Hi meiden,
Ik durf het bijna niet te schrijven maar moet het toch van mijn hart hebben.........
Na het goede nieuws van dinsdag kon het maar moeilijk tot me doordringen dat het echt wel goed zat. Gister had ik ook nog echt zo'n bedompt gevoel, ik wilde wel blij zijn maar het lukte niet, je weet toch maar nooit. Vandaag ging het gelukkig beter en was ik veel opgewekter. We waren zelfs uit eten gegaan in mijn favorite restaurant om even te bekomen van alle spanningen.
Nou dat is alweer over hoor . Toen we thuis kwamen trof ik weer een hele lading bruine afscheiding aan in mijn mooie witte slipje. Had gelukkig geen witte broek aan, zou een leuke vertoning zijn geweest. Ik begrijp het niet meer hoor, het was al sinds zondag schoon, hematoom weg en nu weer die vuiligheid. Ik word gewoon weer zenuwachtig. Dit breekt me echt mijn nek, ik wil niet weer een mk krijgen al is dat nog niet gezegd maar zeker nog niet uitgesloten. Zit daar in dat restaurant een **** met een aardig zwangerschapsbuikje flink te roken en wijn te drinken, dan denk je toch ook..... Zij wel en ik heilig boontje ...... Laat ook maar ik moet me daar niet begeven. Maar het doet gewoon pijn. Mijn vriend is morgen ook vrij en we zouden naar een babywinkel gaan om ons alvast wat te oriënteren maar dat durf ik nu toch even niet aan. Ik word hier echt gek van.
Sorry voor mijn lange verhaal maar ik moest het weer ff kwijt. Het lucht wel weer op om het van me af te schrijven. Ik baal er zo enorm van dat die spanning maar blijft.
Liefs,
Daantje
Ik durf het bijna niet te schrijven maar moet het toch van mijn hart hebben.........
Na het goede nieuws van dinsdag kon het maar moeilijk tot me doordringen dat het echt wel goed zat. Gister had ik ook nog echt zo'n bedompt gevoel, ik wilde wel blij zijn maar het lukte niet, je weet toch maar nooit. Vandaag ging het gelukkig beter en was ik veel opgewekter. We waren zelfs uit eten gegaan in mijn favorite restaurant om even te bekomen van alle spanningen.
Nou dat is alweer over hoor . Toen we thuis kwamen trof ik weer een hele lading bruine afscheiding aan in mijn mooie witte slipje. Had gelukkig geen witte broek aan, zou een leuke vertoning zijn geweest. Ik begrijp het niet meer hoor, het was al sinds zondag schoon, hematoom weg en nu weer die vuiligheid. Ik word gewoon weer zenuwachtig. Dit breekt me echt mijn nek, ik wil niet weer een mk krijgen al is dat nog niet gezegd maar zeker nog niet uitgesloten. Zit daar in dat restaurant een **** met een aardig zwangerschapsbuikje flink te roken en wijn te drinken, dan denk je toch ook..... Zij wel en ik heilig boontje ...... Laat ook maar ik moet me daar niet begeven. Maar het doet gewoon pijn. Mijn vriend is morgen ook vrij en we zouden naar een babywinkel gaan om ons alvast wat te oriënteren maar dat durf ik nu toch even niet aan. Ik word hier echt gek van.
Sorry voor mijn lange verhaal maar ik moest het weer ff kwijt. Het lucht wel weer op om het van me af te schrijven. Ik baal er zo enorm van dat die spanning maar blijft.
Liefs,
Daantje