Zoon voorkeur vader

Hallo allemaal,

Mijn zoon is nu 2 jaar oud en heeft altijd al een voorkeur gehad voor zijn vader. Overal lees ik dat het 'een fase' is, maar dit duurt nu al ruim 2 jaar. Daarnaast wordt er vanuit gegaan dat (met name) jongetjes het meeste naar moeder trekken, bij ons is dat dus niet zo. Deze dingen zorgen ervoor dat ik erg begin te twijfelen aan mijn moederschap en of ik wel goed genoeg ben.
Wat doe ik verkeerd? Hebben anderen hier ook ervaring mee? Alvast bedankt.
 
Heyy, niet twijfelen aan jezelf hoor.
ik heb 2 zoontjes en allebei papa's kindjes.
Hier is het vooral omdat ze elke dag met mij zijn en als papa dan thuis is savonds en in het weekend trekken ze automatisch meer naar hem omdat ze mij de hele week al zien.
Weet niet of dit ook jouw situatie is ?dat ze jou meer zien dan papa?
 
 
Herkenbaar. Ik roep al 2jaar grappend "vriend ik heb je gedragen en gebaard, ik doe de meeste zorg".
Heb een tijd gedacht dat er geen goede hechting had plaatsgevonden etc. Nu ben ik wat weken thuis geweest ivm zwangerschapsverlof en merken we beiden een verandering, hij trekt ineens veel meer naar mij. 
Ik heb de oplossing niet en geen idee wat je zou kunnen doen maar dat t pijnlijk en onzekermakend is snap ik helemaal. Je doet alles wat je kan mama.
 
Is je man ook degene die hem altijd naar bed brengt? Bij ons lijkt dat een wisselwerking te hebben.
 
Ja daar ben ik met momenren ook bang voor, vooral omdat ik de eerste uren na de bevalling heb gemist en ik hem in de weken erna weinig heb kunnen verzorgen. 
Onzeker maakt het zeker, bang om niet goed genoeg te zijn. Maar gelukkig zijn er meer papa-kindjes, hopelijk helpt dat ? 
Nogmaals bedankt voor jullie fijne woorden!
 
Hier wisselt het: als ik veel voor hem zorg, trekt hij meer naar mij. Als mijn man meer voor hem zorgt, trekt hij naar mijn man. Hoeft verder denk ik niet veel te betekenen. 
 
Terug
Bovenaan