Goeiemorgen dames,
Na een lange afwezigheid (wel in kunnen loggen maar niet kunnen reageren, rara?) lukt het nu vanmorgen wel weer!
Ook ik ben al een tijdje opgenomen in het ziekenhuis. Met 30+5 kreeg ik buikpijn en ik dacht, hmmm, mogelijk weeën. Dus met het ziekenhuis gebeld, was natuurlijk midden in de nacht.
Uiteraard mocht/moest ik gelijk komen.
Daar aangekomen aan het CTG en ja hoor, weeën! Maar ook al ongeveer 5 cm ontsluiting. Niet goed, dus gelijk aan de weeënremmers en een longrijpingsprik gekregen.
Vervolgens met de ambulance overgebracht naar het UMCG, ivm een zwangerschap < 32 weken (extreem prematuur).
De longrijpingsprik werd na 24 uur herhaald en was na 48 uur goed ingewerkt. Het was natuurlijk al spannend of we dit gingen halen.
Maar dat lukte en daarna werden de weeënremmers ook gestopt. Toen was het weer spannend, want wat zou mijn lichaam gaan doen?
Nou niks dus!
Ondertussen zit ik op 32+4 en lig ik weer in mijn eigen (Martini) ziekenhuis.
Ik moet in het ziekenhuis blijven vanwege de vergevorderde ontsluiting. Het zou maar zo eens heel snel kunnen gaan en dan moet er gelijk goede opvang zijn voor de 2 jongens!
Alhoewel ik me mijn verlof heel anders had voorgesteld, heb ik me overgegeven aan de situatie, ik kan niet anders!
Spannend is wel dat de bevalling ieder moment kan beginnen, maar ook nog 6 weken op zich kan laten wachten (en alles er tussen in). Tja daar ben je met 30 weken zwangerschap nog niet mee bezig!
Gelukkig is thuis alles geregeld. Voor de dochter is er opvang en ik was al heel ver met de babykamer. Had zelfs al kleertjes gewassen. Dus dat geeft wel rust.
Nou meiden, allemaal succes met de laatste loodjes!
Als de jongens er zijn, hoop ik het zsm te kunnen laten weten, als ik niet weer problemen heb hier ;-)
Groetjes!
Na een lange afwezigheid (wel in kunnen loggen maar niet kunnen reageren, rara?) lukt het nu vanmorgen wel weer!
Ook ik ben al een tijdje opgenomen in het ziekenhuis. Met 30+5 kreeg ik buikpijn en ik dacht, hmmm, mogelijk weeën. Dus met het ziekenhuis gebeld, was natuurlijk midden in de nacht.
Uiteraard mocht/moest ik gelijk komen.
Daar aangekomen aan het CTG en ja hoor, weeën! Maar ook al ongeveer 5 cm ontsluiting. Niet goed, dus gelijk aan de weeënremmers en een longrijpingsprik gekregen.
Vervolgens met de ambulance overgebracht naar het UMCG, ivm een zwangerschap < 32 weken (extreem prematuur).
De longrijpingsprik werd na 24 uur herhaald en was na 48 uur goed ingewerkt. Het was natuurlijk al spannend of we dit gingen halen.
Maar dat lukte en daarna werden de weeënremmers ook gestopt. Toen was het weer spannend, want wat zou mijn lichaam gaan doen?
Nou niks dus!
Ondertussen zit ik op 32+4 en lig ik weer in mijn eigen (Martini) ziekenhuis.
Ik moet in het ziekenhuis blijven vanwege de vergevorderde ontsluiting. Het zou maar zo eens heel snel kunnen gaan en dan moet er gelijk goede opvang zijn voor de 2 jongens!
Alhoewel ik me mijn verlof heel anders had voorgesteld, heb ik me overgegeven aan de situatie, ik kan niet anders!
Spannend is wel dat de bevalling ieder moment kan beginnen, maar ook nog 6 weken op zich kan laten wachten (en alles er tussen in). Tja daar ben je met 30 weken zwangerschap nog niet mee bezig!
Gelukkig is thuis alles geregeld. Voor de dochter is er opvang en ik was al heel ver met de babykamer. Had zelfs al kleertjes gewassen. Dus dat geeft wel rust.
Nou meiden, allemaal succes met de laatste loodjes!
Als de jongens er zijn, hoop ik het zsm te kunnen laten weten, als ik niet weer problemen heb hier ;-)
Groetjes!
