zie het niet meer zitten

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo mede ouders.de reden dat ik er doorheen zit is het volgende,
We hebben een zoontje van 13 maanden die de hele dag aan mijn benen hangt,hij kan en wil niet alleen spelen.hij is anderhalve weer ziek geweest en het leek erop dat het over zou zijn,maar nu hij weer beetje opknapt begint het weer van voren af aan.ik ben de hele dag alleen met hem mn vriend is s avonds laat thuis,ik tel dan ook de uren dat hij thuis is zodat hij het van me over kan nemen,ik ben erg gestresst en gespannen,ik voel me niet blij ook omdat ik niet even tijd voor mezelf heb.als ik dit tegen iemand zeg dan krijg ik te horen,ja jullie wilden toch een kind,nu zit je er mee,dan word ik boos en verdrietig.
we hebben eerst een half jaat s nachts niet geslapen omdat ons zoontje wel vier of vijf keer per nacht wakker was,nu dat ongeveer twee weken beter gaat ben ik daar wel blij om,maar ik ben nog niet bijgekomen van al die nachten,als ik hem geen aandacht geef gaat hij huilen en ga dan ook vaak even bij hem zitten,maar als ik weer ga staan ofg even wat ga doen is het weer mis.help!!groetjes rupsje22
 
Hoi,

Wat een onzinnige reactie! Kinderen zijn nou eenmaal niet 24/7 leuk, hoe graag je ze ook wilde hebben. En als thuisblijf moeder is het gewoon hartstikke zwaar.
Tel daarbij op dat de 13 maanden sprong echt een hele heftige is, tenminste, Heather had er erg veel last van! en  je hebt echt reden genoeg om soms gillend gek te worden.

Ik weet niet of het een optie is, maar probeer wat tijd voor jezelf in te plannen. Ga lekker zaterdag de stad in met een vriending (en zonder kind!) of een keertje lekker uit eten. Gun jezelf gewoon eens wat tijd voor jezelf. Wat misschien wel leuk is (vaders vinden het leuk om dingen met hun kind te doen) is om ze naar ballorig te sturen (www.ballorig.nl).

En wees gerust, aan die 13 maanden sprong komt een einde... ooit.

Succes, KT
 
begrijp ik het goed dat dit al een paar maanden/weken bezig is, of alleen nu de laatste 2 weken?
Als het echt al zo lang aan de gang is dan zou ik als ik jou was toch eens hulp gaan zoeken? Misschien is er iemand die je tips kan geven hoe je het bestje met je kindje om kan gaan als hij zoveel aandacht vraagt. Misschien is er met simpele oefeningetjes net een beetje vooruitgang te boeken. Misschien weet de huisarts daar adressen voor.
Het is zo jammer als je straks zelf echt de lol van een kindje niet meer inziet.
En inderdaad misschien kun je je kindje eens uitbesteden aan familie of vrienden. en dan eens lekker alleen op pad.
En bovenal: voel je daar niet schuldig om!
Vorige week heb ik mijn kindje bijna weggegeven aan de eerste de beste die het wilde hebben

groetjes Elke
 
 
quote: asja reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('25-01-2008 16:04:02'));

begrijp ik het goed dat dit al een paar maanden/weken bezig is, of alleen nu de laatste 2 weken?
Als het echt al zo lang aan de gang is dan zou ik als ik jou was toch eens hulp gaan zoeken? Misschien is er iemand die je tips kan geven hoe je het bestje met je kindje om kan gaan als hij zoveel aandacht vraagt. Misschien is er met simpele oefeningetjes net een beetje vooruitgang te boeken. Misschien weet de huisarts daar adressen voor.
Het is zo jammer als je straks zelf echt de lol van een kindje niet meer inziet.
En inderdaad misschien kun je je kindje eens uitbesteden aan familie of vrienden. en dan eens lekker alleen op pad.
En bovenal: voel je daar niet schuldig om!
Vorige week heb ik mijn kindje bijna weggegeven aan de eerste de beste die het wilde hebben

groetjes Elke
 

Hahahaha! En herkenbaar trouwens.

