Bedankt voor jullie reacties.
Ik ga door een rollercoaster van emoties. Ik mis mijn partner, moet veel regelen, lezen en nog veel meer.
Ik heb wel contact met de moeder van mijn (ex)partner. Zij is blij voor mij/ons, maar beseft dat dit een hele moeilijke situatie is. Ze probeert met hem te praten, maar wil er geen druk op leggen.
Ik merk dat ik me zo alleen voel, en moet veel huilen. Nou weet ik ook dat een zwangerschap je emotioneler maakt, maar ontdekken dat je zeven weken zwanger bent (terwijl je het nooit meer verwachte) en je partner die wegloopt in een paar dagen is veel.
Soms merk/voel ik ook de vooroordelen van mensen om mij heen. Zou je dat wel alleen doen? Gelukkig zijn er ook mensen om mij heen die mij wel steunen, daar ben ik dankbaar voor.
Gister ben ik begonnen met brieven schrijven aan dit kleine wondertje. Ook heb ik alle nodige dingen geregeld en ben ik boeken aan het lezen.
Fijn hier ook steun te vinden.
Ik ga door een rollercoaster van emoties. Ik mis mijn partner, moet veel regelen, lezen en nog veel meer.
Ik heb wel contact met de moeder van mijn (ex)partner. Zij is blij voor mij/ons, maar beseft dat dit een hele moeilijke situatie is. Ze probeert met hem te praten, maar wil er geen druk op leggen.
Ik merk dat ik me zo alleen voel, en moet veel huilen. Nou weet ik ook dat een zwangerschap je emotioneler maakt, maar ontdekken dat je zeven weken zwanger bent (terwijl je het nooit meer verwachte) en je partner die wegloopt in een paar dagen is veel.
Soms merk/voel ik ook de vooroordelen van mensen om mij heen. Zou je dat wel alleen doen? Gelukkig zijn er ook mensen om mij heen die mij wel steunen, daar ben ik dankbaar voor.
Gister ben ik begonnen met brieven schrijven aan dit kleine wondertje. Ook heb ik alle nodige dingen geregeld en ben ik boeken aan het lezen.
Fijn hier ook steun te vinden.