Haha heel herkenbaar, mijn zoontje is bijna 1 jaar en papa is alles. De eerste paar maanden zelfs toen ik weer begon met werken en ik dan tijden weg was, was het bij thuiskomst mij aanstaren alsof ik een vreemde was, maar zodra papa binnen kwam, feest! Meneer brabbelde al 2 weken naar zijn vader, naar mij niets, zelfde met lachen en schateren. Het enige moment dat zijn voorkeur bij mij ligt tov vaders is als meneer zich niet lekker voelt en ziek is...
Maar! Hij wordt ook steeds blijer met mij hoor haha het is wat apart maar zolang hij zich wel goed gehecht voelt aan ons beiden zal het mii een worst wezen. Zijn voorkeur in mensen zie ik als iets moois, kennelijk had hij al van jongs af aan heel goed door wie hij voor zich had!
Maar! Hij wordt ook steeds blijer met mij hoor haha het is wat apart maar zolang hij zich wel goed gehecht voelt aan ons beiden zal het mii een worst wezen. Zijn voorkeur in mensen zie ik als iets moois, kennelijk had hij al van jongs af aan heel goed door wie hij voor zich had!