Zwanger maar mijn vriend wilt het niet?!

Hoi meiden,

ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik heb het uiteindelijk aan mijn moeder verteld, ze schrok maar ze steunt me, welke beslissing ik ook maak ook al moet ik van haar wel goed nadenken of ik echt een kindje van mijn inmiddels ex wil.

we hebben ontzettende ruzies gehad en hij heeft tegen mij en mijn moeder geschreeuwd dat het weggaat en anders doet hij het zelf. En als het wel geboren word, spant hij een rechtzaak aan en dan wint hij sowieso, dat soort dingen.

ik heb vanmiddag mijn eerste echo gehad en ben nu bijna 11 weken en het was al een echt mensje, het hartje klopte. Dat kan ik toch niet weg laten halen? Ik zou mezelf dat nooit vergeven.

heb morgen een afspraak met de verloskundige. Ik wil het kindje heel graag houden en heb veel steun van mijn moeder, zusje en oma. Maar ik ben bang dat mijn ex me nooit met rust laat. Hij wil het kind niet maar wil mij ook niet met rust laten, hij wil me meeslepen naar het ziekenhuis en het daar weg laten halen. Ik heb hem al gezegd dat ik geen alimentatie hoef, ik hoef niks van hem. Maar hij laat me niet met rust en ik ben heel bang als ik het houd, dat hij mij of mijn familie iets aandoet.

help me alsjeblieft want ik word helemaal gek.
 
Haii Fabienne,

Ik lees net je verhaal en meid wat een vervelende situatie.
Hoe gaat het nu met je?

Ik ben blij te lezen dat je intussen je moeder in vertrouwen hebt genomen, en dat ze je steunt! Het is allemaal heel spannend en een hele uitdaging. Maar jij kunt dit!
Wat betreft jou ex! zijn reactie is ontzettend kinderachtig en absoluut onvolwassen! Moet je nagaan dat deze persoon 9 jaar ouder is dan jij.
Hij wil voor jou beslissen wat er wat met jou lichaam gebeurt, nou ik kan je vertellen, NIEMAND maar dan ook NIEMAND heeft het recht om jou te vertellen wat je met je lichaam moet doen.
Daar komt nog bij, hij is je nu gewoon aan het bedreigen en dit is strafbaar! Maak hem maar heel goed duidelijk dat jij niks van hem hoeft, en dat je hem ook niet meer in de buurt wil hebben.
Als hij je op de een of andere manier blijft lastig vallen kun je hiermee naar de politie! dus mocht hij je telefonisch bedreigen via voicemail of app of smsjes... bewaar deze als bewijs!

focus je op het mooie wondertje dat in je groeit! Het is en gaat niet heel makkelijk worden, maar het wordt wel iets heeel moois. Koester het.
Ik ben zelf ook nog jong, en bijna 35 weken zwanger. Ik vind het doodeng maar tegelijkertijd wordt het de mooiste uitdaging van mijn leven. Ook bij mij was het niet gepland, maar mijn vriend heeft me altijd gesteund. Ik snap dat het voor jou heel moeilijk is geweest omdat je zo onder druk bent gezet door je ex, hierdoor heb je niet kunnen genieten en heeft er een druk op je gelegen die niemand hoort te hebben tijdens de zwangerschap. Ik hoop echt dat alles vanaf nu beter wordt voor je.
Want het is zoiets moois en echt een geschenk!

Laat niet met je sollen hoor... jij staat net zo sterk, misschien nog wel sterker dan die lul (sorry voor mijn verwoording) van een ex van je!

Veel sterkte!

Liefs Daantje
 
Ik heb even je verhaal gelezen. Wat heftig!

Ik moet zeggen dat ik je ex erg kinderachtig vind en dat hij je zo blijft pushen om het weg te laten halen. Fijn dat je je moeder, zus en oma in vertrouwen hebt kunnen nemen en dat ze je steunen.

Ik zou het ook niet kunnen een leventje te beëindigen.

Ik hoop dat de rust weder gaat keren en dat je mag gaan genieten van een mooie zwangerschap! De 9 maanden zijn zo om. (ik zeg dit ook mede omdat ik maar 10 weken bewust heb kunnen genieten van een wondertje dat in mij groeide. Wij kwamen er achter dat "we" zwanger waren toen ik 7 maanden zwanger was)

De onzekerheid vreet aan je. Geeft ook stress.

 
Hoi Fabienne,

Ik heb alles gelezen. Wat een heftige situatie. Nu komt de ware aard van je ex in ieder geval naar boven. Jammer dat het nu pas is en dat je al zwanger van hem bent.

Sorry, maar wat een ongelooflijke idioot is hij zeg. Hij gaat wel héél ver. Ik kan me nu ook goed voorstellen dat hij zijn andere kind niet mag zien.

Dat hij je probeert te dwingen tot abortus is zó fout. En zijn argumenten 'het kan altijd over een paar jaar weer' zijn ook fout. Zo mag je namelijk nooit denken.

Het lijkt me alleen wel heel moeilijk om een kindje te krijgen van zo iemand.. het kind zal je toch aan hem blijven herinneren en hij blijft de biologische vader.

Wat betreft abortus.. dat is iets wat je, als je het al doet, echt zo vroeg mogelijk moet doen. Liefst vóór een kloppend hartje. Dan nog blijft het naar, maar hoe langer je wacht, hoe meer je gehecht raakt en hoe meer 'mens' je kindje al is geworden. In jouw situatie ben je er eigenlijk al heel duidelijk over dat je het niet wilt laten weghalen. Ik denk dan ook dat je er veel spijt van zou krijgen, als je dat toch zou doen.

Heel veel sterkte nog met de situat3ie.
 
Ik ben pas 21 en nu 8 maanden zwanger, mijn (ex) vriend.. die 5 jaar ouder is. Wou dit absoluut niet en heeft toen ook meteen de relatie verbroken toen hij wist dat ik het niet wou weghalen... ik heb het er wel erg zwaar mee gehad maar uiteindelijk wist ik dat ik het zelf ook wel kon.. ik dacht aan de positieve dingen, zoals nu hoef ik met niemand een discussie aan te gaan hoe ik mijn kind opvoed. Ik heb er geen moment spijt van gehad dat ik de beslissing heb genomen om dit alleen te doen.. ik dacht dat mijn moeder ook helemaal zou flippen omdat ik nog jong ben en nog thuis woon.. maar ze pakte het erg goed op en kan nu niet meer wachten tot de baby er is..
 
ik hoop dat je er iets aan hebt, het is jou beslissing !!
 
 
Ik was ooit een tienermoeder' 16 jaar en zwanger.
Mijn ex wou het ook niet en begon direct over abortus.
Hoe jong ik ook was' ik wou het niet en ging er 100% voor.
Mijn ex bleef uiteindelijk toch' maar mijn vrouwelijke oerkracht ging aan het werk' ik kreeg een gezonde mooie jongen Dylano.
De relatie liep op de klippen' de verantwoordelijkheden ontbraken in elk opzicht' dus heb er een punt achter gezet.
Nu heb ik inmiddels 3 zoons en 1 dochter en de 5e op komst.
Mijn huidige partner houd van de oudste als zijn eigen zoon.
Als ik mijn zoon in zijn donker bruine ogen kijk' zal ik me niet voor kunnen stellen hoe mijn leven zonder hem was geweest.
Dus meid' wij vrouwen bezitten een oerkracht' waar we trots op kunnen zijn dus jij ook.
En als hij jou dwingt om zo'n moeilijke keuze te maken tja' sorry dat ik het zeg maar dan houd hij niet genoeg van je.
In een relatie steun je elkaar in welke situatie dan ook' en sta je achter elkaar.
En hij heeft zelf ook sexuele voorlichtingen gehad' en weet net zo goed dat baby's niet van de ooievaar komen.
Volg je eerste ingeving' dat is meestal de juiste' met of zonder hem.
 
Wat wordt ik verschrikkelijk boos als ik jouw verhaal lees!
Ik heb hetzelfde met mijn ex meegemaakt.
Uiteindelijk heb ik wel een abortus laten plegen. Nooit doen is mijn tip. Ik heb er zo veel spijt van gehad. Ik heb een jaar bij de psycholoog gelopen om er weer bovenop te komen. En een eierstok verloren door complicaties van de abortus.
Laat je niet bangmaken mer dreigementen over rechtszaken. Iemand  dwingen tot abortus is in Nederland verboden.
Bewaar alle berichtjes van je ex in ieder geval.
Uiteindelijk is het mij gelukt om een jaar later zwanger te worden zonder man met hulp van een kliniek. Ik verwacht mijn kindje over 3 dagen.
Als je steun nodig hebt kan je mijn mail krijgen.
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan