Zo bang

Hey MelissaW, 
Wij 'kennen' elkaar van de september groep? Ik heb ook een angststoornis met paniekaanvallen en weet als geen ander hoe overweldigend die gevoelens zijn en het moeilijk is om het te relativeren. Ook bij mij sloeg de paniek toe bij de positieve test... 
Bijzonder om te lezen dat je niet in aanmerking zou komen voor de pop poli en dat terwijl je al zolang met een angststoornis leeft. Ik zou daar achteraan gaan want juist voor jou, ons en alle andere vrouwen met psychische problemen zijn ze er. Vanuit mijn ervaring met de pop poli wordt er een plan gemaakt voor de zwangerschap en kraamtijd. Ook heb ik bewust en uiteraard in overleg met de psychiater mijn medicatie op laten ophogen zodat ik wat extra bescherming ervaar en de pieken rondom bepaalde gevoelens wat worden afgevlakt. Verder kan ik in aanmerking komen voor een wijkteam die bij je thuis langs kunnen komen en er op een laagdrempelige manier voor je kunnen zijn en jou kunnen ondersteunen. 
Een psycholoog gespecialiseerd in angststoornis zou ik zeker gaan raadplegen. Wellicht kan je op korte termijn terug bij je psycholoog waar je al eerder liep?
Heel eerlijk gezegd en wat mijn psychiater ook tegen mij heeft gezegd is juist de kraamtijd een risicovolle periode vanwege de hormonen, slaapgebrek en het wennen aan je nieuwe rol als moeder. Dat je angsten zouden afnemen omdat je daar geen tijd voor hebt lijkt me wat kort door de bocht. Werkte het maar zo.. Wel gaat je kindje natuurlijk veel tijd van je vragen en daarom is het juist goed om hulp te zoeken zodat je daar straks je daar op kan richten zonder dat die angststoornis ook nog eens al je energie opslurt. Want vermoeiend is het wel. 
Hopelijk heb je ook een fijn netwerk om je heen. Misschien kan je ook daar mensen van betrekken mocht het je een keer te veel worden. 
Goed dat je in ieder hier je verhaal van je af hebt geschreven en heel veel succes! Mocht je meer contact willen dan sta ik daar voor open. 
Heel succes en sterkte!!?♥️?
 
Ik heb er met m’n vriend over gepraat en ook met een vriendin. Ze weten niet hoe het is maar proberen me wel te helpen met erover praten. Te relativeren. Want ik zonk helenaal weg in die negativiteit.  Dus dat heeft me wel beetje goed gedaan.  Ben nog steeds wel down en die leeuwen en beren staan er nog steeds.  
Het ging ook allemaal best wel goed, ik zag t allemaal positief maar ineens besefte ik me dat het allemaal heel dichtbij komt en wat ik dus al jaren vermijd ik onder ogen moet komen.  Soms voel je je dan heel zielig en alleen. Misschien maken de hormonen het er ook niet makkelijker op.  
ladyJ: hai ?. Je zal wel denken, zit die zeikerd hier weer ?  maar een wijkteam? Nooit van gehoord.  Bij mij werd ook de medicatie niet verlaagd doordat ik dan indd nog meer last zou krijgen van die pieken en dalen. Moet alleen daardoor in het ziekenhuis bevallen. Maar dat vind ik niet erg.  Zou indd wel wat meer contact willen, als jij dat ook ziet zitten! Misschien kunnen we elkaar helpen..
 
Ik heb niet de zelfde stoornis zoals jij dat hebt maar ik heb wel borderline waar ik heel wat paniek aanvallen van krijg en ook al heb gehad.. ben pas 7wkn zwanger en vind het dood en dood eng.. ook al paniek aanvallen gehad vooral door het idee wat als ik er alleen voor kom te staan als m’n vriend weg valt? Hoe ga ik dat alleen doen? Dat kan ik niet alleen! Heb zelf in t verleden heel veel gehad aan het boek “stilstaan in de storm” je leert goed te voelen op verschillende manieren wat je voelt en de ene manier zal wel bij je passen en de andere niet.. zelf werkt de manier van op bed liggen en luisteren naar je lichaam heel goed bij mij.. voelen wat je lichaam doet, hoe voelen je schouders? Wat doe je met je handen enz enz.. dat brengt je weer even terug in het hier en nu..
maar vergeet niet dat je paniek aanvallen niet als alleen negatief mag zien.. het hoort er bij, het hoort bij ons en het maakt ons ook alleen maar sterker.. luister naar je lichaam meid en bang zijn mag! Het is niet niks dat je straks opeens echt moeder bent.. het zal inderdaad wennen zijn en er zullen genoeg momenten zijn dat je echt even bang bent wat ook zeker mag.. maar leer van je angst momenten zodat je weet wat je de volgende keer kan verwachten en hoe je er mee om kan gaan.. 
Ik wil je heel veel succes wensen de aankomende periode en geloof me het komt ook goed bij jou! Misschien met vallen en opstaan maar het komt echt goed! Geloof in jezelf en denk aan wat je al berijkt hebt de afgelopen periode en hoever je al bent.
veel liefs, Sanne
 
Sterke en mooie woorden, Sanne!  Ook al heb je zelf geen angststoornis, maar ook wel iets wat in je hoofd zit. Dus dat hebben we gemeen. En dat blijft lastig.  
Bedankt!  Ik wens jou ook een hele fijne zwangerschap ?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan