Wow zeeuwsmeisje, dat is wel heel heftig! Ben benieuwd of het hier ook zo gaat worden. Zo erg is het nog niet. Ik stond dus alleen te kijken van dat ik haar er ook niet meer uit krijg. Vind het wel zielig.
Wel herkenbaar trouwens van pappa en op bed leggen. Dat heeft ze de eerste 4 maanden nooit toegestaan, en daarna alleen overdag. Sinds een maand of 2 lukt het een enkele keer ook voor de nacht en we oefenen dat regelmatig nu. Echt helemaal hysterisch en het stopt niet voor ik even kom troosten. Maar dat zijn we dus gewend van haar. Verder is pappa helemaal het einde.
BenB voor jou was die periode wat korter dus. Gelukkig zijn de nachten hier nu heel oke, op ziek zijn of andere bijzonderheden na. Sinds een maand slaapt ze klokje rond. Wij hebben tot 6 a 7 maanden flink gebroken nachten gehad. Dus hier ben ik zoooo blij mee!
De huilbuien zijn gewoon weer wat nieuws en we moeten toch weer even opnieuw uitvinden wat ze nodig heeft. Misschien is verlatingsangst inderdaad de trigger, maar dat kenden we al vanaf 7 maanden. Nu heeft ze dus die huil/krijsbuien waarin ze zo overstuur is dat ze alles incl mij boos wegslaat en er lastig uit te krijgen valt. Gisteren had ze weer een hele vrolijke dag gehad, met veel zelf spelen, ook op de opvang, niet eens gehuild toen ik haar bracht. Wel weer een opluchting.
