Zucht, wat moet ik nou?

Hoi allemaal,

ik zit in een lastige, nouja lastige vervelende situatie (voor mijn gevoel) ben nou 39 weken zwanger, en geniet volop van de laatste weken zwanger.. maar goh er zit me toch iets dwars.. namelijk mijn vriend. De laatste paar weken is hij veel weg, vind ik helemaal niet erg.. maar als ik hem bijvoorbeeld een apje stuur of bel, krijg ik geen reactie. Of mijn berichtje komt niet aan of weer eens ander gezeik. Nou ben ik al eerder uit me slof geschoten deze maand en dat wil ik niet weer, omdat ik gewoon wil genieten van me zwangerschap. Ik weet niet of het aan mij ligt maar ik vind deze dingen gewoonweg niet normaal.. ik kan ieder moment bevallen en je telefoon is uit?! Je reageert niet wanneer ik je app? Je vraagt niet eens hoe het met me gaat als je niet hier bent? Als ik hem niet app spreek ik hem namelijk helemaal niet.. je zegt dat je langs komt maar je komt niet? En je laat ook niet weten als je niet komt.. ik vind dit echt niet normaal.. en nou ben ik de moeilijkste niet weetje, maar ik krijg hier gewoon een naar gevoel van weetje.. en dit speelt al langer.. en nou begin ik het gewoon zat te worden. Ik hou zielsveel van hem, maar dit is niet waar ik voor gekozen heb om op deze manier een relatie met iemand te hebben die zich voor en tijdens mijn zwangerschap niet lijkt te bekommeren om mij. De reden waarom ik met hem nu nog ben is omdat ik echt maar dan ook echt van hem hou, maar ik voel dat ik dit niet veel langer meer kan volhouden. En zeg ook liever dat deze relatie klaar is. Maar dan weer het feit dat we samen een kind krijgen en ik voor mijn kind wil dat we samen een gezin zijn, maakt het moeilijk om voor mij een punt er achter te zetten. Ik heb gewoon het gevoel dat ik voor lief genomen word...pff wat moet ik nou doen..
 
Hoi,

Jeetje wat een vervelend gevoel moet dat bij je geven dat hij zo met je omgaat. Kun je niet gewoon met hem een heel erg goed gesprek aangaan ( zonder uit je slof te schieten??).Het kan toch niet zo zijn dat jij straks aan het bevallen bent en hij later aan komt kakken of misschien al de kleine in je armen hebt! Was hij voor je zwangerschap anders??  Ik wens je veel succes met je vriend en hoop voor je dat alles goed komt, dat hij gewoon even in een kleine papa-crisis zit!! Geniet nog even van je zwangerschap. X
 
Hoi!!

ik heb al eerder geprobeerd met hem een gesprek aan te gaan, maar hij blijft het gewoon doen.. en nog eens er bij lijkt het alsof hij het niet wilt begrijpen. Voor mijn zwangerschap was hij helaas al zo.. maar toen was ik er minder op gefixeerd omdat ik ook mijn eigen bezigheden had.. ben er nog eens achtergekomen dat hij een nieuwe telefoonnummer heeft.. en zijn oude dus niet meer gebruikt.. heeft hij me ook niet gemeld! Moest er lekker weer eens achter komen.. pff
 
<p style="text-align: center;">Jeetje, wat rot zo op de laatste week van je zwangerschap!  Probeer jezelf niet gek te maken, maar je energie te sparen voor je bevalling.</p>
<p style="text-align: center;"></p>
<p style="text-align: center;">Wat ik persoonlijk zou doen, is niets meer van me laten horen. En als je iets van hem zelf hoort dan even halve dag wachten tot je iets terug stuurt, wie weet dat hij dan begrijpt dat je dit niet kunt maken. En al helemaal niet als je vrouw/vriendin op de laatste loodjes loopt!</p>
<p style="text-align: center;"></p>
<p style="text-align: center;">Sterkte,en vergeet niet ondanks alles te genieten van je wondertje</p>
 
Ja.. ondanks dit probeer ik wel nog te genieten, maar ik merk dat het me toch wel dwars zit.. ik vind het echt zo onverantwoordelijk.. om zo met me om te gaan en zeker op het moment dat ik gewoon ieder moment kan bevallen. Aangezien hij z'n nummer heeft veranderd, en ik hem nu zeker niet kan bereiken op eigen houtje en ik er gewoon lekker achter moest komen, ga ik ook zeker niets meer van mij laten horen.. dan heeft ie maar pech..
 
Ja.. dit moet een "relatie" voor stellen ja..
<p style="text-align: left;">ik betrek me omgeving niet zo in me relatie.. maar hoe dan ook heb ik wel altijd steun aan ze!</p>
 
Goh. Je draagt zijn kind, maar dat kind straks niet zijn naam. Pfff. Wat een gedoe meid! Niet wat je wilt! Ik snap dat je graag een gezin wilt voor je kindje. De vraag is of je een gezin bent. Als hij ervoor kiest om er niet te zijn en niet bereikbaar te zijn, zou ik die keuze respecteren. En je leven zonder hem oppakken. Je kunt afspraken met hem maken over alimentatie en omgangsregeling, maar eerlijk gezegd behandelt hij je niet zo netjes (vind ik he, en ik hoor natuurlijk alleen jouw kant). Is dit hrt voorbeeld dat je wilt dat je kind volgt? Is dit het soort relatie dat je later ook voor je kind wenst? Als je daar antwoord op hebt, denk ik dat je allang weet wat je wilt, diep in je hart. Uiteindelijk wil je gelukkig zijn en je kind ook. De vraag is of dat juist met of zonder hem is.

Het zou best kunnen dat hij ergens mee zit maar je dit niet durft te vertellen? Ik zou nog een keer het gesprek aan gaan. En dan vooral naar hem luisteren. Blijf in ieder geval uit de beschuldigingen, jij dit en jij dat.

Heb je contact met zijn vrienden en familie? Is er iemand die je vertrouwt en eens mee kunt praten om te horen wat er speelt of om te bemiddelen?

Succes met je keuze!
 
Terug
Bovenaan