Ziek tijdens zwangerschap geen begrip van mensen in de omgeving en op het werk!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,

Ik ben Ilse en op dit moment 22 weken zwanger van mijn eerste.
Ben erg ziek van de zwangerschap en stuit op weinig begrip.
Ben heel erg misselijk, vermoeid en heb veel last van bijna flauw valllen.
Ik wil wel maar mijn lichaam werkt niet mee..
Herkent iemand dit? Heeft er iemand tips?

Liefs ils
 
Hoi,

Wat verschrikkelijk kut zeg dat je je nog steeds zo beroerd voelt. Het laatste waar je op dat moment te maken mee wil krijgen is onbegrip.

Ik ben zelf vanaf week 4 tot week 14 erg ziek geweest, en wat bij mij hielp is elk uur iets kleins eten b.v. een sultana koekje, etc. Het is lastig om te doen maar kan onwijs helpen. Je misselijkheid wordt namelijk erger wanneer je niks in je maag hebt zitten. Ook kan Nux vomica van a vogel een uitkomst bieden.

Stress kan er ook voor zorgen dat je je nog beroerder gaat voelen. Neem je rust en laat andere maar lullen: het is altijd makkelijk  dat andere  met  een oordeel klaar staan.   Probeer je je er niks van aan te trekken.

Groetjes Hansje
 
Pfoe, lijkt me lastig. Begrip kun je niet afdwingen. Weet niet hoe je werkomgeving eruit ziet, maar het klinkt alsof er weinig mensen tussen zitten die weten hoe het is om zwanger te zijn.

Even een andere tip: misschien kan het geen kwaad om je HB even te laten prikken bij de huisarts. Ik voelde me ook al een paar weken knap moe, duizelig en beroerd. Bleek dat mijn HB aan de lage kant was. Heb nu ijzersuplement van de huisarts gekregen en voel me langzaamaan al wat minder moe...
Het is een testje van niets, bij ons deed de assistente het gewoon. Prikje in je vinger en je weet genoeg!
 
Hoi,
Als je echt bijna niet in staat bent om te werken zou ik toch eens gaan kijken naar de mogelijkheid om inder uren per dag te werken. Als je zo ziek bent, is werken wel het laatste waar je zin in hebt, toch?
Ik heb zelf tijdens alle zwangerschappen een lage bloeddruk gehad, nu ook weer en vooral bij de eerste had ik ook vaak het idee dat ik flauw zou vallen.
Wat mij hielp was in beweging blijven, niet lang stil staan of stil zitten en veel hartige dingen eten. Ik ben overigens nooit echt flauwgevallen, maar wel steeds dat rare gevoel.
Laat je niet gekmaken op je werk, stress verergert inderdaad je klachten en dat is het niet waard. Je wil straks terugkijken of een leuke (of zo leuk mogelijke) zwangerschap.
Groetjes, Noor mv Skip, Bo en ?
 
Wat ontzettend vervelend dat je geen begrip krijgt. Bij mij werd er ook gezegd: zwanger zijn is geen ziekte. Nee, dat klopt, maar je kan er wel flink ziek van zijn!

De enige tip die ik je kan geven is dat je naar de bedrijfsarts gaat. Het zal niet veel helpen voor het begrip van je collega's, maar je hebt wel iemand die ervoor zorgt dat je werk en zwanger zijn zo goed mogelijk kan blijven combineren.

En ben je er ook van bewust dat je soms wat anders/gevoeliger kan reageren als je zwanger bent. Daardoor kan je signalen of opmerkingen soms ook erger opvatten dan het is. Even relativeren kan dan misschien helpen...?

Groetjes en veel sterkte,
Irene
 
Vervelend hoor! Echt goeie tips heb ik niet, ik vind dat de dames hierboven al enorm goeie tips hebben gegeven!

Ik herken het wel, maar dan vanuit de prive-sfeer. Sommige mensen vinden dat je je aanstelt als je je niet lekker voelt, of even gaat liggen overdag. Erg vervelend!

Ik wil je sterkte toewensen en ik hoop dat alles  snel goed komt!

Groetjes, Marisa

 
hoi ils

ja dat is eg vervelend ,ik weet bij mijn eerste zwangerschap nog ( toen kon ik echt geen boeh of bah zeggen) dat een collega tegen me tekeer ging omdat ik die dag ziek naar huis wou gaan. Ik was maar zwanger hoor niet ernstig ziek!! Ik heb alles bij elkaar gehuild zo oneerlijk vond ik het. Achteraf bleek ik ziekte van pfijfer erbij te hebben en toen hoorde ik madam niet meer, want ja dan heb je tenslotte echt wat he. Ik heb me toen vooral gecontentreerd op de fijne opmerkingen om me heen.

Dit keer heb ik nog helemaal geen nare opmerkingen gekregen en daar ben ik blij om, maar goed ik heb dan ook een erg lage bloeddruk hhihi dus misschien telt dat dan wel mee al wel echt "ziek"zijn??? in de ogen van dit soort mensen.

Het enige advies dat ik je kan geven is concentreer je op de fijne mensen die wel met je kunnen meedenken en meevoelen. enne hier mag je altijd even lekker zeuren hoor!!!!


groetjes moeke
 

Heel herkenbaar! met 8 weken was ik heel erg misselijk en moe, dus ik had het in vertrouwen tegen mij afdelingschef verteld, zodat mn werkrooster wat aangepast zou kunnen worden (werkte vrijdag nachtdienst en moest zondag om 6 uur op de werkvloer aanwezig zijn) Hij zij dat t aangpast zou worden enzo, en nog geen 3 weken later krijg ik te horen dat mijn contract niet verlengt zou worden. Omdat ik zwanger was dus, belachelijk! heb de resterende tijd van mijn contract(nog 5 maanden)  in de ziektewet gezeten.Ik was 4 maanden heel misselijk,  ik hield niks binnen toen heb  ik heb op recept van de huisarts emasafene gekregen, dat hielp iets, maar niet super. Daarna vaak blaasontsteking, interne blauwe plekken van het schoppen van de baby, en bekkeninstabiliteit. En  idd bij mij ook van die colega's, stel je niet aan ' je bent maar zwanger' . Ik geef het ze te doen!

Veel sterkte!

groetjes  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan