Zorgen, zorgen en nog 'ns zorgen

Hoi lieve aanstaande mama, ik snap je zorgen heel goed. Wij zijn nu 7 jaar bezig waarvan 2 vroegtijdige miskramen en 1 waar ik me dochter ben verloren. Nu ben ik meer als 7 weken zwanger maar ik voel niks. Maandag weer na de verloskundige en zo bang dat ze me verteld dat het hartje niet meer klopt... een week duurt een eeuwigheid als je zoveel met zorgen zit.... me gedachte gaan nergens anders meer heen een echte rollercoaster. 
 
Van harte gefeliciteerd! Wat geweldig dat je nu zwanger mag zijn! 
Wij hebben 3 jaar moeten knokken (4x iui en 1x ivf) voordat we in verwachting waren. En ik me het nog zo goed voor de geest halen hoe dat voelde. Ik was op van de zenuwen! Gelukkig was ik niet. Ik was zo ontzettend bang om te verliezen waar we zo hard voor geknokt hadden! 
Ik heb een vroege echo laten maken. Fertiliteit deed het met 8 weken pas. Ik ben met 5 a 6 weken bij een echo bureau geweest. Ik wilde persé een bewijs dat het echt zo was. En rond die tijd gaat het hartje ook kloppen. En dat was in mijn hoofd een cruciale ontwikkeling van het vruchtje en wilde weten of dat ook zo was. En degene bij wie we dat deden die was ook zo blij dat hij het spontaan gratis deed. Haha. 
Maar wat ik wil  zeggen: wees niet te streng voor jezelf! Dit gevoel mag er wezen! Is je eerste echo bij de vk? Bel ze en leg het uit. Dan kan je vast eerder langs komen. Genieten komt later echt wel, praat er over met je partner. Misschien deelt hij dezelfde gevoelens. Praat er over met je beste vriendin of je ouders. Maar laat je vooral niet zeggen dat je je aanstelt. Er zijn maar weinig mensen die je maar begrijpen hoor. Verwen jezelf een keertje. Dat heb je verdiend! 
Succes! Dat het kleintje in je buik maar goed mag groeien! 
 
Herkenbaar... Ik vond de eerste 8 weken het engst, echt de dagen/uren kropen voorbij! Het enige dat hielp was werken, vrienden zien en Netflix: kortom probeer jezelf af te leiden. Na 12 weken was ik al iets minder bezorgd maar pas na ongeveer 25 weken begon ik echt te genieten. Niet de meest bemoedigende ervaring, sorry;) maar het hoort er denk ik echt een beetje bij. Zo'n totaal nieuwe situatie waarin het verlies heel groot kan zijn. Troost je met de gedachte dat het in de meeste gevallen helemaal goed gaat! 
Van harte gefeliciteerd!! ?
 
Gefeliciteerd! Ik heb dan niet in een traject gezeten, Maar wel 2 miskramen gehad, tot aan de 20 weken echo vond ik het spannend. Toen die goed was en de baby voelde bewegen kon ik de angst een beetje weg denken.
Maar alsnog telde ik elke week af.
Denk dat die roze wolk niet komt, het blijft gewoon een spannende tijd.
Probeer er zo nu en dan van te genieten 
 
Terug
Bovenaan