dan vooruit! Het is niet het einde van de wereld, er is heel veel mogelijk om toch nog zwanger te worden!
 
Ja klopt, er zijn gelukkig nog medische hulpmiddeltjes om zwanger te kunnen worden. Maar het is inderdaad even slikken en bekomen, omdat je daar nooit vanuit gaat. 
Mag ik vragen wat de oorzaak was biju man dat hij verminderd vruchtbaar is ? We hebben namelijk over tweetal weekjes een afspraak staan, en daar gingen ze dan een echo nemen denk ik? Was dit bij jullie ook zo? En was er effectief een oorzaak hiervoor of is het puur genetisch? Sory voor al die vraagjes, het is gewoon even schrikken en willen ons er een beetje op voorbereiden. 
En dat van de ICSI en IUI, hoe lang duurd het tot je daarvoor in 'aanmerking' komt? Is daar een bepaalde wachttijd voor, of kan dit meteen besproken worden met de arts ?
 
Bij ons het zelfde verhaal. Schrikken he? Tenminste ik kreeg zeg maar echt een klap in gezicht.
Het traject kan verschillend zijn, kort of lang bijvoorbeeld. Wij hebben een lang traject (bepaald het ziekenhuis) nu net begonnen met de pil (ja heel vreemd maar ook dat doen ze bewust) en krijg over 3 weken mijn medicatie om te gaan spuiten. Wij zitten in het icsi traject. Helaas is het zaad te slecht voor Iui.
Bij mijn man is het genetisch, dus we doen nu vanalles met voeding en vitamines maar het zal daardoor niet ineens heel veel beter worden. 
 
Bij mijn partner zat er jaren geleden bloed in het zaad. Dat was heel heftig en hij kon toen direct terecht bij de uroloog. Daar kreeg hij een kijkonderzoek.
Nu hebben ze hem onderzocht door eerst te voelen en daarna heeft hij een aantal keer zaad moeten inleveren en ook een potje urine wat direct na de zaadlozing moest worden geproduceerd. Nu blijkt dat er bij elke zaadlozing er zaad in de blaas terecht komt. De arts denkt ook dat er mogelijk iets beschadigd is geraakt in de periode dat hij bloed in zijn zaad had. Gelukkig produceert hij nog wel zaad, maar dus alleen veel te weinig.
Mijn partner heeft al kinderen uit zijn vorige relatie, dus voor het incident werkte alles goed zegmaar.
Pas nadat alles is onderzocht, kun je de behandeling ingaan. Wij konden direct de IUI ingaan, hoe het zit met ICSI weet ik niet. Dat ligt denk ik aan de kliniek waar je loopt.
 
Wij zelf hebben icsi gedaan  omdat me man vroeger een knoopje heb gelegd met een punctie toch zwanger nou is het bij jullie anders maar er is sowiezo hoop door ivf pf icsi daarnaast iemand die ik goed ken die hebben eerste ook ivf zelfde verhaal en uiteindelijk zelf nog zwanger geworden van een 2 de alles is mogelijk 
 
Wij hebben ook een isci traject gehad omdat mijn man vermindert vruchtbaar is op basis van zijn zaad is isci besloten en hebben geen rede gehad waarom dit zo slecht was, wij zijn het traject echt samen ingestapt hij zetten de spuiten en was er echt voor me hij voelde zich schuldig dat we dit traject in moesten maar ik heb dat nooit zo gezien, wij zijn uiteindelijk bij de laatste poging zwanger geraakt en helaas bij alle 3 de pogingen niks kunnen invriezen, ons wonder is nu allweer 2 en wat zijn wij gelukkig met hem en genieten iedere dag van hem, we proberen ons voortebereiden op een nieuw traject maar met in ons achterhoofd mocht het niet lukken moeten we genieten van het feit dat we papa en mama hebben mogen worden, heel veel geluk toegewenst :)
 
Terug
Bovenaan