Ik zou een aantal mensen snel in vertrouwen nemen, inderdaad die mensen die je ook over een miskraam zou vertellen. Ik heb bij een aantal zwangerschappen 'te lang' gewacht met vertellen (het was al misgegaan voor ook maar iemand behalve mijn partner het wist, ik heb na 6 zwangerschappen nu 2 kinderen), en het is echt niet makkelijker om te praten over een miskraam als nog niemand van je zwangerschap af wist, terwijl je daar wel heel erg veel behoefte aan kan hebben. Natuurlijk hoeft niet iedereen het nu al te weten, maar iemand in vertrouwen nemen is echt heel fijn.
Verder zou ik het gewoon aankijken wat voor jullie goed voelt qua delen, en of dat nou door kwaaltjes, door gevaarlijke werkomstandigheden en de noodzaak voor aanpassingen, angst voor aandoeningen en de uitslagen van echos/NIPT, de voorbereidingen voor een leuke aankondiging of gewoon omdat jullie daar wel of geen zin in hebben is maakt eigenlijk niet uit. Doe gewoon wat bij jullie past.