zin in de bevalling

Hoi dames,

Ik zag eerst ook wel uit na de bevalling. Niet zozeer omdat ik de zwangerschap beu was maar meer omdat ik onze kleine meid nu wel eens in mijn armen wilde hebben!
En helaas liep ik over de uitgerekende datum dus daar baalde ik zo enorm van dat ik flink gejankt heb. Uiteindelijk heb ik niet de 42weken vol hoeven maken want ik had te weinig vruchtwater over. Dus op een zaterdagochtend zou ik ingeleid worden en op vrijdagnacht begonnen spontaan de weeën!

Het begon om 2uur 's nachts, maar om 4uur hield ik het gewoon echt niet meer.
Mijn vriend het ziekenhuis gebeld en ik mocht gelukkig meteen komen (had ook een medische indicatie). Daar aangekomen werd ik aangesloten op de monitor en het verbaasde de gynaecoloog niet dat ik het niet meer had want ik had een weeënstorm. Nog geen minuut tussen de weeën dus het wegpuffen was zwaar. En omdat ik weinig geslapen had had ik geen puf meer maar had teveel ontsluiting voor een ruggenprik maar kreeg gelukkig een beetje morfine zodat de scherpe kantjes eraf waren.
Om 8.30uur kreeg ik persweeën maar ze lag niet helemaal goed met haar hoofdje dus het laatste stukje kwam niet dus ik werd ingeknipt en ze werd gehaald met de kiwi (moderne vorm van de vacuümpomp).
En daar was ze dan om 9.56uur onze mooie dochter. Kerngezond en ondanks de kiwi een apgar-score van 9 en 10.

Geloof me ook al doet het enorm pijn en kost het extreem veel moeite het is het op het einde allemaal waard! En de tijd vloog voorbij.
Ik hoop dat jullie een droombevalling hebben. Maar het belangrijkste, dat jullie een gezond kindje ter wereld mogen zetten.
Zet hem op meiden!

Liefs Tineke, mama van Selina 8w2d
 
Terug
Bovenaan