Ziekenhuis/ thuis en pijnstilling

Heej Dames!

Weten jullie al wat jullie willen qua bevalling?
Thuis of ziekenhuis?
En eventueel pijnstilling?

Ik dacht eerst altijd: spuit me maar plat, de mogelijkheid is er niet voor niets. Daar ben ik nu toch wel heel erg van terug gekomen.
Voor de baby schijnt het echt vele malen beter te zijn zonder pijnstilling.

Graag jullie reacties!
 
Hoi maartje,

Ik ga voor een thuisbevalling zonder pijnstilling... heb bij beide bevallingen het zonder pijnstilling gedaan... binnen 6 uur waren de beiden kids op de wereld... dus tegen die tijd dat er sprake was van pijnstilling was het al niet meer nodig!!! Als de pijn het ergste is dan moet je maar zo denken dan duurt het niet lang meer!!

Van de 1ste ben ik in het ziekenhuis bevallen en van de 2de gewoon thuis...... mijn ervaring is dat thuis veel gemoedelijker is en minder hectisch, lekker je eigen douche en je eigen spulletjes en je eigen bedje!!!

Groetjes Evelien
 
Ik had juist altijd de instelling dat ik absoluut geen pijnstilling wilde. Bij onze kleine man had ik echter nonstop buik-, rug- en beenweeën. Eenmaal in het ziekenhuis raadde de gyn mij aan om het wel te doen, omdat volgens hem de weeën te extreem waren om het zelf nog een paar uur vol te houden (had al bijna 12 uur nonstop weeën, maar ontsluiting schoot niet echt op). Helaas waren de weeën te heftig, zodat die ruggeprik ook niet werkte. Na 2 uur hebben ze de dosis verdubbeld en dat was een verademing. Was toen wel volledig gevoelloos vanaf m'n navel en dat was eigenlijk precies wat ik vooraf NIET wilde.
Moet eerlijk zeggen dat ik er na 24 uur flinke weeën wel erg blij mee was en er nu anders naar ben gaan kijken. Kon nog even 3 uur bijkomen, voordat ik moest gaan persen. Houd nu iig alle opties open.

Ruggeprik kan geen kwaad voor de kleine. Er waren in het verleden andere opties, maar die hebben ze bij ons in het ziekenhuis iig niet meer. Daar bleek de kleine idd hel suf van te worden.

Hoor wel van heel veel mensen dat ze er gebruik van maken, maar je bent er vrij in. Je hebt de keuze, dus je moet doen waar je je het best bij voelt.
 
Ik zou bij de eerste thuis bevallen, maar kwam er pas na 3 dgn achter dat mn vliezen gebroken waren, dus werd eenm zkh bevalling. Dat vond ik wel prettig, kon ik altijd om verdoving vragen als het nodig was.
Heb na 12 uur weeen een petidine spuit gehad om nog wat te slapen, maar die werkte niet en toen de weeen echt doorzetten heb ik met 6 cm om verdoving gevraagd, die heb ik nooit gekregen en ook geen terugkoppeling waarom niet.
Heb het uiteindelijk zonder gedaan en deze keer maar eens kijken of het wel thuis lukt.
 
De eerste keer ben ik ingeleid vanwege langdurig gebroken vliezen. Ik liep op dat moment al bijna 20 uur met weeen die maar niet doorzetten. In het ziekenhuis kwam ik in een weeenstorm en heb toen pijnstilling gehad. Ging toen in 2 uur van 3cm naar 10 cm ontsluiting, dus het werkte. Mijn zoontje was toen ook wel wat misselijk van de bevalling maar dat kwam ook doordat het ineens heel snel ging (maar ook deels door pijnstillingmedicatie denk ik)

Deze keer wil ik (net als de eerste keer) graag thuis bevallen dus zonder pijnstilling. Ik weet nu in ieder geval wat ik anders wil, nu nog hopen dat het wil lukken!
 
Ik moet in het ziekenhuis bevallen i.v.m. mijn sle, zelf heb ik daar geen moeite mee. Het voordeel is dat ze je hele geschiedenis daar kennen.

Als het lukt wil ik graag zonder pijnstilling bevallen, maar ik denk dat je nooit 100% van te voren kan zeggen hoe en wat omdat iedere bevalling weer anders is.
 
Terug
Bovenaan