Toen ik in het ziekenhuis bevallen was zijn me een aantal dingen opgevallen die volgens mij anders moeten kunnen (ga ik me ook voor inzetten als er een tweede komt).
1.
Na de bevalling. . . die hechtingen, whaa. Ik word weer onrustig als ik eraan denk, en nu al zenuwachtig voor de volgende keer. Het kon niet goed verdooft worden. Ik vond echt de hechtingen erger dan de bevalling zelf. De vk zei dat het waarschijnlijk kwam doordat ik niet genoeg endorfine had aangemaakt door de snelle bevalling. Maar er is voor ieder pijntje een pilletje. Je kan zelfs onder narcose voor het gewone tandarts-werk!. Waarom willen die anesthesisten niet komen voor een roesje na de bevalling?? Maak mij maar even weg voor 5 minuten.
2.
Mijn kleintje had een lage bloedsuiker en kreeg daardoor meteen bijvoeding. Waarom? Z'n suiker gaat toch ook omhoog als ie bij mij drinkt. Misschien duurt het wel iets langer, maar nu was mijn zoontje gewend dat als ie had gedronken hij toch nog wat kreeg, dus stopte hij eerder met drinken. Thuis dus drama, want de bv kwam niet goed op gang. Uiteindelijk wel gelukt, maar ik denk dat als ze die bijvoeding niet hadden gedaan, mijn kindje vanzelf harder was gaan drinken, bv sneller op gang met als gevolg dat z'n bloedsuiker ook omhoog ging. Duurt misschien een dagje langer, maar scheelt een hoop ellende.
3.
Voor die bijvoeding na de bv werd door de nachtzuster mijn zoontje bij me weggehaald uit de kamer en kwam na een kwartiertje weer terug. Zo kon ik weer 'lekker m'n ogen dichtdoen'. Me hoela! Alsof ik één oog dichtkreeg zonder mijn kleintje in de buurt. Maar ja, wist ik veel. Je bent labiel en weet van niets. Volgende keer komen ze maar gewoon naast m'n bed zitten om bij te voeden en anders doe ik het zelf wel (liever zelfs).
Verder ben ik erg tevreden hoor over het zkh, maar dit wilde ik toch maar 's een keertje kwijt.
Liefs Phira
1.
Na de bevalling. . . die hechtingen, whaa. Ik word weer onrustig als ik eraan denk, en nu al zenuwachtig voor de volgende keer. Het kon niet goed verdooft worden. Ik vond echt de hechtingen erger dan de bevalling zelf. De vk zei dat het waarschijnlijk kwam doordat ik niet genoeg endorfine had aangemaakt door de snelle bevalling. Maar er is voor ieder pijntje een pilletje. Je kan zelfs onder narcose voor het gewone tandarts-werk!. Waarom willen die anesthesisten niet komen voor een roesje na de bevalling?? Maak mij maar even weg voor 5 minuten.
2.
Mijn kleintje had een lage bloedsuiker en kreeg daardoor meteen bijvoeding. Waarom? Z'n suiker gaat toch ook omhoog als ie bij mij drinkt. Misschien duurt het wel iets langer, maar nu was mijn zoontje gewend dat als ie had gedronken hij toch nog wat kreeg, dus stopte hij eerder met drinken. Thuis dus drama, want de bv kwam niet goed op gang. Uiteindelijk wel gelukt, maar ik denk dat als ze die bijvoeding niet hadden gedaan, mijn kindje vanzelf harder was gaan drinken, bv sneller op gang met als gevolg dat z'n bloedsuiker ook omhoog ging. Duurt misschien een dagje langer, maar scheelt een hoop ellende.
3.
Voor die bijvoeding na de bv werd door de nachtzuster mijn zoontje bij me weggehaald uit de kamer en kwam na een kwartiertje weer terug. Zo kon ik weer 'lekker m'n ogen dichtdoen'. Me hoela! Alsof ik één oog dichtkreeg zonder mijn kleintje in de buurt. Maar ja, wist ik veel. Je bent labiel en weet van niets. Volgende keer komen ze maar gewoon naast m'n bed zitten om bij te voeden en anders doe ik het zelf wel (liever zelfs).
Verder ben ik erg tevreden hoor over het zkh, maar dit wilde ik toch maar 's een keertje kwijt.
Liefs Phira