Zo vaak ziek - iemand een peptalk?

Ik zou ook een gastouder overwegen als dat kan. Ons kindje gaat niet naar de opvang en is pas 1x ziek geweest met 11 maanden, denk wel dat daar echt het verschil zit. Stoppen met werken kan meestal niet en als je netwerk verder weg woont heb je daar geen keus in dus misschien is een gastouder een optie.
 
Hier bevalt de gastouder heel goed, ben erg blij met de overstap. Ze heeft 4 kindjes, waaronder mijn 2 meiden. De andere 2 kindjes zijn exact hun leeftijd dus dat is ideaal.

3 Weken per jaar heeft ze vakantie, dat weten we ruim op tijd. Dan kunnen we aankloppen bij een andere gastouder, dat regelt het gastouderbureau. Of we nemen zelf vrij. Het gaat voor ons dan om 3x een donderdag, ze gaan maar 1 dag per week. Dus 3 dagen vrij nemen op jaarbasis is goed te doen.

Het is in 2 jaar tijd 1x voorgekomen dat ze ziek was en 1x dat ze een begrafenis had. Zulle dingen zijn begrijpelijk en dat hoort er helaas bij. Wij hebben ook geen familie ofzo in de buurt die de kinderen kan opvangen, dus toen hebben we aangeklopt bij de nood-gastouder. Zij had toevallig beide keren plek voor mijn kinderen en dat ging prima!

Het risico/nadeel van een gastouder is idd de vakantie/ziekte, maar in de praktijk komt dat hier dus neer op zo'n 4x per jaar. Misschien hebben we daar geluk mee? Geen idee, maar voor ons is het prima te doen zo

Nee, controle is er niet en t is meer op basis van vertrouwen, maar ik krijg genoeg leuke foto's en de kinderen vertellen aan het einde van de dag wat ze gedaan hebben en ze gaan er met plezier naartoe dus ik heb er alle vertrouwen in dat het goed zit daar!

Maar bij een gastouder is het zeker wel belangrijk dat je samen een klik hebt!
Oppas aan huis zou ik persoonlijk nooit aan beginnen, ik wil niemand in m'n huis en wil juist dat m'n kinderen een dagje ergens anders spelen met andere kindjes en ander speelgoed. Anders zijn ze 24/7 thuis zonder andere kinderen, dat vind ik niet goed voor ze.

Ik denk zeker dat er op de kinderopvang meet bacteriën en ziektes zijn, ik werk zelf in de kinderopvang en er gaat altijd wel een ziekte de rondte en sommige kinderen pikken alles op, zoals jouw kindje en mijn oudste dochter destijds. En zeker tot de leeftijd van 18 maanden kunnen ze een snottebel nog nier goed handelen en zijn ze er vaak direct koortsig en ziekig van.

Naast de dag gastouder gaan m'n kids ook naar de peutergroep, 2 ochtendjes vanaf 2 jaar. Daar leren ze nog meer in de omgang met andere kinderen op een drukkere groep, als voorbereiding op school. Zodat ze dan niet ineens in een gat gegooid worden zodra ze 4 worden en met 25 anderen in een klas zitten. Peutergroep is super goed en leuk voor ze! En met de leeftijd van 2 jaar zijn ze wel weer een stuk weerbaarder en minder snel ziek!
 
Ik denk dat je er even doorheen moet. Voor je kindje lijkt het me veel leuker op de opvang. Bij een gastouder moet je ook maar geluk hebben dat er nog een kindje van dezelfde leeftijd is om mee te spelen. Mijn kindjes werden door oma opgevangen en gingen vanaf 2 jaar naar de peuterspeelzaal en toen begon ook het gedonder. Al die kids daar zijn bijna continu verkouden. De oudste nam dit weer mee naar huis en zo werd de jongste ook weer ziek. Je kunt er grwoon vrij weinig aan doen. Alles wat ze nu ziek zijn geeft ze een sterker immuunsysteem moet je maar denken
 
Dankjewel voor je ervaring LEvB. Ik zal het in mijn hoofd houden, voor evt vervolgstap na de kinderarts. 


 
Hoi Lewis,
 
Onze dochter geeft exact hetzelfde! Zijn jullie iets wijzer geworden bij de kinderarts, wij hebben 31 januari een afspraak. 
 
 
 
 
Hoi, ik moest even goed kijken, maar dat is mijn eigen topic haha!
Ongeveer een maandje na de post ging het beter. En toen we eindelijk bij de kinderarts zaten kon ik zelf het antwoord dus ook wel raden: kinderen die ernstiger ziek zijn of problemen met de weerstand hebben knappen niet ineens op.
Heel gek. Bijna een jaar was ze elke keer zo ziek. Niet snotterig of een beetje verkouden. Maar elke keer hoge koorts. En op het laatst 7 weken lang elke week opnieuw. Ik voelde me zo rot voor haar. Wat was dat nou voor leven? Ik geloof ook nog steeds niet dat het zo goed voor haar lijfje was. Maar het werd vrij plotseling beter. 
In september is ze nog een keer een dag koortsig geweest. Maar dat was snel voorbij. Ze is tot vrij recent wel zo'n beetje non stop verkouden geweest. Maar dat ging niet verder dan een snotneus en af en toe wat hoest. Geen koorts, geen hangerigheid. Gewoon een vrolijke meid. Ze heeft in november wel nog de waterpokken gehad, maarja daar kunnen ze echt maar beter nu doorheen gaan. 
Dus hier is het inmiddels verbeterd. Ik hoop dat bij jullie dat moment ook aan gaat breken. Want ik snap je helemaal dat het niet leuk is, voor jullie niet en voor je kindje niet.
 
Terug
Bovenaan