zo blij, en toch.... ondankbaar?

Hoi,

Ik vind jou gevoel niet zo raar hoor. Ik ben nu zwanger van de eerste en mijn man en ik hebben er bewust voor gekozen niet te willen weten wat het geslacht van de baby is. Maar vanaf het begin van de zwangerschap heb ik het idee dat ik een meisje krijg en sta in winkels constant bij roze en gebloemde kleertjes te kijken. Ik moet mezelf regelmatig voorhouden dat de kans op een jongetje minstens net zo groot is! Nu jij inmiddels zeker weet dat je een jongetje krijgt terwijl je het beeld had van meisje, vind ik het niet vreemd dat je daar even aan moet wennnen. Gelukkig werkt de natuur zo dat je als moeder van je kind houdt, dus het komt vanzelf wel goed. Misschien moet je in plaats van haarfrutsels vast een leuke stoere pet kopen ofzo, haha!

Groetjes en maak je niet te druk,

Gea (23 wk.)
 
hoi, ik ben nu 9 weken zwanger, en heb altijd al een lichte voorkeur voor een meisje gehad.Daarom willen wij ook graag rond de 20 weken een echo om te kunnen zien wat het wordt, zodat als het een jongetje wordt ik me daarop kan instellen.Er heerst idd een groot taboe op en dat vidik dom.Als je eerlijk bent heeft bijna iedereen wqel een lichte voorkeur voor een van de twee denk ik.
Ik kan me dus best voorstellen hoe je je voelt...
Wel zei een vriendin me laatst:stel nu dat als het een meisje wordt zij niet aan het verwachtingspatroonhooeft te voldoen die je daarvan hebt.Bijv ze houdt niet van tuttne en andere meidedingen.Dat kan natuurlijk ook!
Dat zette mij wel weer aan het denken..

groetjes ciska
 
Ik had tijdens mijn eerste zwangerschap meteen het gevoel dat het een jongen werd. Heb zelf alleen maar broers en schoonbroers en had ook nog twee oppaskindjes, ook jongetjes. Pas op het laatst bedacht ik me dat het ook wel eens een meisje kon zijn, ook leuk. Maar ik had toch de voorkeur voor een jongen. Toen het uiteindelijk een meisje bleek te zijn was mijn eerste gevoel er een van teleurstelling, dus toch een meisje! En nu 2 jaar later... ik zou niet meer anders willen. Heerlijk een meid. Wat de tweede gaat worden weten we niet. Mijn man zou graag een jongen willen, ik vind twee meiden heel leuk (en vertrouwd inmiddels, maar een jongetje is wel heel speciaal als je die nog niet hebt. Ik vertrouw erop dat het uiteindelijk niet uitmaakt wat het wordt, ook voor jou. Als de baby er eenmaal is, ben je allang blij als alles goed is gegaane n het kindje gezond is. En wat het ook wordt, je groeit er in mee, denk ik. Heel veel succes, liefs Saskia
 
ruim 13 jaar geleden werd ik moeder van een dochter en toen ik twee jaar later weer zwanger was hoopte ik op weer een dochter. Het werd een zoon, ik was niet teleurgesteld hoor en het bleek zeker, de eerste twee jaar het allermakkelijkste kind dat je maar kunt wensen, mijn dochter was een spinnekop en had slaap problemen haar eerste twee jaar, mijn zoon was de hartelijkheid zelve en hartstikke makkelijk met eten en slapen.
Nu ben ik 15 weken zwanger van de derde, en ik heb echt geen voorkeur.

Jeanette
 
Ik kan bijna niets meer toevoegen aan al die goede reacties hierboven maar toch... We zijn in verwachting van ons 1e kindje en wij hebben heel sterk het gevoel (voorkeur?) dat het een jongetje wordt. Ik zie ons straks met een klein jongetje eendjes voeren, niet met een meisje. Ik ben zo bang dat wanneer het toch een meisje is, ik dat beeld niet bij kan stellen... Dezelfde twijfels dus als iedereen heeft. Fijn te lezen dat er velen zijn die er ook mee kampen, hopelijk heb je zelf net zoveel aan de reacties op jouw bericht als ik toen ik het las.
Liefs, Marielle
 
WAUW!
Stiekum was ik bang om hier vreselijk op mijn kop te krijgen omdat ik zo ondankbaar lijk, en nu zijn er zoveel mensen die me begrijpen! Dat is echt een heerlijk gevoel!
Inmiddels heb ik een weekje aan onze "knul" kunnen wennen. Ik heb ook al wat kleertjes gekocht, en JAA, dat was hartstikke leuk!

Net viste ik nog een zomerjurkje van mijn dochtertje ergens vandaag dat ik (oeps..nog steeds) moest strijken. Even die kleine steek, zo van: Tja, die heb je misschien wel nooit meer nodig... Maar goed, so be it!

En wat jullie schrijven klopt natuurlijk ook: Je kunt wel een beeld hebben van een bepaald kindje, het kindje dat uiteindelijk geboren wordt voldoet misschien helemaal niet aan dat beeld!
Zo is ons dochtertje een echte meid, maar een tweede meisje had evengoed een stoere "tomboy" kunnen zijn, hihi!
En wat heel erg fijn is... we hebben genoeg cadeauideeën voor de komende jaren (treinen, playmobil... de speelgoedwinkels zullen dol op ons zijn).

Nogmaals heel erg bedankt voor al jullie lieve woorden van steun en het vertellen over jullie eigen ervaringen!!!
Dikke kus voor iedereen!

Liefs van een mama die nu al een stuk minder de kluts kwijt is...
 
Ik herken zeker je verhaal. Je hoeft je echt niet rot te voelen, maar ik kan het me wel voorstellen. We hebben er voor gekozen om het geslacht niet te willen weten, maar ik denk dat het een jongen wordt. Mijn man zegt dat ik dat denk omdat ik altijd zo graag een meisje wilde en me nu wil voorbereiden op een evt 'teleurstelling'. Maar hoe dan ook, ik ben op dit moment echt blij met allebei, als het maar gezond is. Een dooddoener wellicht, maar als er kinderen in je omgeving iets mankeren of erger, dan ga je er echt anders over denken. Volgens mij went het allebei hoor. Maar geniet lekker van je zwangerschap en niet teveel tobben hierover.
liefs
Anoniempje
 
Hoi,

Van de ene kant begrijp ik je heel goed, en van de andere kant ook helemaal niet. Zal waarschijnlijk komen door mijn achtergrond, dat ik een niet helemaal supergezond kindje heb gekregen.. Vanaf toen heb ik zoiets(het is cliche maar zo is het echt) Als je kindje maar gezond is!!! Dat is echt het allebelangrijkste van de wereld... Nu zul je denken, komt ze aan hoor met haar gezeur, maar het is echt zo en ik heb het dus zelf mogen ervaren... (je vraagt je echt af waarom moet dit bij mij gebeuren...)

Maar...: Ik ben nu zwanger van de 2de en heb een zoontje... tuurlijkik hoop natuurlijk op een meisje..(zou liegen als ik dat niet toegeef) Is hardstikke mooi een jongetje en een meisje...

Dus klink ik een beetje tegenstrijdig of niet???? Raar hoor is alletwee wat van te zeggen...

Mar ik begrijp je wel hoor. Wacht maar af tot je het kleine manneke in je handen hebt!!!

Heel veel succes, en ik denk niet dat je de enige bent die zo denkt maar wel de enige die het eerlijk opschrijft....

Groetjes Anske
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan