zwager in huis nemen, juist nu?!?

A

ANONYMOUS_USERNAME

De beginsituatie: mijn man en ik wonen net 8mnd samen in ons gekochte huis. ik ben 31,5 week zwanger. wij hebben 4 katten en 2 vogels met een nest vol eieren. Ik heb een hele goede band met mijn zwager, hij is de beste vriend van mijn man, dus daar ligt het niet aan. Hij heeft verkeerde keuzes gemaakt: werk opzeggen omdat het niet meer bevalt en voor zich zelf willen beginnen maar alles op laatste moment en traag doen, nu 1 maand later is er een extra stroomrekening en kan hij de huur niet betalen.
Hij wil graag bij ons op zolder de kamer (die moet hij dan zelf opknappen naar onze wens) en zijn kat komt er dan bij. Kat nr 5. Die kan met onze katten dus daar ligt het probleem niet. Maar wij wonen nog geen jaar samen, zijn net getrouwd en de grootste emotionele belevenis komt er met een paar weken aan. ik zit komende 5 maanden fulltime thuis, zwager is bezig met online bedrijf te starten en doet dat dus thuis. Daarnaast was hij depressief en had hij medicatie, hij heeft zelf de gesprekken met de psychiater gestopt en de medicatie. hij heeft zelf gekozen om eerst werk op te zeggen en dan pas een bedrijf te starten, en ons ook pas na ontslag te vertellen. Als hij komt dan is het zonder zijn meubels, alleen kleding en pc en kat (eis van mij). En regels als om de dag douchen en elke vrijdag was inleveren, meebetalen aan eten, vaste avonden boven blijven ivm onze privacy etc etc.
Ik zie vooral tegen het emotionele op, zit nu vol hormonen en wil juist privacy. Daarnaast ben ik heel direct en heb ik zoiets: je werk is niet zo leuk? get over it! grow up! je bent 34. werk is niet leuk, werk levert geld op. Hier wonen betekent mijn regels. Ouders zijn er niet meer, ik ga echt niet voor hem elke dag koken en hij mag de boodschappen voor mij gaan doen enzo. Eerst maar kijken of hij het nog ziet zitten met mijn regels. Voordelen: hulp in huis, tuin moet betegeld worden, altijd gratis oppas, en kans om hem eens een goede schop onder zijn kont te geven en chauffeur als ik moet bevallen want mijn manlief heeft helaas geen rijbewijs.
 
Pfff moeilijk besluit om te nemen hoor en ook moeilijk om iets over te zeggen zo 'op afstand' - tenminste ik neem aan dat je het daarom plaatst...daar moeten jullie het echt goed over hebben. Ik neem aan dat het wat je man betreft ok is?
Er gaat zoveel op je af komen en je hebt gelijk dat je zegt dat jij een tijd thuis zult zijn en hij dus ook. Jullie zijn dan niet met je eigen gezinnetje.. privacy is een belangrijk punt, komt hij iedere avond naast jullie op de bank zitten?
Is hij echt niet meer depressief? Wat voor acties gaat hij ondernemen om weer op eigen benen te staan? Wat let hem tijdelijk werk te gaan doen om zijn rekeningen nu te betalen? Zegt hij alles op nu? En als er echt geen andere weg is; voor hoe lang gaan jullie dit afspreken?
Afweging is echt om iemand uit de brand te helpen maar ook risico dat dit uit de hand kan lopen... (te lang blijven plakken, niet meer zelf dingen oppakken, irritatie/ ruzie, niet houden aan afspraken). Je man moet dan ook echt achter de afspraken staan en die moeten klip en klaar zijn voor iedereen, op papier. Sorry veel vragen maar misschien ook wel realistisch.... nogmaals lastige situatie hoor! Wens je veel wijsheid...
 
reden van plaatsen: emoties even uiten. het is niet de vraag of hij komt, hij komt met kat. tenzij hij een andere oplossing vindt. Afspraken worden er zeker gemaakt, maximaal zolang blijf je, je zoekt werk naast het opzetten van je bedrijf, bepaalde dagen kom je niet beneden, Meedraaien in het gezin, geen kans om depri thuis te zitten en niks te doen. Manlief staat helemaal achter mij hoor, En ik ben zelf hulpverlener, signaleer dus dingen snel en ben ook direct naar hem.
juist het gedeelte dat wij nu als gezinnetje samen willen zijn en dit samen willen meemaken maakt dat ik het nu wel zwaar vind om dit erbij te hebben.
was het paar maand na de bevalling is het anders.
 
toen ik net bevallen was van nathalia, zaten wij in het zelfde schuitje.

de beste vriend van mijn vriend moest zijn huis uit omdat hij was afgestudeerd. hij kwam op straat te staan.
ook hij vroeg aan ons of hij een tijdje op zolder mocht slapen.
had ook geen werk, dus zat ook hele dagen thuis ( hij was wel flink op zoek hoor, mar totdat hij wat had gevonden, zou hij dan bij mij zitten elke dag)

we stonden voor een heel moeilijke keuze,
dezelfde keuze die jij en je man nu ook hebben.
of je neemt hem in huis, of je zegt tegen je beste vriend nee.

we hebben er echt wel een hele avond over gepraat met zn 2tjes.
ik was net bevallen, moest nog helemaal in mn ritme komen met een kindje.
ik wilde het gewoon niet.
erwin werkte uiteraard overdag. dan zat ik daar met die vriend.
tis een schat van een knul hoor, echt waar,
maar toch zou ik me niet meer op mn gemak voelen in mn eigen huis.
ik zou dan niet mezelf kunnen zijn, wat me op zou breken.
hoe moeilijk t ook was, we hebben hem niet in huis genomen.

wel hebben we een huis voor hem gezocht (particulier) de borg en sleutel geld voor hem betaald en een groot deel van zn huis ingericht.
dat geld hebben we netjes terug gekregen, toen hij een baan kreeg. hij werkte zich suf, om ons terug te betalen.

zo hadden wij toch gewoon onze eigen privecy, en hij ook zn eigen huis.

tis een keuze die niemand anders kan maken voor jullie. dat zullen jullie toch echt zelf moeten doen.
als jij denkt (t gaat voornamelijk om jou, omdat jij fulltime thuis zit straks,, en je zwager ook)
dat je het aan kan allemaal, dan kan je het doen.
heb jij enige twijfel, doe het dan niet.
hoe moeilijk het ook is, je moet voor jezelf kiezen.

je gaat straks bevallen, je wereld gaat op zn kop staan... kan je hem er dan ook nog eens bij hebben???
als je snachts je bed uit moet voor je ukkie, in je pyama, en hij komt toevallig ook naar beneden, vindt je dat dan niet erg?
als hij zich niet aan 1 van je regels houd, wat doe je dan?
er zijn zo ontzettend veel dingen die je jezelf af moet vragen.
natuurlijk is het allemaal "wat als" maar je moet overal een antwoord op hebben voor jezelf.

en idd de grootste vraag: kan ik dit er allemaal wel bij hebben???
mn wereld staat al op zn kop, kan en wil ik hem wel in mn huis hebben??

praat heel goed met je man, bedenk ook dat je vriendschap ook op het spel kan komen te staan, of erger, dat je man en jij ruzie krijgen omdat je zwager zich niet aan 1 van de regels houd.
ik noem maar een zijstraat hoor.
natuurlijk kan het ook heel goed lopen, maar wil je dat echt uitzoeken??

ik ga er maar een eind aan breien hahaha.

wil je heel veel succes wensen met jullie keuze.

liefs, do
 
toen ik net bevallen was van nathalia, zaten wij in het zelfde schuitje.

de beste vriend van mijn vriend moest zijn huis uit omdat hij was afgestudeerd. hij kwam op straat te staan.
ook hij vroeg aan ons of hij een tijdje op zolder mocht slapen.
had ook geen werk, dus zat ook hele dagen thuis ( hij was wel flink op zoek hoor, mar totdat hij wat had gevonden, zou hij dan bij mij zitten elke dag)

we stonden voor een heel moeilijke keuze,
dezelfde keuze die jij en je man nu ook hebben.
of je neemt hem in huis, of je zegt tegen je beste vriend nee.

we hebben er echt wel een hele avond over gepraat met zn 2tjes.
ik was net bevallen, moest nog helemaal in mn ritme komen met een kindje.
ik wilde het gewoon niet.
erwin werkte uiteraard overdag. dan zat ik daar met die vriend.
tis een schat van een knul hoor, echt waar,
maar toch zou ik me niet meer op mn gemak voelen in mn eigen huis.
ik zou dan niet mezelf kunnen zijn, wat me op zou breken.
hoe moeilijk t ook was, we hebben hem niet in huis genomen.

wel hebben we een huis voor hem gezocht (particulier) de borg en sleutel geld voor hem betaald en een groot deel van zn huis ingericht.
dat geld hebben we netjes terug gekregen, toen hij een baan kreeg. hij werkte zich suf, om ons terug te betalen.

zo hadden wij toch gewoon onze eigen privecy, en hij ook zn eigen huis.

tis een keuze die niemand anders kan maken voor jullie. dat zullen jullie toch echt zelf moeten doen.
als jij denkt (t gaat voornamelijk om jou, omdat jij fulltime thuis zit straks,, en je zwager ook)
dat je het aan kan allemaal, dan kan je het doen.
heb jij enige twijfel, doe het dan niet.
hoe moeilijk het ook is, je moet voor jezelf kiezen.

je gaat straks bevallen, je wereld gaat op zn kop staan... kan je hem er dan ook nog eens bij hebben???
als je snachts je bed uit moet voor je ukkie, in je pyama, en hij komt toevallig ook naar beneden, vindt je dat dan niet erg?
als hij zich niet aan 1 van je regels houd, wat doe je dan?
er zijn zo ontzettend veel dingen die je jezelf af moet vragen.
natuurlijk is het allemaal "wat als" maar je moet overal een antwoord op hebben voor jezelf.

en idd de grootste vraag: kan ik dit er allemaal wel bij hebben???
mn wereld staat al op zn kop, kan en wil ik hem wel in mn huis hebben??

praat heel goed met je man, bedenk ook dat je vriendschap ook op het spel kan komen te staan, of erger, dat je man en jij ruzie krijgen omdat je zwager zich niet aan 1 van de regels houd.
ik noem maar een zijstraat hoor.
natuurlijk kan het ook heel goed lopen, maar wil je dat echt uitzoeken??

ik ga er maar een eind aan breien hahaha.

wil je heel veel succes wensen met jullie keuze.

liefs, do
 
Poeh wat een moeilijke situatie....mijn hart zou zeggen haal hem in huis, iemand op straat laten staan zou ik niet kunnen.
Maar idd je privacy....oh die is ook zo belangrijk vooral met de hormonen die door je lijf gieren en die ook nog wel aanwezig zijn als je kleine er is...

Ik hoop dat jullie een voor jullie goede oplossing kunnen vinden.

Heel veel sterkte met wat jullie ook besluiten...

Liefs randy
 
Poeh wat een moeilijke situatie....mijn hart zou zeggen haal hem in huis, iemand op straat laten staan zou ik niet kunnen.
Maar idd je privacy....oh die is ook zo belangrijk vooral met de hormonen die door je lijf gieren en die ook nog wel aanwezig zijn als je kleine er is...

Ik hoop dat jullie een voor jullie goede oplossing kunnen vinden.

Heel veel sterkte met wat jullie ook besluiten...

Liefs randy
 
Hoi sweetwicca, begrijp dat het besluit wel genomen is al? Volgens mij prima insteek - duidelijkheid en afspraken. Maar kan me voorstellen dat het zwaar is om dit er bij te krijgen. Hij mag zich gelukkig prijzen met wat jullie voor hem over hebben, maar zo te horen beseft hij dat wel. Respect!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan