Lieve mede-zwangeren...
Toch maar de stoute schoenen aangetrokken, en even mijn ei kwijt via dit forum.
Ik weet sinds woensdag (27 april) dat ik zwanger ben. Vanmorgen naar de
dokter geweest, en daar alsnog een zwangerschapstest gedaan die
positief bleek.
Alleen..... het ziet er naar uit dat ik het in m'n eentje moet gaan doen.
De relatie met de vader van m'n ongeboren kind, heb ik zojuist beeindigd. Het ging echt niet meer.
En nu blijkt dat ik zwanger ben.....
Heel dubbel gevoel... ik ben blij, want ik wil graag kinderen, maar de
situatie is niet helemaal zoals ik voor ogen had. Heb nu van de dokter
7 dagen bedenktijd gekregen alvorens ik eventueel tot abortus zou
overgaan.
Abortus is echter geen optie. 1,5 jaar geleden bleek ik ook zwanger te
zijn, en heb na goed overwegen tot het vruchtje laten weghalen.
Echter 2 x abortus binnen 1,5 jaar gaat mij echt te ver, ook al zijn de omstandigheden niet zoals ze zouden moeten zijn.
De relatie weer oppakken met de vader, is ook geen optie.... dit heb ik
al n paar keer geprobeerd, maar het werkt gewoon niet, wat ik ook
probeer...
Daarnaast wordt mij ook door mijn naaste omgeving sterk afgeraden
om dit nog verder een kans te geven, en hoewel je uiteindelijk zelf je
beslissingen neemt, neem ik het advies van mijn vrienden en familie in
dit geval met open armen aan.
Ik zou graag willen praten met vrouwen die zich in een dergelijke
situatie bevinden of soortgelijks hebben meegemaakt, vrouwen die er
alleen voor staan (afgezien vrienden en familie)
Dit is wel een hele beknopte versie van mijn verhaal!
Toch maar de stoute schoenen aangetrokken, en even mijn ei kwijt via dit forum.
Ik weet sinds woensdag (27 april) dat ik zwanger ben. Vanmorgen naar de
dokter geweest, en daar alsnog een zwangerschapstest gedaan die
positief bleek.
Alleen..... het ziet er naar uit dat ik het in m'n eentje moet gaan doen.
De relatie met de vader van m'n ongeboren kind, heb ik zojuist beeindigd. Het ging echt niet meer.
En nu blijkt dat ik zwanger ben.....
Heel dubbel gevoel... ik ben blij, want ik wil graag kinderen, maar de
situatie is niet helemaal zoals ik voor ogen had. Heb nu van de dokter
7 dagen bedenktijd gekregen alvorens ik eventueel tot abortus zou
overgaan.
Abortus is echter geen optie. 1,5 jaar geleden bleek ik ook zwanger te
zijn, en heb na goed overwegen tot het vruchtje laten weghalen.
Echter 2 x abortus binnen 1,5 jaar gaat mij echt te ver, ook al zijn de omstandigheden niet zoals ze zouden moeten zijn.
De relatie weer oppakken met de vader, is ook geen optie.... dit heb ik
al n paar keer geprobeerd, maar het werkt gewoon niet, wat ik ook
probeer...
Daarnaast wordt mij ook door mijn naaste omgeving sterk afgeraden
om dit nog verder een kans te geven, en hoewel je uiteindelijk zelf je
beslissingen neemt, neem ik het advies van mijn vrienden en familie in
dit geval met open armen aan.
Ik zou graag willen praten met vrouwen die zich in een dergelijke
situatie bevinden of soortgelijks hebben meegemaakt, vrouwen die er
alleen voor staan (afgezien vrienden en familie)
Dit is wel een hele beknopte versie van mijn verhaal!