Nou ja, je rolt erin als het ware.
Wat ik al zei, natuurlijk is het makkelijker met iemand erbij want je moet zelf alles doen. Je staat er altijd alleen voor, ook als je ziek bent.
`s morgens je bed uit (in mijn geval om 05.30 want moet toch ook eerst wakker worden met koffie ) om kleren te pakken, ontbijt klaar te zetten, te helpen met aankleden, naar school brengen.
Tussen de middag heb je de lunch iedereen op tijd zijn brood en zijn melk op, valt er iets om op je kleren moet je iets anders aan, op de tijd letten, weer op tijd naar school toe.
En dan om kwart over 3 voor de laatste keer naar school kijken of ze alles mee hebben en dan eindelijk naar huis om ff te ploffen voordat je rond kwart over 4 half 5 aan het eten moet beginnen.
Tijdens het eten dan gezellig keuvelen over niets en na het eten afruimen afwassen (eigenlijk ook afdrogen maar ik laat het lekker uitlekken scheelt tijd =) ) Dan nog ff tv kijken of iets en dan rond 7 uur naar de badkamer om te douchen en om tanden te poetsen. Dan liggen ze er als het goed is alle 3 rond 8en in, nog een verhaaltje en dan ligt iedereen bijna in dromenland.
In reactie op je berichtje bij het andere forum, er is niet 1 ware liefde. Er zijn er meerdere gemaakt voor je en je moet idd maar net het geluk hebben dat je er 1tje tegen het lijf loopt. Ik zou zeker niet je kans op je eigen kleintje opgeven om op de 'ware' te wachten. Die kan namelijk ook nog komen als je 60 bent, dat kan een kindje niet omdat je daarmee op een tijdklok loopt. Als je diep in je hart echt alles voor je kindje over hebt, dan zou ik de stap zeker nemen om alleen moeder te worden. Die vent, dat kan namelijk altijd nog
Heel veel succes met je keuze, bedankt voor je wens. Het gaat ook zeker met deze kleine goed komen =)
Groetjes /hug