Sorry sorry sorry dat ik niet eerder even een berichtje geplaats heb. Voel me bijna schuldig als ik lees hoe jullie met mij meeleven! Maar de afgelopen 2 dagen zijn hier behoorlijk hectisch en raar geweest, dus vandaar....
Het was uiteindelijk dus toch een miskraam helaas. Ik kreeg maandag bij de verloskundige een echo en daar was op te zien dat het vruchtje al niet meer in mijn baarmoeder zat. Het was meer een bevestiging van mijn gevoel dan dat ik schrok. Stond daarna wel huilend bij mijn ouders op de stoep, die gelukkig de hele tijd bij mij zijn geweest om me te steunen omdat mijn vriend in het buitenland zat. Hij is gelukkig meteen nadat hij het slechte nieuws kreeg door zijn leidinggevende naar huis gestuurd en kwam gistermiddag al aan op schiphol.
Op de echo van maandag was ook een cyste op mijn eierstok te zien en daarom moest ik vandaag naar het ziekenhuis voor onderzoek en gesprek bij de gyneacoloog. Voorlopig gaan ze er niks aan doen, misschien gaat het vanzelf weg, het kan op zich geen kwaad. Ze gaan het wel in de gaten houden, moet volgende week weer terug voor hetzelfde onderzoek en gesprek.
Maar goed, de miskraam heeft er toch behoorlijk ingehakt. We zijn allebei doodmoe van alle emoties (en mijn vriend ook van de jetlag) en hopen dat mijn lijf snel hersteld. Dan kunnen we het opnieuw gaan proberen.
Bedankt voor al jullie lieve reacties! Fijn om te weten dat jullie meeleven terwijl jullie mij niet eens persoonlijk kennen....
