zo verdrietig, het doet zoveel pijn!!

Hallo allemaal! Lang niet meer online geweest,  heb het druk gehad vandaar.  Het gaat nu op zich wel iets beter. Zoals jij schrijft maikje, ik moet inderdaad in de toekomst kijken. Dat lukt nu steeds meer. Op moment is bij ons een "baby-boom"aan de gang, het was effe slikken, maar inmiddels kan ik denken dat ik binnekort ook weer zwanger mag zijn. Het gaat goed zo, maar af en toe knaagt het nog. Sita, ik begrijp jou heel goed. Mijn omgeving heeft zoiets van, bijna 1 maand geleden, je moet verder blabla bla, maar voor mij blijft het ook nog ons kindje. Hoe klein ook!! Ik kan het ook niet vergeten, en ik denk dat je het ook nooit vergeet. gelukkig kan ik er goed over praten met mijn man, en zijn blik en arm om mijn schouders als we te horen krijgen dat iemand zwanger is etc zegt al genoeg. Niet emotioneel, niet dramatisch, maar wel van: samen gaat het ons lukken!!!
Ikzelf ken "gelukkig" wel iemand die 2 miskramen heeft gehad en het er ook moeilijk mee heeft gehad. Daar heb ik ook wel veel steun aan.
Mij heeft het trouwens wel geholpen om de knop om te zetten naar: nu moet ik door, door een schilderijtje te maken met woorden, tekeningtje erbij over mijn gevoelens voor ons kindje. Zo zal ik het nooit vergeten en is het tastbaar geworden.

Naar verloop van tijd gaan de scherpe randjes eraf, en blijft een herinnering: zo kun je uiteindelijk toch verder gaan.

Hopelijk gaat het goed met iedereen!
groetjes mel
 
Ben een tijdje niet op het forum geweest. Heb begin december een miskraam gehad en begin maart weer, beide een missed abortion. Ik heb het er nog steeds erg moeilijk mee. Ook in onze omgeving lijkt iedereen zwanger, maar met name dat mijn beste vriendin tegelijk zwanger met mij was, is erg pijnlijk. We hebben er vier weken voorzichtig lol om gehad, toen bleek het bij mij mis. Nu is die lol er wel vanaf. Ik probeer het los te laten, maar het blijft moeilijk. Heel veel sterkte!
 
Terug
Bovenaan