Zwanger en zoontje van 6 maanden!

A

Anoniem

Guest
Ik ben weer zwanger! Echt geweldig! Ons tweede wondertje op komst!
We hebben een zoontje van 6 mnd, dus het zal in het begin zwaar zijn. Wie heeft hier ervaring mee, een tweede kindje kort op elkaar?
 
hoi hoi

ik heb mijn eerste twee ook heel kort op elkaar gehad.
mijn oudste dochter is geboren op 1 maart 1998 en mijn jongste dochter is geboren op 26 februari 1999 ff snel rekenen dan zie je dat ze twee dagen dezelfde leeftijd hebben.
het was wel ff zwaar maar  dat is zo voorbij.bij mij tenminste wel.
en nu kunnen ze niet meer zonder elkaar en betrekken ze elkaar echt in elkaars ditjes en datjes leuk hoor !!

 
hoi hoi,

Nee, geen ervaring, sterker nog: ik moet nog bevallen van mijn eerste wondertje! Maar ik ben wel heel benieuwd hoe jij en anderen het ervaren, omdat mijn man en ik het allebei leuk zouden vinden om (als het ons gegund is natuurlijk) snel een tweede te krijgen. Er wordt vaak negatief over gesproken en misschien sta ik er de eerste maanden na mijn bevalling ook niet om te springen.. dat zullen we dus nog zien.

Geniet van je zwangerschap!

Groetjes,
Lyanne

 
Hoi,
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap.
Bij ons zit er 19 maanden tussen, dus dat is wel iets meer. Ik heb het vooral tijdens de zwangerschap heel zwaar gevonden. De oudste was nog te klein om dingen zelf te doen, maar ik kon het ook niet voor hem. Nu is de jongste inmiddels bijna 7 weken en ik geniet er volop van. Het is veel makkelijker om in een ritme te komen. Eigenlijk blijf je in het ritme wat je met de oudste al hebt. De tweede past daar gewoon tussen in.
Ik vind het wel druk, maar ik vind het een gezellige drukte. En soms is het heel hectisch, bijvoorbeeld als ze allebei tegelijkertijd bedenken te gaan huilen.
Geniet lekker van je kleintje en van je zwangerschap!
Patricia, trotse mama van Max 090505 en Liv 141206
 
of er nou 16 ,18, 24 of30 maanden tussen zit een tweede erbij is altijd druk.

Mijn oudste twee schelen 16 maanden en de jongste twee zullen straks 12 maanden schelen. Laat het op je af komen en je groeit er vanzelf in mee.

miep
 
Hoi Hoi
Mijn kindjes schelen nog net geen 17 mnd. Megan(04-06-2005) en Devan(25-10-2006)  De oudste was dus 7 mnd toen ik weer in verwachting raakte. Het einde van de zwangerschap vond ik wel zwaar en ik kon er minder bewust van genieten als bij de eertse,maar ik denk dat dat normaal is,de eerste is toch altijd heel bijzonder,alles is nieuw,maar ik vond het de 2e x wel net zo spannend!
Nu is het wel druk,als ik me alleen maar met de kids bezig hoefde te houden dan viel het mee,maar ja het huishouden moet ook gebeuren  Voor m,n kinderen heb ik wel een ritme,alleen voor mezelf nog niet.Vergeet de helft van de tijd zelf eens te eten en loop vaak nog tot aan de middag in m,n pyjama.Laat geregeld een traantje,en vraag me dan af hoe andere het doen  Vooral wat betreft het huishouden en in m,n zwangerschappen was ik zoooo opgeruimd
Ik denk ook wel dat het daar aan ligt,dat ik ook wel best een chaoot ben en op het moment vooral erg moe! Twee keer kort achter elkaar zwanger zijn vergt toch wel de nodige energie,Ik moest eigenlijk nog bijkomen van de eerste,dat heeft lang geduurd doordat ik bij de bv 1,5 liter bloed verloren had.Maar al met al is het heus wel te doen,De een vind sneller een ritme als een ander.
En voor de kids is het erg leuk,vooral als ze dadelijk wat ouder zijn. En straks heb ik ze ongeveer gelijktijdig op school en dan zullen we wel weer in rustiger vaarwater komen.
Laat het op je af komen. het komt zoals het komt en misschien sta je nog wel versteld van jezelf!

Veel succes en geniet van je zwangerschap!

groetjes Donna
 
Donna,

je hebt gelijk hoor straks gaan je kids min of meer gelijk op.

Ik vind niet twee vlak achter elkaar zwaar, maar een baby hebben en dan   nog een kind wat naar school en naar zwemlessen of sporten moet dat vergt veel meer geregel. Waardoor zo'n kleintje zich toch meer moet aanpassen aan de andere leden van het gezin.

Miep
 
TJa, wat is zwaar...twee kinderen. misschien voor je lichaam, en als je ze zo kort op elkaar hebt gekregen. Maar het is ook maar net wat voor type je bent, en vooral; wat je partner (als je die hebt natuurlijk...) voor aandeel heeft in de verzorging van de kids én de huishouding... want daar hoor ik eigenlijk niemand over hier! Ook niet in mijn omgeving.
Ik denk dan maar bij mezelf: als je het ervaart als zwaar, dan klopt er dus iets niet in de verdeling, of er klopt iets anders niet. We hebben allemaal wel eens onze dagen, weken, dat je het zo ervaart natuurlijk.
TJa, en als je partner werk heeft, waarbij hij veel van huis is, is het ook een ander verhaal, maar áls hij/zij dan thuis is: hij is naast dat hij een baan  heeft, ook vader en huisman toch?
Als ik zo in mijn omgeving rondkijk, en luister, dan zijn het toch altijd de vrouwen die het allemaal zwaar vinden en de mannen maken zich niet zo druk...
Ben blij dat ik me helemaal niet kan vinden in deze verhalen, ook niet dat mijn oude leventje van voor kinderen er niet meer is, want die is er gewoon nog wel.
Maar goed, niet iedereen is hetzelfde en heeft dezelfde soort relatie, dat maakt het natuurlijk niet makkelijk!
Succes allemaal!
 
Terug
Bovenaan