zo ontzettend kwaad

ja de titel zegt het al, ik ben wel zo verschrikkelijk ontzettend kwaad! het hele verhaal bespaar ik jullie, maar het komt erop neer dat m'n man me vreselijk in de steek heeft gelaten gister wat betreft het bed ophogen en andere dingen die hij had beloofd. door de gierende hormonen kan ik het echt niet naast me neer leggen, daarvoor is er ook veel gezegd en gebeurt dus hij komt er echt niet zomaar vanaf. het is gister allemaal gebeurt, en ik ben nog steeds witheet. ik kan hem wel schieten, ik wil hem zo graag een gigantische stomp voor z'n bek geven, dat heeft ie ook echt verdient. ik ben vandaag echt niet aanspreekbaar, ook niet bereikbaar voor hem en ik ga lekker de hele dag samen met m'n zoon in pyjama op de bank zitten. als ie een beetje slim is, laat ie ook niks van zich horen of zien voordat m'n zoon op bed ligt vanavond. zo, dat moest ik even kwijt, ik ga maar eens proberen het een beetje naast me neer te leggen...
 
ja mannen ik herken het wel een beetje moet ik zeggen ik wil alles aan kant en klaar hebben voor dat de kleine komt en hij heeft zo iets van komt allemaal wel ik vraag nu al 1 week of hij de koffer van zolder wil halen zodat ik mijn ziekenhuis spullen kan pakken nog steeds niks ik laat het nu gewoon over me kant gaan ik doe het straks zelf wel heb ik dan zoiets bed op klossen heeft hij wel gedaan maar dat komt ook omdat hij het fijn vindt een hoog bed ik hoop dat je hem vanavond duidelijk kunt maken dat die dingen nu toch echt moeten gebeuren
 
Heb een beetje medelijden met je man, haha... Boos zijn en blijven lijkt mij ook weer niet goed vooor jou en voor je zoontje... Is je man de rest van de week zo druk geweest met zijn werk of heeft hij gisteren alleen maar zitten pierenwaaien? Je zou nog een andere radicale actie kunnen doen, en dat is de buurman of een ander vragen om t bed op klossen te zetten, dan voelt hij zich echt in zijn eer aangetast... :) En kwaad zijn helpt niet, daar wordt hij ook alleen maar kwaad zijn, je kunt beter teleurgesteld of verdrietig er van zijn, dat maakt veel meer indruk :)

Ik kwam eergisteravond in het donker boven en dacht: wat ligt er toch een hoop zooi op bed! Bleek het alleen een wasmand te zijn, maar manlief had het bed dus op klossen gezet, waardoor het leek alsof er een enorme berg op lag... Ik vind die klossen persoonlijk niks, ik moet nu echt op mijn tenen mijn bed in, of een aanloopje nemen...
 
ja hij kan ook wel wat medelijden gebruiken want hij krijgt het echt niet makkelijk met me. hij heeft me van alles beloofd gister en vervolgens gaat ie lekker de hort op met een vriend van hem, het bed stond al uit elkaar op de slaapkamer dus het moest gisteravond op die bierkratten (hebben een boxspring) vervolgens komt ie om kwart over 10 dronken thuis, en had ik dat bed in m'n eentje op de kratten gezet. maar het is echt een lang verhaal, het komt erop neer dat ik gewoon echt alles in m'n eentje moet doen en heb moeten doen. ik breng m'n zoon straks naar z'n oma, dan heb ik even de tijd voor mezelf om boos te zijn, lekker te douchen en een paar uur te slapen.

 
oohhh ik kan er helemaal mee praten...maar gelukkig heeft mijn vriend zijn ogen open gedaan....

mijn vriend is zo erg makkelijk niet normaal... maar echt makkelijk met alles... wij wonen niet groot.. en hebben officeel ook geen slaapkamer.. deze heeft hij wel gemaakt in het begin zodat hij wel een gescheide woonkamer en slaapkamer heeft.. maar goed.. aangezien wij zo klein wonen zie je ook iedere rommel stof of terng zooi... toen ik in het begin tegen hem iets zei over het huishouden... nou toen was ik elke keer de boosdoener... totdat wij 1 keer dikke ruzie kregen... heb ook 1 nacht bij mijn ouders geslapen.. maar goed... alles is toen wel goed gekomen.. maar het heeft hem wel zijn ogen open gedaan... en gister was hij ook zo lief om een hoop uit mijn handen te halen... zoals het eten uit de oven halen..(we aten toevallig makkelijk pizza) en doet elke avond de was alvast in de machine voor de volgende dag... tuurlijk is hij nog best makkelijk maar vergeleken in het begin..ppfff...en over het drinken tjah ik heb een hekel aan je helemaal ladder zat te drinken en dan de volgende dag de hele dag op bed liggen en over je nek gaan... dus als meneer wilt drinken kijkt hij mij aan zovan moeten we nog iets doen.. of ergens heen... dus babbes86 ik begrijp je al te goed... ik heb ook elke dag zo iets van g*v*d*... ik werk hier voor de katsekut(sorry voor mijn typetaal:p) veel succes er mee... en anders pak je hem toch terug... zijn kleding niet wassen.... en het bord van gister achter houden en zijn eten voor vanavond op doen... bijvoorbeeld;)... succes...
 
Hoi!
Ik moet keihard lachen om je verhaal! Mijn man zit aan de andere kant van de wereld en kan geen kwaad doen. Maar ik kan je verzekeren dat ik net zo woedend en emotioneel door de wereld ga als ik in jouw verhaal lees.

Rustig aan praat er vanavond nog even rustig over. Enne ik Ben al 38 weken en de blokken staan nog keurig naaaaaaast mijn bed. Al 3 keer heeft dezelfde vent de afspraak gemist om ze onder mijn bed te zetten. Kan ik hem z n nek omdraaien? Jazeker! Maar Ja Dan staan ze er met week 40 nog niet onder. Dus ik probeer ook maar rustig te blijven.

Wel Ben ik het eens dat hij nu echt niet dronken thuis kan komen. Stel dat je vliezen breken wat Dan? Dan kan hij je toch moeilijk kotsend helpen met puffen?

Succes meid!
 
Uh, zo zijn mannen toch? Ik zou me niet al te druk maken, daar heb je alleen jezelf mee. Ik doe gewoon alles zelf, dan weet ik dat het gebeurd en dat het goed gebeurd. Beter voor mijn gemoedstoestand en beter voor onze relatie. Voordeel is dat hij tegenwoordig vraagt of hij iets voor me kan doen. Ja hoor lekker in de schuur rommelen en me niet in de weg lopen. Hij doet tegenwoordig trouwens heel veel hoor. Maar dingen die ik vind dat nu moeten gebeuren (en laten we eerlijk zijn, wij vrouwen willen het nu gelijk en zeker met die overdosis hormonen) die doe ik dus zelf. Ik zou zeggen, leef je even uit op iets en ga vanavond normaal met hem om de tafel zitten. Je hebt er beide niks aan, om te keer te gaan.
 
nou, ik kom net uit bed, heb heerlijk een paar uur geslapen want m'n zoon is bij oma. ik voel me alweer een stuk beter, maar ik ben nog steeds boos. ik verwacht al bijna niks van hem, maar dat hij mij met 37 weken zwanger zelf dat bed laat ophogen vind ik niet normaal. hij heeft nog niet gebeld dus ik denk dat de boodschap goed duidelijk is. we zullen zien hoe ik reageer vanavond, ik hoop dat ik rustig kan blijven maar ik ben echt pislink. het is niet alleen dat bed, er hangen meer dingen aan vast maar dat hele verhaal bespaar ik jullie. bedankt voor de reacties iig!!!!!
 
Terug
Bovenaan