zo leuk...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik vind het zo leuk dat Annique nu ineens zo onwijs veel begrijpt.
Soms doet ze iets en dan denk ik .... huh? snap je dat al....
bv:

Naar de kast wijzen waar haar beker staat, en dan vervolgens de koelkast open doen en het drinken pakken.

Ga maar lekker buiten spelen bij je zandbak,   dan pakt ze haar jas en schoentjes probeert die dan op haar manier aan te doen, en als ze dan aan zijn loopt ze naar buiten toe om te gaan spelen.

Mama gaat even schoonmaken,   Annique pakt dan vervolgens haar schoonmaakkarretje en pakt haar schoonmaakspulletjes, terwijl ik het alleen nog maar gezegd heb.

Grrrr ze weet waar haar koekjestrommel staat en doet vaak aan zelfbediening. hihi

Ga je mee in bad? Gaat ze zich vervolgens beneden proberen uit te kleden , zo van "in bad? dan moeten mijn kleren uit.

Als ze gepoept heeft dan pakt ze alvast een schone luier en doekjes en komt dan bij ons ... zo van bah schoonmaken die boel!

Misschien is dit voor velen onder ons al heel normaal, maar ik merk dat deze ontwikkeling de laatste weken steeds sneller gaat en dat ze per dag meer begrijpt.
Ik vind dat toch wel heel bijzonder en verbazingwekkend dat als ik wat zeg Annique het vervolgens uitvoert, zonder dat ik het voorgedaan heb hihi
Wat wordt ze groot!

liefs sandra
 
Ja leuk he. Ik blijf me er ook over verbazen. Vanmorgen gaf ik Jamie een stukje brood en zei geef maar aan Nijntje (zijn konijntje). Hij loopt er naartoe en geeft het heel lief. En meer van dat soort dingen. Ik kan nu echt aan hem vragen of hij iets wil doen. en krijg daar dan ook echt antwoord op. Ook ik geniet er van.

Gr. natasja mv Jamie
 
Vanmiddag zette Kian z'n zonnebril op, maar dan op z'n kop. Dus ik zei vluchtig tegen hem: "Nee, joh, die moet andersom". En tot mijn stomme verbazing, trekt hij die bril weer van z'n oren af en zet ie 'm andersom weer op! Ik had dit nog nooit tegen 'm gezegd (denk ik) dus ik viel bijna van m'n fiets af van trots dat ie snapte wat ik zei.

Maar uh .... zouden de kinders daarom ineens zo jengelig, lastig, stampvoetend en eigen-willerig zijn? HEt is nogal een ontwikkeling om te ontdekken dat je jezelf bent en niet je pappa en mamma........

Liefs NElleke
 
Geen idee, nou volgde ik dat boekje nooit hoor. Wij deden hier thuis nooit aan sprongetjes. Kian had soms z'n dag niet, klaar. Maar volgens mij zijn het nu ook geen sprongetjes meer. Ze leren gewoon erg veel op het moment.
 
Ja, hier gaat de ontwikkeling ook met sprongen vooruit. Dus waarschijnlijk toch een sprongetje, Nelleke!

Julian doet ook steeds meer pogingen om "echt" te praten. Het brabbelen deed hij al sinds de box, maar nu wordt het steeds meer gericht communiceren.

Toeta = Mag ik nu het toetje alsjeblieft, mama / papa?
Koeka = ik heb wel zin in een koekje, mag ik een koekje?

Has = Je doet mijn schoenen aan, dus we gaan naar buiten. Dan moet ik ook een jas aan.
Iets = Als we weggaan, zullen we op de fiets gaan, mama?

Hahaha! Heerlijk he, die ontwikkelingen. Ze leren idd elke dag wat bij!

Groetjes,
Ellen mv Julian
 
inderdaad!
ik heb me dat ook afgevraagd.
merel gaat ineens zo snel.

zegt zinnetjes.

vorige week stonden merel en ik in de gang te wchten om weg te gaan, maar papa was nog in de woonkamer.
loopt ze terug naar binnen en roept: papaaaa blijf je nou?
hahahahaha, nou stond ik toch even mooi te kijken.

probeert echt alles wat je zegt na te zeggen. en kan verhaaltjes van bv Dora zo navertellen. (ze kan natuurlijk niet alle woorden letterlijk uitspreken. vies is bv ties hahaha) maar wel van: mama ohh neee, knorrie appelboom.   (knorrie zat in de appelboom en viel er bijna uit)

mijn moeder staat er versteld van dat ze zulke lange woorden kan zeggen.
appelboom. aardbeien. uitzwaaien.
ik weet het niet, denk dat er wel meer kindjes zijn hoor.

maar er is 1 woord idd die ze niet begrijpt hahaha en dat is : nee dat mag niet!!!
boefjes
 
Ook hier enorm genieten!! Ik dacht dat het bij een tweede kindje wel heel anders zou zijn. Gewoner zeg maar. Maar ik merk dat het opnieuw weer heel leuk en apart is. Ik ben eigenlijk ook blij dat ik het nog een keertje mee mag maken omdat van de ontwikkelingen van Merijn  op zeker moment door de omstandigheden wel een aantal dingen aan me voorbij zijn gegaan. Ik was toen zo aan het overleven, dat ik niet altijd kon genieten van Merijn!

Waar ik helemaal week van word, is wanneer de jongens naar papa gaan en papa zegt dat ze mama nog een kus moeten geven, met name Siebe met getuite lipjes naar me toen komt en tegelijkertijd van die kusgeluidjes maakt. Zo lief!! Ik smelt dan echt helemaal.

En ja, steeds dingen nazeggen!! Of inderdaad dingen waarvan je ze nog maar 1 keer hebt gedaan, vlot nadoen. Knap hè van onze kanjers. Ze worden al groot!!

Groetjes Fonske
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan