zo onrustig...

Hoi Meiden,

Hier even een update.

Dane is nu een maand oud en een schat van een baby.
Maar hij is zo onrustig.....
Hij huilt veel en niet van de pijn (denk ik) maar het lijkt wel of hij moeilijk in slaap komt.
Ik ben namelijk al bij de kinderarts geweest en die denkt niet dat hij allergisch is voor koemelk.

Hij kan geen moment lekker rustig bij je zitten hij is telkens druk aan het bewegen en gaat dan huilen.

Ik vind het nu best wel zwaar, Nynke zat ook 2 weken in een Nee fase en piepte en jammerde overal om gelukkig is dat nu over.

Soms ben ik wel heel emotioneel omdat ik het zo jammer vind dat ie nooit eens rustig bij je kan zitten,ik pak hem dan ook niet heel erg veel op ik heb soms het idee dat ie liever rustig wilt liggen...

Ik leg hem al heel vaak boven voor de rust omdat Nynke ook door de kamer rent en speelt.
Maar ook boven slaapt hij soms niet langer dan een half uurtje.

's nachts slaapt hij gelukkig wel goed.

Vanmiddag komt mijn moeder me helpen omdat ik er een beetje doorheen zit.
Vanmorgen probeerde ik het cb te bellen die zijn er normaal op vrijdag maar zul je net zien vandaag niet....
Ik wilde eens aan hun vragen of zij misschien nog tips hebben.
We bakeren hem ook al in maar dat helpt ook niet altijd....

Liefs Stefanie
 
Hee Stefanie,

Wat een herkenbaar verhaal. Mijn eerste zoon was net zo... na 3 wk was ik totaal labiel en wist ik het niet meer. Het is helemaal niet gek dat je je zo voelt hoor.

Wij zijn ook een beetje door testen en uitproberen eruit gekomen. Allereerst ben ik met hem naar een osteopaat gegaan, deze heeft zijn nek en onderrugje behandeld. Wat ze doen?? Geen idee, maar iig geen grote beweginen of manipulaties dus ik vond het er veilig uitzien.

Daarnaast vertelde ze me dat het een heel gevoelig jongetje is, die veel prikkels oppakt en deze nog neit goed kan verwerken. Door hem rust en regelmaat te bieden en op tijd in bedje te leggen konden we hem daarbij helpen. Met het boek van Ria Blom onder de arm zijn we gaan inbakeren, maar van strakke doeken werd hij helemaal kriegel. WE zijn dus overgegaan op de puckababy bakerzak. Zie google. Dat was beter want hij kon zich nog bewegen.

Elke keer als ik hem in bedje lgede was hij minimaal een uur aan het huilen als het aan hem lag, ik kan kindjes moeilijk laten huilen, maar weigerde ook om eindeloos met hem rond te gaan lopen. Ben dus bij zijn bedje gaan zitten soms nam ik hem op schoot, soms liet ik hem erin en over zijn bolletje geaaid en rustig tegen hem gepraat tot hij rustig werd. Het leek wel of hij het echt kwijt moest, op een gegeven moment was hij ook uitgehuild/uitgepraat en viel hij uitgeteld in slaap. Dit hebben we ruim 3 mnd gedaan...pffoe en dat was heftig. Daarna ging het beter en kon hij steeds makkelijker zelf in slaap vallen. Nu is hij 2,5 en is zijn bedje zijn beste vriend:) veel en lang slapen is een van zijn hobby's haha.

Ik zou je dus willen adviseren een osteopaat te bezoeken, je kindje zit duidelijk niet lekker in zijn velletje en wellicht kunnen zij hulp bieden. Lees ook het boek van Ria BLom over rust en regelmaat MAAR vergeet het laten huilen alsjeblieft daar is mijns inziens geen kind bij gebaat. Een echte eye opener vond ik dat kindjes incl. voeden maar ingeveer een uur wakker kunnen zijn dan moeten ze gewoon weer slapen. Daar hebben wij veel aan gehad.

Heel veel sterkte! Als je nog meer wilt weten dan laat je het maar weten. Maar een ding is zeker, dit gaat over!!

Liefs, Marijne
 
Maar een uur wakker???
wauw krijg toch de neiging spontaan de deur uit te rennen naar een osteopaat!!!
Onze Sami is soms uuuuren wakker, soms heel rustig aan het kjiken, soms huilend.
en tussendoor ook wakker hoor.
vorige week was het huilweek, deze week is het spuugweek.
ben benieuwd whats next...
 
Maar een uur wakker???
wauw krijg toch de neiging spontaan de deur uit te rennen naar een osteopaat!!!
Onze Sami is soms uuuuren wakker, soms heel rustig aan het kjiken, soms huilend.
en tussendoor ook wakker hoor.
vorige week was het huilweek, deze week is het spuugweek.
ben benieuwd whats next...
 
Ik herken heel veel in het verhaal van Marijne, inclusief dat gedeelte over het NIET laten huilen, maar het troosten ín het bedje en erbij gaan zitten oid. Verder kan ik je wel het boek van Ria Blom aanraden. Er staan een heleboel eye openers in (voor mij dan).

Heather, onze oudste, was helemaal ondersteboven van haar snelle bevalling. Ze had heel veel geborgenheid nodig. Tel daarbij op dat het een meisje was (én is) die snel overprikkeld raakt en je raadt het al, huilen, huilen, huilen.
Wij zijn toen inderdaad begonnen met rust, regelmaat en inbakeren. Het duurde even, maar uiteindelijk hielp het wel.
En -net als het zoontje van Marijne- is Heather nu een hele makkelijke slaapster en hebben we na drie maanden eigenlijk nooit problemen gehad met haar slaappatroon!

Ik zal trouwens wel heel eerlijk verklappen dat we haar overdag veel in de draagdoek hadden. Dit omdat dat ten eerste goed werkte (ze had miste echt de geborgenheid van de buik volgens mij) en omdat ik dan wat mobieler was.

Wij zijn nooit naar een osteopaat geweest (ik wist niet eens dat dat kon voor babies), maar ik heb er -van meerdere kanten- hele goede verhalen over gehoord. Als ik er toen van geweten had, was ik er zeker naar toe gegaan
 
hey,

herkenbaar!! bij mijn tweede ging het precies hetzelfde. ook wij zijn naar de osteopaat gegaan. wij kwamen erachter dat zijn nek vast zat omdat hij een voorkeurshouding had en als ik zijn hoofdje draaide werd hij na 5 min gillend wakker. die van mij had inmiddels wel allergieën ontwikkeld. hij sliep overdag erg slecht en 's nachts goed maar verder was hij alleen stil als hij aan de borst lag. en dat plezier duurde maar een half uur. ik had na een paar weken zo vurig de wens dat hij even rustig kon kroelen na een voeding maar het was meteen brullen.
ik weet inmiddels wel dat ze niet huilen voor niks!!

sterkte!!!
 
hey,

herkenbaar!! bij mijn tweede ging het precies hetzelfde. ook wij zijn naar de osteopaat gegaan. wij kwamen erachter dat zijn nek vast zat omdat hij een voorkeurshouding had en als ik zijn hoofdje draaide werd hij na 5 min gillend wakker. die van mij had inmiddels wel allergieën ontwikkeld. hij sliep overdag erg slecht en 's nachts goed maar verder was hij alleen stil als hij aan de borst lag. en dat plezier duurde maar een half uur. ik had na een paar weken zo vurig de wens dat hij even rustig kon kroelen na een voeding maar het was meteen brullen.
ik weet inmiddels wel dat ze niet huilen voor niks!!

sterkte!!!
 
Hoi,

Onze Bregje is ook vaak onrustig en aan het huilen. Wij dachten eerst dat het honger was, maar ze groeit als kool dus dat kon het niet zijn. Wij zijn een aantal dagen geleden begonnen met inbakeren en het werkt fantastisch. Met name ;s nachts slaapt ze nu 4-5uur achtereen.
Heerlijk.
Succes
Nienke
 
Terug
Bovenaan