KT
 
heel erg bedankt voor jullie reacties,en ja dit is al met al al maanden aan de gang,eerst vanaf dat hij vier maanden was dat het s nachts een hele toestand was,dat heeeft al met al een half jaar geduurt.daardoor kan je overdag ook weinig hebben en ik sta er elke dag(overdag)alleen voor,heb geen familie of vrienden die in de buurt wonen.het sloopt je echt.dat slapen gaat gelukkig nu beter,maar overdag is het sinds een paar maanden dat hij van mij zo n aandacht vraagt.in het weekend ga ik vaak alleen even winkelen ofzo,om even bij te komen.dat is wel lekker maar dat zou elke dag even moeten kunnen.hahaha....en als het straks weer beter weer word zal ook wel helpen.goed om te horten dat ik niet de enige hier in ben.nogmaals bedankt.groetjes wiebe
 
quote: KT reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('25-01-2008 12:42:14'));

Hoi,

Wat een onzinnige reactie! Kinderen zijn nou eenmaal niet 24/7 leuk, hoe graag je ze ook wilde hebben. En als thuisblijf moeder is het gewoon hartstikke zwaar.
Tel daarbij op dat de 13 maanden sprong echt een hele heftige is, tenminste, Heather had er erg veel last van! en  je hebt echt reden genoeg om soms gillend gek te worden.

Ik weet niet of het een optie is, maar probeer wat tijd voor jezelf in te plannen. Ga lekker zaterdag de stad in met een vriending (en zonder kind!) of een keertje lekker uit eten. Gun jezelf gewoon eens wat tijd voor jezelf. Wat misschien wel leuk is (vaders vinden het leuk om dingen met hun kind te doen) is om ze naar ballorig te sturen (www.ballorig.nl).

En wees gerust, aan die 13 maanden sprong komt een einde... ooit.

Succes, KT


heb even op die site gekeken,ziet er te gek uit,gaan we snel een keertje heen,kan hij ook andere kids zien dat is ook wel goed denk ik,bedankt
 
Hoi Rupsje, jeetje wat naar dat je je zo voelt....
Ik snap heel goed dat je energie een beetje opraakt!
Hier ook een klein handenbindertje en slechte slaapster (afgelopen nacht van 1 tot 5 gegild en toen maar in de kamer tot 7uur laten spelen) gemiddeld is ze zo'n 2 a 3 keer wakker per nacht, we zijn zo uitgeslpaen als ze een nacht maar 1x wakker wordt! Het sloopt je en komt je humeur niet ten goede!
Gelukkig is mijn man het afgelopen jaar heel veel thuis geweest anders hingen de wallen nu echt wel onder mn voeten...!
Overdag wil ze momenteel veel dr speen in dr mond hebben (en 1 in de hand) alleen spelen doet ze niet heel lang tenzij ze even in de box zit en ik druk ben met wat anders. Ze komt me vaak achterna en hangt ook regelmatig aan mn broekspijpen...
Er zijn hier ook gelukkig regelmatig dagen dat ze wel heel lief speelt en direct gaat slapen als ze naar bed gebracht wordt. Waar dat aan ligt ik heb geen flauw idee, dus ik geniet er maar gewoon van!
Ik heb dus geen oplossing voor je maar ik kan je dus wel vertellen dat je niet de enige bent!
Ik geloof erin dat het vanzelf goed komt en waarschijnlijk krijgen wij hele gemakkelijke pubers (we hebben ons portie al gehad! hihi)
Wat ik je ook aanraad is om ook lekker dingetjes voor jezelf te doen en vooral ook naar de positieve dingen t blijven kijken en je kindje daar ook veel op te complimenteren!

Liefs L81




 
Hoi Rupsje,

Je bent zeker niet de enige!!! Ik heb geen tips maar soms kan het al helpen om te weten dat je niet alleen bent toch? Stijn is de laatste dagen ook niet te genieten en iets voor mezelf doen, wat is dat?

Maar als het al zolang duurt zou ik zeker langs de huisarts gaan of advies vragen op het consultatiebureau. Misschien heeft hij wel ergens last van en zit hj daarom niet lekker in zijn vel. Als het al zo lang speelt vind ik dat je het nog lang hebt volgehouden.

En inderdaad wat een andere reactie ook was: raar dat mensen negatief reageren als je het verteld, Een kind is nou eenmaal een hele verandering die veel invloed heeft en het is niet 24-7 leuk! Mar het verbaast me niet dat je zo'n reactie krijgt. Het is toch nog best taboe om over je kind te zeggen dat je er even klaar mee bent! Maar volgens mij heel normaal. Afgelopen donderdag, nog huilend Stijn aan mijn man gegeven toen hij eindelijk ( half 6, dus viel echt wel mee) thuis was!

Sterkte
Carina
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan