Zwanger en dood ongelukkig

Wat fijn om al gwn jullie steun te lezen. Ik heb verschillende pogingen gedaan om met hem te praten, maar hij ergerd mij er zo in dat ik niet meer rustig kan blijven. Door mijn vorige ervaring kan ik het niet meer pikken dat een man mij zo behandeld. Hij drijft mij zo ver, zodat ik mijn boeltje pak. Eens ik weg ben begind hij iedereen op te bellen en hangt hij de onschuldige uit die niet wil scheiden. Hij doet zich onschuldig voor maar naast mij geeft hij en laat hij niet zien dat hij fout heeft gehandeld. Enkel een vage sorry. Dit is nu al 3 weken aan een stuk bezig. Ik ben helemaal uitgeput en krijg door al deze gebeuren geen hap door mijn keel.  Daarjuist nog eens duidelijk gemaakt dat hij mij enorm heeft pijn gedaan en vernederd. Ik laat weten dat ik meer verw8 dan enkel een sorry. Ik wil hierbij zeggen dat ik van Marokkaanse origine ben en dat sommige in ons cultuur te veel trots hebben om te buigen voor hun fouten. Ik ben hier kapot van. Het ergert mij zo enorm dat hij dan ook thuis doet alsof er niks aan de hand is. Zondert zich af en dergelijke.
Ik ben zo levensmoe geworden. Dat ik enkele keren aan het rand van de raam sta om een einde te maken. Op dat moment zie ik zwart voor mij. Ik heb hulp nodig en weet Ni waar te beginnen. Ik heb ook geen familie die mij steunt. Ze proberen altijd wel te sussen zodat ik ze weer Ni in schaamte breng door een 2de keer te scheiden. Ik blijf maar denken aan hoe gelukkig ik was alleen met mijn dochters. Ik had alles opgebouwd voor mij en de kids en dit heb ik allemaal de prullenbak in gesmeten omdat ik d8 een mooi leven te hebben met mijn man nu. Ik merk gwn dat ik gelukkiger was. 
Merci voor jullie steun nogmaals 
 
Meid wat heftig allemaal en het klinkt alsof je er erg alleen voorstaat. Maar je klinkt ook enorm krachtig! 2 dochters opgevoed alleen, zoveel zelf opgebouwd, je hebt het ooit gedaan en kunt het weer doen. Probeer die kracht weer te vinden want die power zit in jou! 
Je kunt nu zeker hulp gebruiken, is er ergens een vriendin die aan jouw kant staat? Of via de huisarts vragen naar mensen via het sociale wijkteam die je kunnen helpen? Soms juist iemand van de Marokkaanse cultuur, of misschien wil je dat juist niet. Neem geen beslissingen uit angst en paniek in elk geval, want daar krijg je spijt van. Zoek ergens een rust moment en maak een plan om hier uit te komen. Sterkte!
 
Jeetje meid, wat pittig allemaal. Zoek aub hulp nu je ook aangeeft levensmoe te zijn. Niet alleen voor jezelf maar ook voor je kinderen. Soms is het fijn om met een buitenstaander te praten zoals een huisarts. Maar zoek in ieder geval wel hulp want je hoeft het niet alleen te doen! Sterkte!
 
Lieve onbekende, 
Het doet me deugd om jullie kant te lezen en jullie steun. Vandaag was weer de hel losgebarsten. Ik maakte hem duidelijk wat ik voelde en hoe hard hij mij heeft gekwetst samen met zijn familie. Hij is duidelijk heel beïnvloedbaar door zijn naaste familie. Ik vroeg hem waarom hij geen moeite doet om zijn huwelijk te redden en zeker nu ik een kind draag. Hij laat helemaal niet merken dat mijn zwangerschap iets doet met hem. Ik zal uiteindelijk de zware last moeten dragen. Ruzie is zo hard uitgedraaid dat hij uiteindelijk ons huwelijk wil opgeven de lafaard. Geen moeite niks. Ben hier kapot van. Ik had vorige week een afspraak In het ziekenhuis om een abortus. Tijdens het gesprek met de sociaal verpleegkundige kwam de tranen uit mijn ogen en ik kon niet meer stoppen. Stotteren en twijfelen omdat dit een gewenst zwangerschap was. Ik heb zo een angst en ben zo bang voor als ik moest ontwaken van de narcose en de baby weg is. Zij vond dat dit geen goed idee was en ze drukte mij op de feiten dat ik hier enorm van zou afzien. Ik was toen ook al 12w verder. Veel denktijd had ik ook niet meer. Hier in België mag het tot 14w. Ik ben naar huis gegaan met het gedacht nee ik kan het niet. Ik heb het hartje al gehoord destijds en kindje heeft alles al. Vandaag na ons ruzie uitbarsting, had ik weer een paniekaanval. Gebeld naar zh met de vraag of ze mij nog konden helpen. Mijn hoofd werkt niet meer helder mee. Ik zit weer met het gedacht van haal het weg. Bang om alleenstaande te zijn met nog een kind extra. Ik weet hoe zwaar het was met mijn 2 dochters. Ik moest morgen trg komen voor een gesprek en ze moeten snel ingrijpen omdat ik nu 13w6d Ben. Ingreep zou vrijdag plaatsvinden. Ik ben zo wanhopig omdat ik er niet volledig achter sta. Ik wil het houden en dan weer niet. Ik hou al van mijn onschuldige baby. Wrm moet mijn kind lijden om onze fouten. Ik weet mij geen raad meer. Ik ben dan weer bang als ik het niet weghaal. Alleen het gedacht maakt mij al ziek. Ik vind het gruwelijk. Ik lijd hier zwaar onder en hij maakt zich daar niet druk om. Ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen maar zit met zoveel angst voor het onbekende. God wijs me de weg!  Ik ben op op op..... ?
 
Zoek alsjeblieft hulp. Ga naar de huisarts en deel je problemen en zorgen met hem! Je meiden willen opgroeien met hun lieve moeder. Je bent sterker dan je nu denkt. En om hulp vragen is ook een teken van kracht!
 
Ik wil je alleen maar heel veel kracht wensen. Je bent zelf je grootste raadgever. Dat je twijfelt zegt heel veel. Ondanks dat je emoties nu alle kanten op gaan, luister naar jou hart en geef daar gehoor aan. 
Ook wat betreft je man. Jijzelf en je kinderen zijn het belangrijkste in jouw leven. Kies daar voor, ondanks wat je keuze zal zijn. Kies je voor samen verder, zoek dan hulp. Huiselijk geweld is geen optie. Kies je voor alleen, er is ondersteuning. Wat al eerder is gezegd, je hebt hier hulp gevraagd en dat is super sterk. Ga kijken welke ondersteuning je kunt krijgen. Het zal inderdaad zwaar worden, beide wegen. Maar je zult uiteindelijk trots zijn op waar je bent gekomen en krachtiger zijn dan ooit. 
Sterkte met deze moeilijke keuzes!
 
Bel nu direct je huisarts op en zeg tegen de doktersassistente dat je zwanger bent, dat het thuis niet goed gaat met je man en vooral dat je denkt aan zelfmoord. Meid, je hebt echt hulp nodig!! 
Laat wat familie van je denkt los, het gaat nu om jou en je baby en je twee dochters. Jullie zijn het allerbelangrijkst.
Doe het alsjeblieft!!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan