Ik ben het best wel eens met alles wat hier boven staat. Nog een toevoeging: ik vond het bij mijn geplande keizersnee ook wel bijzonder dat mijn man en ik de geboorte best gelijkwaardig hebben ervaren! Ik had dan natuurlijk wel het herstel, maar op het moment van de geboorte van onze zoon waren we heel gelijkwaardig en dat vond ik heel fijn.
Ik had alleen na een paar maanden wel wat last van "verdriet" omdat ik geen weeën heb ervaren en daarom niet vond dat ik was bevallen. Slaat nergens op, maar aan dat gevoel kan ik niet heel veel aan doen. Mijn omgeving is het trouwens niet met me eens hoor haha! Ik hoop bij een tweede kindje toch vaginaal te bevallen, puur omdat ik die oerkracht wil ervaren. Maar ik kijk zeker positief terug op mijn geplande keizersnee en denk dat het toen in mijn situatie ook de beste keuze was!