Zit er nu echt doorheen...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Zit er echt even helemaal doorheen..
Mijn lieve oma ligt op sterven en zag haar altijd als 2 de moeder ze stond dag en nacht voor me klaar.
nu moeten we omstebeurten met de familie bij haar waken..(dag-en nacht).
Vind het best wel eng want ze stop steeds lange tijd met ademen enzo en roept om haar moeder.. ook herkend ze ons niet meer.. ze eet em drinkt ook al niks meer en krijgt morfine..
Nu hadden we vandaag op verjaardag gemoeten van mijn schoonmoeder die a.s. maandag 50jr wordt. En ze wonen ook nog op een waddeneiland dus als er wat is met oma dan kan je niet meteen naar huis, want je bent af hankelijk van die boot.
Ze zijn nu erg kwaad dat we niet langs komen en ze belden ons al boos op en schoonzus ook..
dat mijn man en dochter dan alleen maar moeten langs komen..
maar mijn man laat me gelukkig niet alleen achter.
Ik zit er echt zo doorheen..
en denk ook bij mijn eigen hoe durven jullie ons gezin iets te verplichten, hebben jullie geen hart-en gevoel...???!!??de band met mijn schoonouders is nooit echt goed geweest maar ging altijd uit fatsoen met mijn man mee..
MAAR DIT IS VOOR MIJ NU ECHT DE DRUPPEL..
Of stel ik me nu aan?? Voel me zo verdrietig.. we hadden al zoveel stress en dan nu dit er ook nog bij...
 
wat klote meid!!
vind het echt belachelijk hoe je schoonfamilie reageerd!! hoe zouden hun het vinden als het andersom was geweest!??
alleen zijn er jammer genoeg altijd nog mensen die alleen aan hun eigen hachje kunnen denken, en het teveel moeite vinden om met een ander mee te leven..
pff ik kan me zo boos maken om zo'n dingen ( maar met de hormonen nu, mag het!)
ik vind dat je je helemaal niet aansteld, zo zou ieder normaal mens reageren!!
succes met je schoonfamilie en heel veel sterkte met je oma..
liefs
 
He wat vervelend meis! Maar je hebt een goeie keus gemaakt. Je schoonmoeder wordt als het goed is volgend jaar weer 51 en je oma is er straks helaas niet meer. Dus dan kies je uiteraard voor je oma en nee dan ben je niet egoïstisch. Je kunt ook denken, dan hadden me schoonouders maar niet op de Wadden moeten zitten.
Heel veel sterkte komende tijd en denk ook aan jezelf!

x
 
Mijn eerste gedachte toen ik het las was; wat hebben die mensen lef zeg!!
Die verjaardag kan een andere keer nog wel worden ingehaald want die tijd is er nog. Dat is tijd wat je oma niet meer heeft, dus ook ik begrijp heel goed dat je oma nu voor gaat. Vind het heel netjes van je man dat hij de verjaardag van zijn moeder laat schieten om jou bij te kunnen staan, zo hoort het vind ik. Dat zijn moeder boos opbelt vind ik al schofterig, maar dat je schoonzus dat dan óók nog eens doet (het is immers toch niet haar verjaardag?!). Blijf maar lekker bij je familie en steun elkaar, alle verjaardagen en andere mensen komen daarna wel weer. Alsof je nu überhaupt in een feeststemming zou zijn geweest... of je man, terwijl hij ziet dat het jou pijn doet. Vreemde mensen daar! Sterkte met je oma.
 
Gecondoleerd met het verlies van je oma en veel sterkte.
Ben 'blij' voor je dat jullie de keuze hebben gemaakt bij haar te blijven, anders had je je nu toch denk ik wel schuldig gevoeld... Dat kan je er denk ik nu niet bij hebben.
Sterkte!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan