Zwanger en studeren

<p>Goedenavond iedereen </p><p>Graag deel ik mijn  verhaal en hoor ik graag jullie gedachten hierover. Momenteel zit ik in een lastige situatie en ik denk dat wel onpartijdige meningen mogelijk wat meer en andere inzichten meebrengen.</p><p> </p><p>Even kort uitgelegd... mijn partner (26) en ik (27) waren omgeveer 10 maanden bezig met zwanger worden. Nu is dat eindelijk gelukt! Superblij natuurlijk, maar nu mijn dilemma.</p><p>Ik ben ongeveer 8 weken zwanger en ben halverwege/eind September uitgerekend en nu biedt zich op mijn werk een unieke kans aan voor een masteropleiding. Een opleiding die ik altijd al heb willen volgen. Je snapt al waar dit heen gaat ...</p><p>Ik heb na hard nadenken toch besloten om te solliciteren naar de opleidingsplaats die dus zal beginnen in september. Mijn partner en ik hebben hier lang over gesproken en hij steunt me hierin. Hij zal thuis blijven en ik aan de studie. Ik kan natuurlijk niet voorspellen hoe mijn zwangerschap en bevalling zullen verlopen, maar laten we van het goede uitgaan. Ik ben een ontzettende gemotiveerde werker en een uitdaging ga ik nooit uit de weg. Ik ben erg carrieregericht en mag ook graag werken, thuiszitten is helemaal niets voor mij. Zelfs na mijn 3 weken vakantie, ookal geniet ik er ontzettend van, mag ik altijd weer graag terug aan het werk. Als ik ergens voor ga dan zal ik absoluut slagen. Ik geloof er dan ook volledig in dat ik ondanks mijn zwangerschap en een baby dit aankan. </p><p>Volgende week zal ik een sollicatiegesprek hebben en zal ik dit ook benoemen. Ik kan me alleen ook volledig voorstellen dat ik met mijn situatie niet de meest aantrekkelijke persoon zal zijn... aan de andere kant wil ik deze kans zo graag grijpen en mij bewijzen, verder ben ik ook volledig bereid om compromissen te sluiten (in de zomer met de studie vooruit werken, verlof mogelijk wat inkorten na de bevalling of bijvoorbeeld half verlof half werk voor te stellen). </p><p> </p><p>Ik geloof er heilig in dat het me zou lukken en dat ik ook ontzettend zal en kan genieten van onze baby. Ik weet natuurlijk niet wat er uit de sollicitatiegesprekken komt maar dat terzijde. Ik ben ontzettend benieuwd naar jullie mening en ervaringen!</p>
 
Ik heb hier geen ervaring mee. 
Maar als ik je zo hoor klinkt t wel alsof het allemaal goed moet komen als alles goed verloopt. Maar een bevallig en een pasgeboren baby zijn heel erg zwaar.
ik had het teminste heel erg zwaar de eerste weken na de bevalling. Ik werd overladen door gemengde gevoelens en alles viel ineens rouw op mijn dak. terwijl ik voor mijn gevoel heel goed voor bereid was. 
Maar als je zeker weet dat je dit aan kan moet je er zeker voor gaan  Pas alleen wel op dat je niet te veel hooi op je vork neemt. 
Veel succes met je sollicitatiegesprek
 
Ik ken het, zelf ook heel gedreven in mijn vak en had ook echt het idee dat na bevalling ik me thuis snel zou vervelen omdat ik graag werk. 


Nu merk ik dat het toch fijn is voor mij en voor mijn dochtertje dat ik 24/7 bij haar kan zijn. 


Ik wens je veel succes met het sollicitatiegesprek en de opleiding. Denk inderdaad wel na over na de bevalling en kraamtijd, het is toch een hele verandering in je leven.
Gefeliciteerd trouwens met de zwangerschap, geniet ervan! Voor je het weet is die mooie periode voorbij. 
 
Je klinkt erg vastberaden en zeker gemotiveerd. Ik zou zeggen ga ervoor. Het is te doen, ik ben zelf 16+3 zwanger van onze tweede en heb beide zwangerschappen deels of helemaal tijdens mijn studie gedaan. Het is erg druk kan ik je vertellen, maar het is zeker mogelijk. Fijn ook dat je partner je hierbij wil helpen! 
Succes! 
 
Ik was bezig met een master. Heb 1 vak na de bevalling gedaan. Toen moest ik mijn scriptie nog. Dat even,uitgesteld. Achteraf had ik daar ook gelijk mee kunnen beginnen na afronding van dat ene vak. Nu hrb ik wel lang gedaan over mijn scriptie, maar dat lag nog t meest aan het slecht kunnen verkrijgen van respondenten! Ik werkte 2 dagen en studie kwam naast slaapjes vooral terecht op de zaterdagochtend. Zeker toen ze groter werd en t afronden was alleen zaterdagochtend. Dus als je wilt is t zeker wel te doen hoor!
 
Allemaal erg bedankt voor de reacties. Het voelt goed om er even  met onbekenden hier over te praten. We gaan het maandag zien! Ik ben ontzettend zenuwachtig om dit onderwerp aan te kaarten maar we zullen het zien. Ik hoop dat ook zij inzien dat het wel zwaar wordt maar waar een wil is is een weg en dat ze het aandurven met mij.
 
Hi Faelexa,
Toevallig zit ik in ongv dezelfde situatie.
Beide 29 jaar en ik heb eind 2019 de mogelijkheid gekregen om in maart een opleiding te starten aan de universiteit, helaas zat de opleiding vol. Wel kom ik in aanmerking om medio september van start te gaan. Ik ben gedreven en had hier graag voor willen gaan. Echter na 10 maanden proberen voor een kindje zijn we dolgelukkig dat het gelukt is! Ik ben nu 5+1 en waarschijnlijk begin okt uitgerekend. Ik heb voor mezelf de keuze gemaakt om de opleiding niet te starten in september omdat ik mij wil focussen om ons kindje waar we zo lang op gewacht hebben. Een fulltime baan, een volwaardige opleiding en een new born lijken mij erg  zwaar en zou ik persoonlijk ook niet willen combineren.
Als alles goed gaat ga ik in gesprek met mijn leidinggevende om de mogelijkheid te bespreken om de opleiding in 2021 te starten. In maart dan wel in september.
 
 
Als ik het goed begrijp ben je half/eind september uitgerekend en wil je begin september een opleiding starten? Het is ontzettend lief dat je man thuis wil blijven zodat jij de opleiding kan doen, maar ik denk dat dat echt niet haalbaar is. Je hebt niet voor niets zo'n lange periode zwangerschapsverlof na de bevalling. 
Ik begrijp dat het een prachtige kans is om nu een studie te volgen, maar als je kindje er dadelijk is gaat het je heel veel stress op leveren. Is het echt geen mogelijkheid om het een jaartje uit te stellen?
 
Terug
Bovenaan