Dag allen,

Ik zoek eigenlijk iemand die mij een beetje kan geruststellen. Wij zijn al ruim 4 jaar bezig voor een eerste kindje. Ruim 2 jaar in het ziekenhuis. Eerst letrozol en nu hormooninjecties sinds feb 2023. In feb werd ik zwanger, maar het ging mis rond de 7 weken. In augustus werd ik wel op de dag ongesteld, maar bleek het een hele vroege miskraam te zijn. (kwamen we achter, omdat ik zwangerschapssympyomen had, lang ongesteld was en de hormooninjecties niet werkte). Die van augustus was minder heftig. Ik ben nu 4 weken zwanger (dus nog heel erg pril) en wilde graag weten of er mensen zijn waarbij het ook eerst 2x misging en misschien de 3e keer wel goed ging? Eigenlijk ben ik steeds aan het kijken of ik weer bloedverlies heb oid. Dit is geen prettig idee. Of iemand die bemoedigende woorden heeft? We zijn wel blij, maar de angst is ook enorm aanwezig..

Alvast dank ☺️
 
Ik heb geen soortgelijke ervaring maar heb zelf bij vlagen ook wel angst gehad. Ben nu bijna 8 weken zwanger van #2 en kijk altijd nog met afvegen of er geen bloed is.
Denk dus dat die angst best universeel is en kan me heel goed voorstellen dat het intenser wordt als je zo’n voorgeschiedenis hebt.

Ik had een paar weken terug zelf ook paniek en ben toen echt heel rationeel ernaar gaan kijken.
Ten eerste erkennen dat het iets is waar je gewoon geen/nauwelijks controle over hebt. Meer dan goed eten, goed slapen etc kun je niet doen. En dat het dus ook niks helpt om steeds angst en stress-gedachten te hebben. Het is ook niet de bedoeling om die gedachten weg te duwen, maar laat ze gewoon ‘passeren’. Je gedachten zijn niet de realiteit.

En probeer een paar weken vooruit te kijken en je voor te stellen dat alles dit keer goed gaat, dan zou je ook niet willen dat je die hele tijd je rot hebt gevoeld terwijl dat onnodig was.

Misschien kun je verder wat mantra’s voor jezelf bedenken en die herhalen.
Bijvoorbeeld: ik vertrouw op het proces/mijn lichaam…

Het is heel erg moeilijk en allemaal veel makkelijker gezegd dan gedaan. Weet dat je niet alleen bent en dat veel vrouwen dit (in bepaalde mate) doormaken op dit punt in de zwangerschap.
 
Wat vervelend Ninna, wat je allemaal meemaakt. Hier een positief verhaal om je hopelijk wat aan op te trekken. Vorig jaar had ik de dag voor kerst een miskraam. In januari weer een positieve test maar dit ging na een kleine week alsnog mis. We hebben toen even een break genomen. In augustus was ik opnieuw zwanger en nu ga ik het derde trimester in. (Ik heb al een zoon van 4 dus niet helemaal vergelijkbaar maar wel ook twee keer mis voordat het (weer) lukte). Heel veel sterkte en succes!
 
Ik heb geen soortgelijke ervaring maar heb zelf bij vlagen ook wel angst gehad. Ben nu bijna 8 weken zwanger van #2 en kijk altijd nog met afvegen of er geen bloed is.
Denk dus dat die angst best universeel is en kan me heel goed voorstellen dat het intenser wordt als je zo’n voorgeschiedenis hebt.

Ik had een paar weken terug zelf ook paniek en ben toen echt heel rationeel ernaar gaan kijken.
Ten eerste erkennen dat het iets is waar je gewoon geen/nauwelijks controle over hebt. Meer dan goed eten, goed slapen etc kun je niet doen. En dat het dus ook niks helpt om steeds angst en stress-gedachten te hebben. Het is ook niet de bedoeling om die gedachten weg te duwen, maar laat ze gewoon ‘passeren’. Je gedachten zijn niet de realiteit.

En probeer een paar weken vooruit te kijken en je voor te stellen dat alles dit keer goed gaat, dan zou je ook niet willen dat je die hele tijd je rot hebt gevoeld terwijl dat onnodig was.

Misschien kun je verder wat mantra’s voor jezelf bedenken en die herhalen.
Bijvoorbeeld: ik vertrouw op het proces/mijn lichaam…

Het is heel erg moeilijk en allemaal veel makkelijker gezegd dan gedaan. Weet dat je niet alleen bent en dat veel vrouwen dit (in bepaalde mate) doormaken op dit punt in de zwangerschap.
Dankjewel. Bemoedigende woorden en je hebt natuurlijk ook gelijk. Is in de praktijk wel lastiger. Maar heb er idd ook geen controle over behalve goed eten en slapen. Daar heb je ook gelijk in.
 
Wat vervelend Ninna, wat je allemaal meemaakt. Hier een positief verhaal om je hopelijk wat aan op te trekken. Vorig jaar had ik de dag voor kerst een miskraam. In januari weer een positieve test maar dit ging na een kleine week alsnog mis. We hebben toen even een break genomen. In augustus was ik opnieuw zwanger en nu ga ik het derde trimester in. (Ik heb al een zoon van 4 dus niet helemaal vergelijkbaar maar wel ook twee keer mis voordat het (weer) lukte). Heel veel sterkte en succes!
Dankjewel dat je je verhaal wil delen! Vervelend dat je dit hebt mee moeten maken, maar dit geeft idd ook weer hoop. Voelde jij de angst toen ook of kon je dat wel enigszins loslaten?
 
Ik vond het ook spannend maar ik was minder onzeker dan bij de zwangerschap die in een miskraam eindigde. Alsof ik toen aanvoelde dat het niet helemaal goed zat ofzo? Ik had nu wel wat meer spanning voor de nipt en de 13-weken echo omdat ik nu vier jaar ouder ben dan bij mijn zoon. Maar al met al had ik een goed gevoel over deze zwangerschap. Die eerste weken zijn gewoon altijd spannend! Het kon mij niet snel genoeg de dag van de eerste echo zijn. Het is fijn om ervaringen van anderen te lezen. Ik was na de twee miskramen echt wel bezorgd of het nog zou gaan lukken om zwanger te worden. Dus snap jouw vraag naar geruststelling heel goed. Laat je over een paar weken iets weten hier als de eerste echo is geweest?
 
@ZazouTwee ja het blijft toch spannend. Heb nu ook wel ander gevoel erbij. Maar de spanning en angst blijft wel. Had jij ook weleens steekjes in je onderbuik?
Ja spannend! 15e echo
 
Jazeker herkenbaar die steekjes. Je voelt van alles in je buik en let natuurlijk ook overal op. Dat het maar snel de 15e mag zijn dan!!
 
Terug
Bovenaan