Een borstvoedingsverhaaltje...
Goed, nadat bij de eerste (30-10-2004) bv een drama was, ben ik bij de twee (23-02-07) vol goede moed en goed voorbereid begonnen. De bv kwam eerst niet op gang, maar op dag 5 lukte het eindelijk. Zij het met tepelhoedjes en alleen in de rugbyhouding. Maakte me niks uit, geweldig dat zoonlief aan de borst dronk!
We hebben een lactatiekundige erbij gehad, om er zeker van te zijn dat we goed bezig waren met aanleggen. Door grote en erg zware borsten en tepels die ingetrokken zijn en echt onder de borst hangen (rechts zo'n beetje onder de oksel :? ) is aanleggen zo makkelijk nog niet.
Na anderhalve week kwam ik erachter dat we allebei flink spruw hadden. Een week Nystatine en Micazonol gebruik zorgde voor geen enkele verbetering, alleen maar verslechtering (ondaks netjes na elke voeding smeren en alles elke keer weer wassen enzovoort). Aanleggen ging steeds moeilijker en 100 keer loslaten was geen uitzondering. Zoonlief kreeg duidelijk niet genoeg binnen en groeide niks. Na een week andere medicijnen gehad (Dactarin en clotranogwatnogwatzol). Dat nu 3 dagen gebruikt, maar geen verbetering nog... Weer een consult van de lk, je moet toch wat. Sinds woensdag kolf ik na elke voeding na en dat krijgt zoonlief ook nog. Meestal zo'n 50ml, nadat we eerst een kwartier per borst "live" geprobeerd hebben.
Aanleggen en blijven drinken ging donderdag al heel slecht, vrijdag nog moeilijker en toen ik zaterdagochtend wakker werd met een enorme borstontsteking en bijna 40 graden koorts, toen ging het helemaal niet meer. Ik kon mijn zoon zelf niet tillen of aangelegd krijgen op het moment en als iemand er bij helpt, wil hij niet happen. Zelf voel ik me echt beroerd, overal enorme spierpijn en een borst van hier tot Tokyo.
Kolven gaat ook niet goed. Ik kolf elke 2-3 uur, alleen al om de harde plekken weg te masseren, maar ik krijg er nog geen 20 ml voeding uit.... Zoonlief gilde dus alles bij elkaar van de honger dus hebben we kv bijgevoed.
Naast dit alles was mijn man na 2 weken vrij deze week weer aan het werk en had ik dus zelf de zorg voor onze twee zoons. Dat gaat zo dus niet.
Al met al heb ik vannacht de knoop doorgehakt: ik kan en wil niet verder met de bv op deze manier. Ik kan dat niet voldouden naast de zorg voor mijn andere zoon, ik ben te veel uur per dag bezig met voeden en het gaat te omslachtig. Mijn grens was dit keer live aan de borst, maar dat zit er niet in.
Ik baal er enorm van, want in eerste instantie leek het zo goed te gaan. Ik heb zo genoten van die ene week waarin zoonlief goed dronk aan de borst, de oudste heeft nooit goed aan de borst gedronken, die kreeg afgekolfde melk. Ik was ook zo trots dat het leek te lukken. Maar nu dan toch "mislukt". En ja, er zijn vrouwen die het vast wel volhouden in zo'n situatie, dat weet ik.
Mijn vraag is eigenlijk: welke tips hebben jullie voor of eigenlijk tegen een borstontseking? Ik heb al een antibioticakuur (ook zo leuk: altijd als ik een abkuur heb, krijg ik daarna wel een schimmelinfectie, of aan de voeten of vaginaal... ben benieuwd wat deze kuur met de spruw doet :shock: ), koel met icepacks en masser zoveel mogelijk elke 2-3 uur de harde plekken weg.
(Tjeempie, het is wel een heel verhaal geworden....)
groetjes Dionne (vis78)
Goed, nadat bij de eerste (30-10-2004) bv een drama was, ben ik bij de twee (23-02-07) vol goede moed en goed voorbereid begonnen. De bv kwam eerst niet op gang, maar op dag 5 lukte het eindelijk. Zij het met tepelhoedjes en alleen in de rugbyhouding. Maakte me niks uit, geweldig dat zoonlief aan de borst dronk!
We hebben een lactatiekundige erbij gehad, om er zeker van te zijn dat we goed bezig waren met aanleggen. Door grote en erg zware borsten en tepels die ingetrokken zijn en echt onder de borst hangen (rechts zo'n beetje onder de oksel :? ) is aanleggen zo makkelijk nog niet.
Na anderhalve week kwam ik erachter dat we allebei flink spruw hadden. Een week Nystatine en Micazonol gebruik zorgde voor geen enkele verbetering, alleen maar verslechtering (ondaks netjes na elke voeding smeren en alles elke keer weer wassen enzovoort). Aanleggen ging steeds moeilijker en 100 keer loslaten was geen uitzondering. Zoonlief kreeg duidelijk niet genoeg binnen en groeide niks. Na een week andere medicijnen gehad (Dactarin en clotranogwatnogwatzol). Dat nu 3 dagen gebruikt, maar geen verbetering nog... Weer een consult van de lk, je moet toch wat. Sinds woensdag kolf ik na elke voeding na en dat krijgt zoonlief ook nog. Meestal zo'n 50ml, nadat we eerst een kwartier per borst "live" geprobeerd hebben.
Aanleggen en blijven drinken ging donderdag al heel slecht, vrijdag nog moeilijker en toen ik zaterdagochtend wakker werd met een enorme borstontsteking en bijna 40 graden koorts, toen ging het helemaal niet meer. Ik kon mijn zoon zelf niet tillen of aangelegd krijgen op het moment en als iemand er bij helpt, wil hij niet happen. Zelf voel ik me echt beroerd, overal enorme spierpijn en een borst van hier tot Tokyo.
Kolven gaat ook niet goed. Ik kolf elke 2-3 uur, alleen al om de harde plekken weg te masseren, maar ik krijg er nog geen 20 ml voeding uit.... Zoonlief gilde dus alles bij elkaar van de honger dus hebben we kv bijgevoed.
Naast dit alles was mijn man na 2 weken vrij deze week weer aan het werk en had ik dus zelf de zorg voor onze twee zoons. Dat gaat zo dus niet.
Al met al heb ik vannacht de knoop doorgehakt: ik kan en wil niet verder met de bv op deze manier. Ik kan dat niet voldouden naast de zorg voor mijn andere zoon, ik ben te veel uur per dag bezig met voeden en het gaat te omslachtig. Mijn grens was dit keer live aan de borst, maar dat zit er niet in.
Ik baal er enorm van, want in eerste instantie leek het zo goed te gaan. Ik heb zo genoten van die ene week waarin zoonlief goed dronk aan de borst, de oudste heeft nooit goed aan de borst gedronken, die kreeg afgekolfde melk. Ik was ook zo trots dat het leek te lukken. Maar nu dan toch "mislukt". En ja, er zijn vrouwen die het vast wel volhouden in zo'n situatie, dat weet ik.
Mijn vraag is eigenlijk: welke tips hebben jullie voor of eigenlijk tegen een borstontseking? Ik heb al een antibioticakuur (ook zo leuk: altijd als ik een abkuur heb, krijg ik daarna wel een schimmelinfectie, of aan de voeten of vaginaal... ben benieuwd wat deze kuur met de spruw doet :shock: ), koel met icepacks en masser zoveel mogelijk elke 2-3 uur de harde plekken weg.
(Tjeempie, het is wel een heel verhaal geworden....)
groetjes Dionne (vis78)