Misschien breng ik iemand op een idee en anders hebben jullie een ideetje van hoe het er bij ons aan toe gaat, hihi
Lieve Joey,
Je bent inmiddels alweer een maand jong, wat gaat de tijd snel… De periode van de kraamweek en de meeste kraamvisite is nu voorbij. Het was ons het maandje wel!!
Jouw geboorte staat voor altijd op ons netvlies geschreven, maar omdat ik zoveel mogelijk wil onthouden van jou zal ik iedere maand, rond de vijfde, opschrijven wat mij van die maand is bijgebleven. Misschien vind jij het over twintig jaar wel leuk om dit te lezen?? En anders is het gewoon een blijvende herinnering voor ons. Dan kan ik het nog eens nalezen als je straks een jaar of zestien bent en, net als je vader in zijn puberteit, een plaatboeffie bent.
Deze maand begon dus met jouw geboorte, een zware bevalling volgens de mensen aan wie wij het verloop hebben verteld. Maar mama vond het allemaal wel meevallen, hoor. Natuurlijk waren er momenten dat ik het helemaal zat was (als de pijn op zijn hevigst was), maar toen jij geboren was viel dat allemaal van me af. Na jouw geboorte werd je meteen onderzocht of je helemaal oké was en op die testjes scoorde je twee tienen en een negen!! Helemaal goed, dus: je eerste cijfers zijn binnen. Begint dat nu al?? Je werd nog even in de couveuse gelegd voor je kleurtje en daarna werd mama nog even gewassen en werden we samen naar de uitslaapzaal gebracht. Ieder in ons eigen ziekenhuisbed. Daar lagen we samen met Anne en haar zoontje Noah op de zaal. Anne kent mama van de zwangerschapsgym, dus dat was wel gezellig voor mama. Zo kon mama meteen haar ervaringen van de bevalling delen… In het ziekenhuis werden wij heel goed verzorgd door de verpleging: we kregen lekker te eten (de verpleging nam ook een paar flesjes over) en jij werd door hen verschoond en gewassen. Het was wel jammer dat papa niet bij ons mocht blijven,maar zo kon hij wel nog een klein beetje slapen en papa is zo vaak gekomen als hij mocht van de verpleging. Papa was ook echt meteen helemaal verliefd op jou. Zondagochtend mochten we naar huis en konden we jou eindelijk jouw eigen kamertje showen. De kraamhulp kwam ook al gauw en dat was maar goed ook, want papa en mama zaten in eerste instantie nog een klein beetje met de handen in het haar toen we jouw eerste luiertje thuis verschoonden. De vermoeidheid eiste daarbij natuurlijk ook zijn tol. Die eerste week kwam de kraamhulp tot vrijdag iedere dag. Zij heeft ons veel geleerd over jouw verzorging en heeft ook een deel van het huishouden overgenomen, zodat alles er toch een beetje netjes uit bleef zien. Papa heeft zich ook rot gelopen voor ons: boodschappen doen, aangifte doen van jouw geboorte bij het gemeentehuis, Barney uitlaten, koken en afwassen en nog veel meer. Ook heeft hij goed voor de visite gezorgd, want die kwamen toch vooral nadat de kraamhulp weg was. Wat heb je veel mooie cadeautjes gekregen, zeg: natuurlijk de kinderwagen van opa&oma en een mooi bedrag van oma dat papa en mama voor jouw kamertje hebben gebruikt, een Tijgertje waar je straks lekker tegen aan kunt liggen en mee kunt spelen en knuffelen, een kraammand met kleertjes en speelgoed, knuffeltjes en nog meer kleertjes, een tasje van Winnie the Pooh voor als je eens bij opa&oma gaat logeren, een bijtring, van papa’s werk een kistje met verzilverd baby’tje op het dekseltje en een verzilverd lepeltje en een verzilverd tandendoosje, geld en nog meer moois. Het kon niet op!!
Met jou gaat het allemaal heel goed, de eerste drie weken sliep je echt heel veel en dat wordt de laatste week wel al wat minder (en iets minder regelmatig), maar toch slaap je nog genoeg. Je bent een lieve, rustige baby die graag zijn flesjes drinkt en nog liever heerlijk in bad ligt te relaxen. Je ligt er dan zo ontspannen bij, dat is wel een mooi gezicht!! Je kunt ook op heel veel verschillende manieren kijken: dan weer blij, dan weer boos, dan weer een tikkeltje arrogant en dan weer heel lief of heel moe of verveeld. Als je genoeg hebt van je fles ga je een beetje liggen kreunen en wordt dan helemaal rood alsof je heel boos bent, maar soms drink je vervolgens weer net zo hard door. Maar je drinkt in ieder geval heel goed. Dat is fijn.
Je hebt ook al verschillende middaagjes bij mama in het grote bed geslapen en soms legden papa en mama je ’s ochtends, als je vroeg wakker was, ook nog even lekker tussen ons in. Papa vindt dat ook heel gezellig!! Papa heeft in de eerste week trouwens ook meteen een heel mooie, dure camera gekocht om veel mooie foto’s van jou te kunnen maken. Daar hebben we er dan ook al aardig wat van!!
Verder ben je al verschillende keren mee naar buiten geweest, met de kinderwagen lekker wezen wandelen, bij opa&oma geweest, bij een cliënt van mama geweest, in de draagzak mee geweest om Barney uit te laten, naar het consultatiebureau voor je orentest en het wegenspreekuur. Je slaapt dan altijd gewoon lekker door en lijkt niets in de gaten te hebben.
Kortom: het gaat allemaal erg goed met je en, ondanks dat het een vrij vermoeiende maand is geweest voor papa en mama, zijn wij wel heel dolgelukkig met jou!!
Lieve Joey,
Wat gaat de tijd vlug!! Je bent alweer twee maanden jong en je bent in onze ogen al zooo groot! Je bent niet meer het tere poppetje van twee maanden terug die we heel voorzichtig aanraakten; we kunnen je nu lekker knuffelen en dat vind je heerlijk! Je wordt, als je even gehuild hebt, helemaal rustig als je rechtop tegen papa of mamma aanzit en jouw wangetje dan onze wang raakt. Als we je daarbij dan ook nog even wiegen, vind je het helemaal geweldig.
Je kunt ook alweer sinds een paar weekjes echt glimlachen en straalt dan helemaal. Dit deed je voor de eerste keer toen je je vader ’s ochtends vroeg zag. Verder lach je sowieso vooral ’s ochtends als je net wakker bent. Je bent dan waarschijnlijk zo goed uitgerust dat je helemaal ontspannen bent.
Wel krijg je wat meer moeite om in slaap te vallen en dat resulteerde in heel veel wakker zijn overdag, waarna mama toch maar even met het cb. gebeld heeft. Zij gaven als tip om als we zien dat je moe bent, je lekker in je bedje te leggen en je even vijf minuten (115 aaitjes,hihi) over je bolletje te aaien, om daarna weer vijf minuten weg te gaan en je dan te laten huilen en dit steeds te herhalen tot je uiteindelijk toch in slaap valt. De eerste keer dat mama dit uitprobeerde sliep je meteen 23 uur op één dag. Je had duidelijk wat in te halen!
Verder zijn we al vier keer in de Amsterdamse waterleidingduinen wezen wandelen en jij ligt dan heerlijk te slapen in je kinderwagen. Je lijkt dan niets in de gaten te hebben. Ook niet toen we omsingeld waren door allerlei plassen water en papa je met kinderwagen en al over de plassen moest tillen (hier en daar was nog een stukje droog gras te vinden waar de wagen dan weer op kon rusten).
Spelletjes vind je nog niet veel aan: als mama rare bekken naar je trekt kijk je mama aan met een gezicht van ‘doe effe normaal!!’. Wel vind je het heerlijk om gemasseerd te worden en ook vind je het leuk als mama voor je zingt. In de box houdt je het ook wel een tijdje vol: je ligt dan lekker naar de mobile boven je te kijken en je slaat er eens tegenaan. Er hangen vier beestjes aan en de rechter, een groene krokodil lijk je het mooist te vinden. Ook je blauwe ‘koekiemonster’ met de zwart-witte ogen, die je van oma Betsy hebt gekregen, vind je erg mooi. Die ogen maken een mooi geluid als je hem tegen de spijlen van je box laat rollen.
