Allereerst gefeliciteerd!!!
Hier een bmi van 40 en 23 weken zwanger.. Ik heb amper kwaaltjes gehad tijdens de eerste weken, was alleen heel erg moe (en dat ben ik met vlagen nog steeds). Ik kon al snel mijn eigen broeken niet aan en heb eerst een tijdje jurkjes gedragen. In Zoetermeer (geen idee of het in je buurt is) zit een winkel die ook grote maten positiekleding verkoopt. Ik vond de stap er naartoe spannend, maar het was zo fijn om er gewoon veel te kunnen passen! Heb er heerlijke positiebroeken gekocht van love2wait.
Waar ik tot nu toe vooral tegenaan loop is de vooroordelen. Ik heb behoorlijk snel last van m’n bekken gekregen en kreeg van velen te horen; dat komt zeker door je overgewicht? M’n diëtiste werd hier boos om, want het is hormoon gerelateerd of je daar wel of geen last van krijgt. Verder heb ik zelf tot nu toe weinig eetlust, dus eet vooral omdat ik moet eten met hier en daar af en toe een uitschieter van veel eten. Qua gewicht zie ik dat nog niet terug, was iets afgevallen en ben die kilo’s sinds een paar weken weer aangekomen, waardoor ik nog op hetzelfde gewicht zit als voor m’n zwangerschap. Ik schommel zo’n 2 kg rond dat gewicht. Zolang ik tijdens de zwangerschap niet bewust afval en probeer gewoon gezond te eten is er volgens de diëtiste niets aan de hand. Ik mag ook gewoon tot 10 kg aankomen, omdat dat alleen baby is en je dat snel weer kwijt kan zijn na de bevalling.
Ik heb inmiddels een suikertest gedaan en ben daar 10 min heel beroerd van geweest, maar het was verder allemaal goed. Ik loop gewoon bij de vk en heb het advies gekregen om in het zh te bevallen. Nou was ik dat al van plan dus dat scheelt hihi. Alleen echo’s kunnen wat zeerder doen omdat ze meer moeten drukken voor een goed beeld. Bij mij was met de termijnecho al geen inwendige meer nodig, terwijl ik heel bang was dat ze niets zouden zien door mijn buikvet.. Ik voelde tegen alle voorspellingen in ons kindje al met 15 weken, maar de placenta ligt dan ook achter. Sinds vorige week begin ik trots te worden op m’n buik en is voor mijn idee het “ben je zwanger of gewoon dik-idee” eindelijk niet meer van toepassing. Dat maakte me namelijk wel heel onzeker.
Hier een bmi van 40 en 23 weken zwanger.. Ik heb amper kwaaltjes gehad tijdens de eerste weken, was alleen heel erg moe (en dat ben ik met vlagen nog steeds). Ik kon al snel mijn eigen broeken niet aan en heb eerst een tijdje jurkjes gedragen. In Zoetermeer (geen idee of het in je buurt is) zit een winkel die ook grote maten positiekleding verkoopt. Ik vond de stap er naartoe spannend, maar het was zo fijn om er gewoon veel te kunnen passen! Heb er heerlijke positiebroeken gekocht van love2wait.
Waar ik tot nu toe vooral tegenaan loop is de vooroordelen. Ik heb behoorlijk snel last van m’n bekken gekregen en kreeg van velen te horen; dat komt zeker door je overgewicht? M’n diëtiste werd hier boos om, want het is hormoon gerelateerd of je daar wel of geen last van krijgt. Verder heb ik zelf tot nu toe weinig eetlust, dus eet vooral omdat ik moet eten met hier en daar af en toe een uitschieter van veel eten. Qua gewicht zie ik dat nog niet terug, was iets afgevallen en ben die kilo’s sinds een paar weken weer aangekomen, waardoor ik nog op hetzelfde gewicht zit als voor m’n zwangerschap. Ik schommel zo’n 2 kg rond dat gewicht. Zolang ik tijdens de zwangerschap niet bewust afval en probeer gewoon gezond te eten is er volgens de diëtiste niets aan de hand. Ik mag ook gewoon tot 10 kg aankomen, omdat dat alleen baby is en je dat snel weer kwijt kan zijn na de bevalling.
Ik heb inmiddels een suikertest gedaan en ben daar 10 min heel beroerd van geweest, maar het was verder allemaal goed. Ik loop gewoon bij de vk en heb het advies gekregen om in het zh te bevallen. Nou was ik dat al van plan dus dat scheelt hihi. Alleen echo’s kunnen wat zeerder doen omdat ze meer moeten drukken voor een goed beeld. Bij mij was met de termijnecho al geen inwendige meer nodig, terwijl ik heel bang was dat ze niets zouden zien door mijn buikvet.. Ik voelde tegen alle voorspellingen in ons kindje al met 15 weken, maar de placenta ligt dan ook achter. Sinds vorige week begin ik trots te worden op m’n buik en is voor mijn idee het “ben je zwanger of gewoon dik-idee” eindelijk niet meer van toepassing. Dat maakte me namelijk wel heel onzeker.