Hoi,
vervelend joh, dat je er zo doorheen zit. Ik kan me voorstellen dat je er moe van wordt. Zo te lezen zorgt kolven, voeden en gebrek aan rust op dit moment voor de nodige spanning. En als er iets is dat je nu niet kan gebruiken is dat het wel.
Probeer de lat voor jezelf niet te hoog te leggen, alle begin is moeilijk.
Ik kolfde de eerste week per keer 10 of 20 ml, maar dat werd daarna steeds een beetje meer. Ook mijn zoontje wilde erg vaak en veel drinken. Na 2 maanden was ik uitgeput; ik voelde me letterlijk en figuurlijk leeggezogen. Maar ook dat ging over en ik geef nu nog steeds borstvoeding (13 mnd.).
Het is een cliché, maar ik heb uit ervaring gemerkt dat het klopt; een ontspannen moeder heeft (vaker) een ontspannen kind. Begin dus bij jezelf; zorg dat je aan voldoende rust toekomt. Vraag partner, vrienden of familie b.v. om wat dingetjes in het huishouden te doen of om b.v. alvast het avondeten voor te bereiden zodat jij je alleen bezig hoeft te houden met je kind. Laat de boel de boel en pak alle rust die je pakken kan; als je zoontje slaapt kruip dan ook nog even op bed of op de bank. En zorg dat je voldoende eet en drinkt. Als je lichaam rust krijgt zal dat je melkproductie ten goede komen en voel je je vaak geestelijk ook minder moe.
Wat betreft het kolven. Je schrijft dat je zoontje aan de ene borst drinkt terwijl je de andere kolft. Drinkt hij ook weleens aan 2 borsten per keer? Je geeft dan eerst de ene borst en als die goed leeg is (zuigt nog wel maar slikt niet meer) kan je de andere borst als toetje geven. Het restje dat hij laat zitten kan je dan daarna afkolven. Misschien is je zoontje dan meer tevreden?
Iemand anders schreef al dat kolven het beste gaat als je ook een toeschietreflex krijgt. Ga voor jezelf eens na wanneer je spontaan (dus zonder dat je zoontje drinkt) een toeschietreflex krijgt. Bij mij was dat b.v. vaak als ik onder de douche stond. Dus; krukje onder de douche, kolf erbij en proberen maar. Voor mij werkte dit, voor jou is er misschien iets anders dat werkt? En inderdaad, als het niet lukt aarzel dan niet om je huisarts om een neusspray met oxytocine te vragen.
Je schrijft niet precies hou oud je zoontje is, maar kan het zijn dat hij regeldagen heeft of een sprongetje aan het maken is? Wat je beschrijft klinkt als wat wij hier 'mamahonger' noemen. Meestal wordt dit na een periode vanzelf minder. Mijn zoontje sliep b.v. een tijdje alleen als hij buik tegen buik lag.
Wat mij ook erg geholpen heeft is om echt bij de dag te gaan leven. Ik kon me ook verschrikkelijk zorgen maken over hoe het moest als ik weer ging werken, maar ik hielp er niemand mee, vooral mezelf niet. Ik heb het afgelopen jaar geleerd om de dingen veel meer te nemen zoals ze komen. Er wordt weleens gezegd dat je kind je een spiegel voorhoudt. Soms was ik daar minder blij mee, maar er zijn ook genoeg momenten geweest dat ik de humor er wel van in kon zien.
Met spenen heb ik niet zoveel ervaring. Ik heb heel lang de 1 speen van Avent gebruikt. Dit ging gelukkig direct goed. Informeer anders eens bij een contactpersoon van de vereniging borstvoeding natuurlijk naar andere methoden om moedermelk te geven. Dit kunnen ze dan ook op het kinderdagverblijf doen.
Voor meer info over borstvoeding, kolven e.d. zou je kunnen kijen op www.borstvoeding.com. Hier heb ik zelf erg veel informatie kunnen vinden.
Het is een lang verhaal geworden en ik hoop dat je er iets aan hebt. Weet in ieder geval dat je niet de enige bent die zich zo voelt. Ik vond de eeste 3 maanden soms net een survivalkamp ;-) Ik wil je heel veel succes wensen en laat je nog eens even weten hoe het gaat?
Groetjes,
Margrethe
