Zo blij met mijn dochter maar toch...

[Anoniem]

Onze dochter is nu 5 maanden en ik kan je vertellen dat het in mijn ogen alleen maar makkelijker wordt. Ik vind het steeds leuker worden. Ik ben minder ongerust en geniet meer van haar dan eerst. Ik heb nu ook beter contact. Het gaat vanzelf, je moet jezelf en je baby de tijd gunnen om te wennen aan elkaar. Ik denk nu wel eens: hoe kon ik het zo moeilijk vinden om haar in bad te doen de eerste weken? Nu doe ik dat even tussendoor op een kwartiertje tijd. Ik vond dat een hele klus. Nu ben ik ook minder moe. Je went aan minder slaap. Ik vind afspraken ook lastig en zie er meestal als een blok tegenop. Het valt altijd mee! Mijn tip is: gewoon gaan, het is toch meestal leuk en gaat het niet dan kun je altijd naar huis gaan. Altijd thuisblijven is ook niks.
Tijdens mijn bevallingsverlof vroeg ik me ook wel eens af hoe moeders dat vroeger deden. Bijna niemand werkte toen. Ik kreeg er een saai gevoel van een hele week thuis zitten met je kleintje. Mijn moeder vertelde dat toen de tijd ook anders was. Iedere moeder was thuis en rond een uur of 3 's middags ging iedereen bij elkaar koffie drinken of naar naaiclubjes enz. Nu heeft iedereen het druk en weinig tijd voor elkaar. Je bent als thuisblijfmoeder dus meer op jezelf aangewezen dan vroeger. En dat lijkt me moeilijker. Ik persoonlijk vind het heerlijk om ook te werken.

 

[Anoniem]

Lieve Juffie, Mariska, Chantal, Maike, Roos, Marisa, Anne-Marie & Babybelle,

Dank jullie wel voor jullie reacties! Fijn om te weten dat er meer mama's zijn die af en toe even een beetje 'in de war zijn' met de gevoelens. Ik weet ook dat ik, doordat ik volledige borstvoeding geef en niet meer werk, ik het wereldje voor mezelf kleiner heb gemaakt, maar anders ben ik zo bang dat ik achteraf ga denken had ik maar lekker volledig van de kleine meid genoten. Ik geniet ook iedere dag meer en meer en vole me heel trots als ze mij herkent, maar ik besef ook dat ik haar 'los' moet laten anders word ik straks een heel beklemmende moeder. Merk nu al dat ik het zelfs moeilijk vind om haar even alleen achter te laten bij mijn man, terwijl ik aan de andere kant ook even dingen voor mijzelf wil doen. Ben dan bang dat ze gaat huilen en hij haar niet (of onvoldoende) kan troosten. Zucht... en als ik zo haar stralende glimlach zie, dan baal ik weer zo van mezelf dat k zo denk. Erg dubbel allemaal...
Maar goed, ik ga eens internet afstruinen voor nieuwe cursussen e.d Suggesties??

Liefs
Ingeborg!

 

[Anoniem]

Hoi Ingeborg,

Misschien heb je een buurtcentrum waar je cursussen kan volgen, ontmoet je ook meteen mensen bij je uit de buurt. Ik heb momenteel weinig tijd, maar ik ga proberen op de dagen dat ik vrij ben te schilderen.
En ik dacht ook dat ik me schuldig zou voelen als ik zou werken, maar ik voel me veel beter nu.
2 dagen vind ik net leuk, misschien in de toekomst wel meer, maar dan zal mijn man minder gaan werken.
Ik ben blij dat je het hier heb gepost, zodat je weet dat je niet de enige bent!!

Liefs Maris

 

[Anoniem]

Hoi Ingeborg

Net als heel veel moeders herken ik je verhaal
Ik ben bij de oudste ook gestopt met werken om volledig voor mijn kind te zorgen
Ik heb daar geen moment spijt van gehad.....
Ik heb altijd ontzettend veel ondernomen met haar....lange wandelingen, babyzwemmen
babymassage...en bezoek aan de kinderboerderij en eendenvijver
En ja ook ging ik veel naar  vriendinnen ff lekker bijkletsen
Een avond per week ging ik iets voor mezelf doen....met een vriendin naar de makro of gewoon met een boek op de bank
Of lekker languit in bad met lekkere aroma badolie...heel ontspannen
Ook bij de tweeling was ik fulltime thuis, moet zeggen dat het me toen wel ietsje zwaarder viel en mijn wereldje een stuk kleiner
Ik had er natuurlijk ook een peuter van 3 bij en een tweeling
Babyzwemmen deed ik niet meer, want 2 baby's en een peuter aan en uit kleden en ook jezelf nog was zon opgave dat het niet leuk meer was
Ook babymassage was niet meer te doen....dan moest er echt iemand mee...das voor een keer nog wel te reglen, maar elke week beslag op iemand leggen was voor mijn gevoel teveel van t goeie
Maar nu de andere kids heel de dag op school zitten, doe ik die dingen wel weer met Jesse.....en we genieten allebei
Zo zie je maar.....je hoeft niet persee iets helemaal voor jezelf te doen om toch het gevoel te hebben er ff uit te zijn
Mocht je toch echt de behoefte hebben aan tijd voor jezelf....misschien een cursus fotograferen
Is ook altijd handig als je een baby hebt....want zeg nou zelf....wie fotografferd zich niet suf????

Groetjes Xennah