We hebben deze maand ook nog bezoek gehad van een oom en tante van mama, uit Lettele. Zij haalden ook oma nog even op en je hebt toen even bij oma op schoot gelegen. Oma vond dit heel erg leuk. Ze is erg blij dat zij nu ook oma is. Ondanks dat oma ziek is, beseft ze heel goed hoe mooi en lief jij bent.
Papa en mama zijn ook allebei een beetje ziek geweest deze maand. Papa was erg verkouden (en mama nu ook) en mama was steeds erg duizelig. Hiervoor heeft mama nog een prikje gekregen om het bloed te controleren, maar het bloed was helemaal goed. Inmiddels gaat het ook wel weer wat beter.
Eén keer was je zo ontspannen tijdens je badje dat je spontaan begon te poepen in het water! Hier hebben papa en mama erg om kunnen lachen en we hebben dan ook meteen een foto gemaakt.
Je kleertjes worden langzaamaan een beetje te klein, dus heeft mama al wat kleertjes in maatje 62 gekocht, maar die zijn nu weer wat te groot. Je zit er precies tussenin. Dit geeft ook eigenlijk niets, want zo kun je toch nog wat langer doen met je mooie kleertjes in maatje 56.
Papa zei vanmorgen nog hoe blij hij met jou is en dat hij je echt nooit meer zou kunnen missen. Hij straalt ook iedere keer weer als hij je weer ziet en is apetrots, net als mama. Je bent echt een verrijking, lieve Joey.
Er gebeurt zoveel in een maand tijd dat het teveel is om allemaal te onthouden en door de alledaagse druktes is het ook zo dat je niet altijd alles opschrijft, maar het belangrijkste is dat het allemaal erg goed gaat met je en dat je een lieve, tevreden baby bent. Mama heeft dan ook helemaal geen zin om over drie weekjes alweer aan het werk te gaan, ze blijft veel liever bij jou!
Volgende maand weer een nieuwe brief, lieve schat. We moeten straks namelijk naar de kinderarts in het ziekenhuis, ter controle. Spannend!
Dikke kus van je mama
Lieve Joey,
Je bent inmiddels alweer een maand jong, wat gaat de tijd snel… De periode van de kraamweek en de meeste kraamvisite is nu voorbij. Het was ons het maandje wel!!
Jouw geboorte staat voor altijd op ons netvlies geschreven, maar omdat ik zoveel mogelijk wil onthouden van jou zal ik iedere maand, rond de vijfde, opschrijven wat mij van die maand is bijgebleven. Misschien vind jij het over twintig jaar wel leuk om dit te lezen?? En anders is het gewoon een blijvende herinnering voor ons. Dan kan ik het nog eens nalezen als je straks een jaar of zestien bent en, net als je vader in zijn puberteit, een plaatboeffie bent.
Deze maand begon dus met jouw geboorte, een zware bevalling volgens de mensen aan wie wij het verloop hebben verteld. Maar mama vond het allemaal wel meevallen, hoor. Natuurlijk waren er momenten dat ik het helemaal zat was (als de pijn op zijn hevigst was), maar toen jij geboren was viel dat allemaal van me af. Na jouw geboorte werd je meteen onderzocht of je helemaal oké was en op die testjes scoorde je twee tienen en een negen!! Helemaal goed, dus: je eerste cijfers zijn binnen. Begint dat nu al?? Je werd nog even in de couveuse gelegd voor je kleurtje en daarna werd mama nog even gewassen en werden we samen naar de uitslaapzaal gebracht. Ieder in ons eigen ziekenhuisbed. Daar lagen we samen met Anne en haar zoontje Noah op de zaal. Anne kent mama van de zwangerschapsgym, dus dat was wel gezellig voor mama. Zo kon mama meteen haar ervaringen van de bevalling delen… In het ziekenhuis werden wij heel goed verzorgd door de verpleging: we kregen lekker te eten (de verpleging nam ook een paar flesjes over) en jij werd door hen verschoond en gewassen. Het was wel jammer dat papa niet bij ons mocht blijven,maar zo kon hij wel nog een klein beetje slapen en papa is zo vaak gekomen als hij mocht van de verpleging. Papa was ook echt meteen helemaal verliefd op jou. Zondagochtend mochten we naar huis en konden we jou eindelijk jouw eigen kamertje showen. De kraamhulp kwam ook al gauw en dat was maar goed ook, want papa en mama zaten in eerste instantie nog een klein beetje met de handen in het haar toen we jouw eerste luiertje thuis verschoonden. De vermoeidheid eiste daarbij natuurlijk ook zijn tol. Die eerste week kwam de kraamhulp tot vrijdag iedere dag. Zij heeft ons veel geleerd over jouw verzorging en heeft ook een deel van het huishouden overgenomen, zodat alles er toch een beetje netjes uit bleef zien. Papa heeft zich ook rot gelopen voor ons: boodschappen doen, aangifte doen van jouw geboorte bij het gemeentehuis, Barney uitlaten, koken en afwassen en nog veel meer. Ook heeft hij goed voor de visite gezorgd, want die kwamen toch vooral nadat de kraamhulp weg was. Wat heb je veel mooie cadeautjes gekregen, zeg: natuurlijk de kinderwagen van opa&oma en een mooi bedrag van oma dat papa en mama voor jouw kamertje hebben gebruikt, een Tijgertje waar je straks lekker tegen aan kunt liggen en mee kunt spelen en knuffelen, een kraammand met kleertjes en speelgoed, knuffeltjes en nog meer kleertjes, een tasje van Winnie the Pooh voor als je eens bij opa&oma gaat logeren, een bijtring, van papa’s werk een kistje met verzilverd baby’tje op het dekseltje en een verzilverd lepeltje en een verzilverd tandendoosje, geld en nog meer moois. Het kon niet op!!
Met jou gaat het allemaal heel goed, de eerste drie weken sliep je echt heel veel en dat wordt de laatste week wel al wat minder (en iets minder regelmatig), maar toch slaap je nog genoeg. Je bent een lieve, rustige baby die graag zijn flesjes drinkt en nog liever heerlijk in bad ligt te relaxen. Je ligt er dan zo ontspannen bij, dat is wel een mooi gezicht!! Je kunt ook op heel veel verschillende manieren kijken: dan weer blij, dan weer boos, dan weer een tikkeltje arrogant en dan weer heel lief of heel moe of verveeld. Als je genoeg hebt van je fles ga je een beetje liggen kreunen en wordt dan helemaal rood alsof je heel boos bent, maar soms drink je vervolgens weer net zo hard door. Maar je drinkt in ieder geval heel goed. Dat is fijn.
Je hebt ook al verschillende middaagjes bij mama in het grote bed geslapen en soms legden papa en mama je ’s ochtends, als je vroeg wakker was, ook nog even lekker tussen ons in. Papa vindt dat ook heel gezellig!! Papa heeft in de eerste week trouwens ook meteen een heel mooie, dure camera gekocht om veel mooie foto’s van jou te kunnen maken. Daar hebben we er dan ook al aardig wat van!!
Verder ben je al verschillende keren mee naar buiten geweest, met de kinderwagen lekker wezen wandelen, bij opa&oma geweest, bij een cliënt van mama geweest, in de draagzak mee geweest om Barney uit te laten, naar het consultatiebureau voor je orentest en het wegenspreekuur. Je slaapt dan altijd gewoon lekker door en lijkt niets in de gaten te hebben.
Kortom: het gaat allemaal erg goed met je en, ondanks dat het een vrij vermoeiende maand is geweest voor papa en mama, zijn wij wel heel dolgelukkig met jou!!
Lieve Joey,
Wat gaat de tijd vlug!! Je bent alweer twee maanden jong en je bent in onze ogen al zooo groot! Je bent niet meer het tere poppetje van twee maanden terug die we heel voorzichtig aanraakten; we kunnen je nu lekker knuffelen en dat vind je heerlijk! Je wordt, als je even gehuild hebt, helemaal rustig als je rechtop tegen papa of mamma aanzit en jouw wangetje dan onze wang raakt. Als we je daarbij dan ook nog even wiegen, vind je het helemaal geweldig.
Je kunt ook alweer sinds een paar weekjes echt glimlachen en straalt dan helemaal. Dit deed je voor de eerste keer toen je je vader ’s ochtends vroeg zag. Verder lach je sowieso vooral ’s ochtends als je net wakker bent. Je bent dan waarschijnlijk zo goed uitgerust dat je helemaal ontspannen bent.
Wel krijg je wat meer moeite om in slaap te vallen en dat resulteerde in heel veel wakker zijn overdag, waarna mama toch maar even met het cb. gebeld heeft. Zij gaven als tip om als we zien dat je moe bent, je lekker in je bedje te leggen en je even vijf minuten (115 aaitjes,hihi) over je bolletje te aaien, om daarna weer vijf minuten weg te gaan en je dan te laten huilen en dit steeds te herhalen tot je uiteindelijk toch in slaap valt. De eerste keer dat mama dit uitprobeerde sliep je meteen 23 uur op één dag. Je had duidelijk wat in te halen!
Verder zijn we al vier keer in de Amsterdamse waterleidingduinen wezen wandelen en jij ligt dan heerlijk te slapen in je kinderwagen. Je lijkt dan niets in de gaten te hebben. Ook niet toen we omsingeld waren door allerlei plassen water en papa je met kinderwagen en al over de plassen moest tillen (hier en daar was nog een stukje droog gras te vinden waar de wagen dan weer op kon rusten).
Spelletjes vind je nog niet veel aan: als mama rare bekken naar je trekt kijk je mama aan met een gezicht van ‘doe effe normaal!!’. Wel vind je het heerlijk om gemasseerd te worden en ook vind je het leuk als mama voor je zingt. In de box houdt je het ook wel een tijdje vol: je ligt dan lekker naar de mobile boven je te kijken en je slaat er eens tegenaan. Er hangen vier beestjes aan en de rechter, een groene krokodil lijk je het mooist te vinden. Ook je blauwe ‘koekiemonster’ met de zwart-witte ogen, die je van oma Betsy hebt gekregen, vind je erg mooi. Die ogen maken een mooi geluid als je hem tegen de spijlen van je box laat rollen.
We hebben deze maand ook nog bezoek gehad van een oom en tante van mama, uit Lettele. Zij haalden ook oma nog even op en je hebt toen even bij oma op schoot gelegen. Oma vond dit heel erg leuk. Ze is erg blij dat zij nu ook oma is. Ondanks dat oma ziek is, beseft ze heel goed hoe mooi en lief jij bent.
Papa en mama zijn ook allebei een beetje ziek geweest deze maand. Papa was erg verkouden (en mama nu ook) en mama was steeds erg duizelig. Hiervoor heeft mama nog een prikje gekregen om het bloed te controleren, maar het bloed was helemaal goed. Inmiddels gaat het ook wel weer wat beter.
Eén keer was je zo ontspannen tijdens je badje dat je spontaan begon te poepen in het water! Hier hebben papa en mama erg om kunnen lachen en we hebben dan ook meteen een foto gemaakt.
Je kleertjes worden langzaamaan een beetje te klein, dus heeft mama al wat kleertjes in maatje 62 gekocht, maar die zijn nu weer wat te groot. Je zit er precies tussenin. Dit geeft ook eigenlijk niets, want zo kun je toch nog wat langer doen met je mooie kleertjes in maatje 56.
Papa zei vanmorgen nog hoe blij hij met jou is en dat hij je echt nooit meer zou kunnen missen. Hij straalt ook iedere keer weer als hij je weer ziet en is apetrots, net als mama. Je bent echt een verrijking, lieve Joey.
Er gebeurt zoveel in een maand tijd dat het teveel is om allemaal te onthouden en door de alledaagse druktes is het ook zo dat je niet altijd alles opschrijft, maar het belangrijkste is dat het allemaal erg goed gaat met je en dat je een lieve, tevreden baby bent. Mama heeft dan ook helemaal geen zin om over drie weekjes alweer aan het werk te gaan, ze blijft veel liever bij jou!
Volgende maand weer een nieuwe brief, lieve schat. We moeten straks namelijk naar de kinderarts in het ziekenhuis, ter controle. Spannend!
Dikke kus van je mama