TJa, wat is zwaar...twee kinderen. misschien voor je lichaam, en als je ze zo kort op elkaar hebt gekregen. Maar het is ook maar net wat voor type je bent, en vooral; wat je partner (als je die hebt natuurlijk...) voor aandeel heeft in de verzorging van de kids én de huishouding... want daar hoor ik eigenlijk niemand over hier! Ook niet in mijn omgeving.
Ik denk dan maar bij mezelf: als je het ervaart als zwaar, dan klopt er dus iets niet in de verdeling, of er klopt iets anders niet. We hebben allemaal wel eens onze dagen, weken, dat je het zo ervaart natuurlijk.
TJa, en als je partner werk heeft, waarbij hij veel van huis is, is het ook een ander verhaal, maar áls hij/zij dan thuis is: hij is naast dat hij een baan heeft, ook vader en huisman toch?
Als ik zo in mijn omgeving rondkijk, en luister, dan zijn het toch altijd de vrouwen die het allemaal zwaar vinden en de mannen maken zich niet zo druk...
Ben blij dat ik me helemaal niet kan vinden in deze verhalen, ook niet dat mijn oude leventje van voor kinderen er niet meer is, want die is er gewoon nog wel.
Maar goed, niet iedereen is hetzelfde en heeft dezelfde soort relatie, dat maakt het natuurlijk niet makkelijk!
Succes allemaal!