ja precies, elke keer opstaan is hartstikke pijnlijk en al die pijn is vermoeiend en ik ben al zo moe. half uur met Mara is hele tijd opstaan en erachteraan en koken is daarom ook heel lastig en vooral pijnlijk.
We zijn ook een stel oude dozen bij elkaar, maar gezien onze topprestatie in ons lichaam mogen we daar best trots op zijn en hebben we alle recht om te klagen toch? als je toch eens bekijkt dat vanuit 1 celletje straks een heel mensje uit ons komt! dat wij dat zomaar kunnen, zo wonderbaarlijk. Dat wonderlijke gevoel heb ik nu nog als ik naar Mara kijk, prachtig is ze, gewoon ongelooflijk dat dat uit mij komt en door mij en mijn man gemaakt is.
manleif heeft het trouwens gered om voor sluitingstijd van de winkel weer terug te zijn! best knap en is helemaal happy met zijn nieuwe games. (2 moest die inleveren voor de bevalling hihi) Maar hij was wel boos, ik had niet gezegd dat het markt was, dan was die geeneens gegaan. Sorry maar tis al je hele leven op zaterdag marktdag.
blij dat we dat weer achter de rug hebben, ben nu naar boven gevlucht, hem met mara achtergelaten. Dan moet die wel en hij kan het ook wel hoor, passiviteit en klagen is zijn vluchtgedrag, ik snap het allemaal maar word er soms zo simpel van
